Uit de ‘Quick Start Guide’ leren we dat de Playbar gewoon rechtop tegen de muur moet gemonteerd worden. Logisch. Maar dat je de Playbar plat moet leggen als je hem op een tv-meubel of wat dan ook plaatst, dat is toch wel apart. De Playbar heeft zelfs een sensor ingebouwd, die ‘m toelaat om te registreren of hij staand of liggend gepositioneerd is. Daarop wordt de equalising dienovereenkomstig aangepast.

24 miljoen
De Playbar heeft maar liefst negen drivers aan boord. Zes daarvan zorgen voor de weergave van het mid en het laag. Deze bevinden zich allen aan de voorzijde. Of bovenzijde, als je ‘m neerlegt. De drie resterende drivers zijn tweeters. Eentje daarvan zit vooraan, de andere twee bevinden zich aan de zijkanten. Volgens de meegeleverde documentatie maakt de Playbar 24 miljoen berekeningen per seconde, kwestie van het geluid dat de verschillende drivers produceren optimaal op elkaar af te stemmen.

Optisch versus HDMI
Via de optisch digitale ingang kan je dus het geluid van al je AV-apparaten weergeven over de Playbar. Tenminste: als je die apparaten aansluit op je tv én als je tv een optisch digitale uitgang heeft. Het is dus wel belangrijk dat je dat eerst even goed nakijkt vooraleer je de Playbar aanschaft. En natuurlijk ga je je nu afvragen hoe groot de kans is dat een moderne tv überhaupt over een optisch digitale uitgang beschikt. Dat vroegen wij ons ook af, en dus legden we deze vraag bij Sonos neer. Het blijkt – niet onverwacht - dat Sonos hier aardig wat research rond uitgevoerd heeft. Daaruit is gebleken is dat tv’s met een schermmaat van 37� en groter de laatste jaren in regel altijd over een optisch digitale uitgang beschikken. Toch kan je je afvragen waarom Sonos er niet voor gekozen heeft om ook een aantal HDMI-poorten op de Playbar te voorzien. Dat is namelijk toch het aansluitformaat bij uitstek in AV-middens. De reden: eenvoud. Nadat de aanvankelijke scepsis – wat is het nu zo moeilijk om een stuk of drie HDMI-poorten te regelen? – rond het ontbreken van de HDMI-poorten is verdwenen, moeten we toegeven dat ze het daar bij Sonos eigenlijk toch wel bij het rechte eind hebben.

Het doet een beetje denken aan de policy van Apple. In een product dat voor de rest een bijzonder grote ‘hebben!’ factor heeft, gaan ze doodleuk zogenaamde essentiële functionaliteiten weglaten. Vreselijk! Tot je na een tijd beseft dat je die functionaliteiten eigenlijk helemaal niet meer nodig hebt. Denk aan de floppy drive. Apple veroorzaakte geen klein beetje deining toen ze het aandurfden om de floppy drive achterwege te laten in de toen nieuwe generatie iMacs. Maar achteraf bleek niemand die floppy drive echt te missen. En wat de floppy drive voor de iMac was, zijn de HDMI-poorten op de Playbar. Je denkt dat je ze gaat missen, maar dat is niet zo. Niet met dit concept.

Helaas bleek dat de tv die we voor de test gebruikten – een 46� Philips van een jaartje of vijf oud is dat – dan toch weer niet over een optisch digitale uitgang beschikt. Je zal het altijd zien. Gelukkig hadden we nog een settopbox voor digitale tv klaar staan, en die had dan weer wel een optisch digitale uitgang.

Maar laten we vooral niet vergeten dat de Playbar ook een volwaardig streaming apparaat is. En wat dat laatste betreft heeft Sonos een uitstekende reputatie opgebouwd. Dus dat zit wel goed, veronderstellen we. Daarbij kan de Playbar ook interneradio en een heel arsenaal aan muziekservices à la Spotify en Deezer weergeven.