“Ik weet niet of het echt een guilty pleasure is, maar ik vind Snow Patrol erg leuk. Ik wil ook naar hun concert. Daarnaast vind ik De Staat te gek, hoewel dat af en toe wel heavy is. (denkt hardop)Wat is nu echt mijn guilty pleasure… Ik heb ook de elpee van Jesus Christ Superstar in de kast staan. En vorig jaar zag ik op The Hague Jazz Concha Buika, een flamencozangeres. Een heel heftige en donkere stem over flamencoklanken. Dat moet je maar eens luisteren, BI-ZAR gewoon.”
Omvang muziekcollectie
“Ik heb het nooit geteld, maar heb wel heel veel. Een stuk of acht, negen grote cd-rekken vol en daarnaast een kast vol elpees. Downloaden doe ik niet aan, op iTunes heb ik nog nooit iets gekocht. Ik heb wel een iPod, maar die wordt bijgehouden door een vriend. Daarnaast ben ik zo iemand die graag het hoesje en boekje vasthoudt en doorbladert tijdens het luisteren.
Foto: Yamandu Roos
En ik fiets ontzettend graag naar Concerto (een Amsterdamse platenzaak, red.) om lekker door de bakken te struinen. Het is allemaal psychologisch, maar dat geeft mij gewoon het gevoel dat het ‘echter’ is.”
Verzamelaar?
“Dat wel, van sommige artiesten wil ik gewoon alles hebben. Ik vind dat als je van Stevie Wonder houdt, je het niet kan maken iets van hem niet in je kast te hebben staan. Ook van Erykah Badu heb ik alles, zij betekent als icoon veel voor mij. Zelfs al brengt ze een cd uit die ik misschien niet direct voel, dan nog móet ik die gewoon hebben.”
Elpee of cd?
“Wanneer ik kan kiezen, koop ik de elpee. Het liefst tweedehands. Een tijdje terug deed ik wat instores in platenzaken. Dan verheug ik mij vooraf al dat ik daarna nog even kan hangen om door de platenbakken te gaan om te kijken of er nog wat leuks bij zit. Helaas heb ik tijdens Koninginnedag nooit zoveel tijd, maar probeer wel altijd een rondje te lopen over de Vrijmarkt. Op zoek naar mooie elpees. Je verbaast je er echt over wat mensen soms weg doen. Wanneer ik dan een bijzonder album tref, kan ik mijn enthousiasme altijd maar moeilijk verbergen, haha.”
Meest memorabele muziekbeleving
“Without a doubt D’Angelo op North Sea Jazz in 2000. Ik heb daarvoor en daarna nog heel veel toffe dingen meegemaakt. Zo ging ik ook kapot toen ik voor het eerst The Fugees zag. Toen was ik stiekem weggesneakt thuis om het concert te kunnen zien, terwijl ik midden in mijn examens zat. Maar D’Angelo op NSJ… Wauw! Ik was 22, 23 en voelde gewoon dat ik aanwezig was bij een legendarisch concert. Er zat iets in de lucht, nog voor het optreden begon. Die stem en die moves, oh my God! Achter mij zeiden mensen: ‘hij is gewoon een combinatie van Prince en James Brown en verder niet uniek’. ‘Maar dan wel de Prince en James Brown van onze generatie, dus houd je mond’, antwoordde ik.”
Mijn hifi-tip
“Verdiep je in waar je naar luistert, dat geeft muziek extra waarde. Blader door het boekje en kijk wie er allemaal hebben meegewerkt aan het album. Zoek uit wanneer het album is opgenomen, in welke tijdsgeest. Het kan je luistergenot verrijken. Ik weet nog dat ik dat eens deed bij een album van Stevie Wonder, dat ik al te gek vond. Toen ik las dat én Diana Ross én Minnie Ripperton backing vocals deden, dacht ik: wát? Toen ik het album nog een keer luisterde, hóórde ik dat ook. En kreeg het daardoor voor mij nóg meer waarde.”
