Om de Devialet 170 te kunnen gebruiken binnen mijn specifieke set-up maak ik eerst de juiste instellingen in de online configurator op de website. Mijn vM SA230 multispeler wordt als loopwerk gebruikt, en met een coaxiale Canare Digiflex kabel aangesloten. Als tuner gebruik ik het FM-gedeelte van mijn Marantz SR5007 surroundreceiver.
Om het signaal naar de 170 te sturen sluit ik een set Siltech SQ88G5 Classic interlinks aan op de (front) pre-outs van de receiver. Op die manier wordt ook het geluid van de frontkanalen bij het bekijken van films versterkt door de Devialet 170. Hiervoor geef ik in het menu van de 170 aan dat de gebruikte analoge ingang in de zogenaamde 'Bypass'-mode moet werken. In feite maak je dan alleen gebruik van het eindversterkergedeelte en werkt de volume-regeling niet. De Marantz-receiver bepaalt dan het juiste volume. Een prima gebruiksvriendelijke en hoogwaardige opzet om stereo en surround te combineren.
De andere analoge ingang wordt gebruikt om mijn Funk Vector III draaitafel aan te sluiten. Een e-mail naar Devialet zorgt ervoor dat ik in no-time de juiste instelling toegestuurd krijg om de ingebouwde phonotrap in te stellen. Je kunt kiezen voor een MM of MC element, een stereo of mono signaal, de afsluitweerstand, sampling rate. Tot zelfs de keuze uit twee RIAA curves, de 1953 of 1976 versie. Om hi-res bestanden af te spelen, koppel ik mijn HP Laptop met een USB kabel aan de 170. Hierop heb ik tevens Devialet Air geïnstalleerd om draadloos muziek te kunnen streamen.
Het standaard meegeleverde netsnoer laat ik voor wat het is, in plaats daarvan gebruik ik een Supra Lorad exemplaar. Schone stroom wordt rechtstreeks uit de meterkast aangevoerd. De normale schakelautomaat is daar vervangen door een AHP klankmodule met speciale zekering. Digitale en analoge apparaten hebben beide een eigen Inakustik AC1502-6 verdeeldoos.
Luisteren
Aangezien ik destijds bij het beoordelen van de D-Premier het ingebouwde phono gedeelte nog niet kon gebruiken, ben ik des te nieuwsgieriger naar dit aspect van de 170. Devialet geeft zelf aan dat dit onderdeel van het apparaat zeker serieus genomen dient te worden en absoluut geen gadget of extraatje is. Dit blijkt wel uit de uitgebreide instelmogelijkheden die voorhanden zijn. Ik kan dan ook niet wachten op de eerste klanken van Joe Jackson’s Cha Cha Loco van het album Body & Soul. Dit album is grotendeels opgenomen in Masonic Lodge in New York, een ruimte die ook gebruikt werd door het bekende Vanguard Studios voor klassieke opnames. Deze ruimte weet de Devialet 170 perfect te projecteren in mijn luisterruimte.
Er is veel meer diepte in het geluidsbeeld dan ik normaal gewend ben. Er wordt een prachtig 3D-beeld opgebouwd, maar het meest aansprekend is de ambiance die weergegeven wordt. Je hebt het gevoel zelf door de ruimte te kunnen lopen. Het nummer is opgenomen zonder authentieke percussie-instrumenten. Er werd voor gekozen de track precies zo op te nemen als deze ook live gespeeld werd. Slechts een drumkit, guiro en claves.
De 170 weet de klank van deze instrumenten perfect te vangen. Opvallend is de openheid waarmee alles weergegeven wordt. Je kunt als het ware rustig om de muzikanten heenlopen. Het zo vaak in recensies gebruikte "zwart om instrumenten en artiesten" is hier in grote mate van toepassing. Nog niet eerder hoorde ik de achtergrondzangeressen Ellen Foley en Elaine Caswell zo duidelijk geplaatst in de ruimte en met een zo eigen karakter qua stem. In Happy Ending krijgen de blazers alle ruimte en de Devialet 170 weet dit met verve weer te geven. De koperinstrumenten hebben precies de juiste mate van scherpte en klinken heel krachtig en dynamisch. Wanneer Tony Aiello op saxofoon inzet verschijnt er een grote glimlach op mijn gezicht. Wow, wat is dit realistisch… De dynamiek is fantastisch en er is precies dat juiste rauwe randje wat zo kenmerkend is voor een koperinstrument.
Roman is een jaren tachtig album van Rob de Nijs en hoewel over (muziek)smaak valt te twisten zijn de opnames van deze zanger altijd dik in orde. Laat Me Niet Alleen is een vertaling van Jaques Brel’s Ne Me Quitte Pas. De gelaagdheid van de mix klinkt vele malen beter dan ik gewend ben. Er is een openheid en transparantie die ik in mijn luisterruimte nog niet eerder hoorde bij het beluisteren van elpees. De laagweergave wint niet alleen aan kwantiteit maar zeker ook aan kwaliteit. Het synthesizer loopje legt een stevig fundament neer voor de muziek en klinkt retestrak.
Niet alleen 'oud' vinyl wordt beluisterd. Bruce Springsteen's laatste album Wrecking Ball uit 2012 is er in een lekkere 180 grams-vinyl persing. Afgelopen zomer was ik in de gelukkige omstandigheden The Boss live te aanschouwen tijdens het concert wat hij gaf in het Goffertpark ten Nijmegen. Op slechts enkele meters van het podium hoorde en zag ik hem zwoegen en zweten om er weer een onvergetelijk concert van te maken. Naast veel oude hits was er uiteraard aandacht voor zijn laatste album. Veel indruk maakte hij met het nummer Jack Of All Trades, een aanklacht tegen het nog immer graaiende bankwezen. Luisterend naar de elpee komt het onmiskenbare karakter van Bruce zijn stem perfect naar voren. Met een diepe en grommende stem maakt hij zijn boodschap duidelijk. Ieder woord is verstaanbaar, wat de beleving een extra dimensie geeft.
Opvallend is wederom de laagweergave. Dacht ik altijd dat de combinatie Shelter 301 met Funk Vector III ietwat aan de lichtvoetige kant was. Met de Devialet170 in de keten is de set opeens in staat diep en stevig laag weer te geven. Wanneer halverwege het nummer een soort New Orleans straatorkest invalt wordt ik getrakteerd op klappen van een grote trom die ik eerder alleen met mijn Cd-speler als bron hoorde. De blazers klinken precies goed, scherp zonder te irriteren, met bite en heel dynamisch. Hoe stil het phono gedeelte van de 170 is blijkt aan het einde van het nummer wanneer de tamboerijn veel langer hoorbaar blijft dan voorheen het geval was.
Gedurende de luisterperiode werden nog veel elpees beluisterd waarbij elke keer opviel hoe stil het phonogedeelte is. Alles klonk uitzonderlijk gedetailleerd, op ieder album wat ik draaide waren dingen te horen die eerder onderbelicht bleven. Ieder stukje muzikale informatie dat het Shelter element uit de groef wist te peuteren werd moeiteloos door de Devialet 170 doorgegeven naar de speakers. Een nagenoeg transparant doorgeefluik, zo lijkt het wel.
