Allan Taylor presenteert met zijn Beat Hotel een diepe en warme stem, afgezet tegen een zware bas waaroverheen gitaar en percussie weerklinken. Het stereobeeld komt volkomen los van de PMC vloerstaanders en staat zowel in de breedte als in de hoogte fraai gepositioneerd. In de diepte zou het nog wat beter kunnen, maar dat gaat lijken op muggenzifterij. Het geheel toont de kracht die schuilt in de H80 en keer op keer kan worden losgelaten. De interne D/A converter laat nog wat details liggen die met een externe, kostbare DAC wel hoorbaar zijn, maar op dit prijsniveau hoeft de Hegel zich helemaal niet te schamen. Stacey Kent zet haar cd The Changing Lights in het zonnetje met de H80. De mooie opname en de heerlijke stem van de dame zorgen voor heel veel genoegen om te luisteren.

Stem staat net als bij Allan Taylor op de juiste hoogte en dat is onverwacht knap. Niet veel versterkers in deze prijsklasse weten ook hoogte op de juiste manier in het stereobeeld te integreren. Ritme is eveneens een sterk punt van de H80, dat mij in dat opzicht sterk doet denken aan mijn Naim NAP 100 eindversterker welke tijdelijk werkeloos in de hoek staat. De gespeelde muziek heeft in het laagbereik zeker genoeg gewicht meegekregen en toch klinkt de Hegel niet donker. Eerder zou ik het omschrijven als compleet, met een duidelijke klasse A signatuur. Die wonderlijke combinatie van rust in het geheel en tegelijk levendigheid en snelheid maakt luisteren tot een groot genoegen. De Hegel H80 laat alle ruimte aan stemmen om expressief te worden weergegeven, zonder daarin kleuring aan te brengen, tegelijk is de weergave verre van technisch en kleurloos. Hegel heeft een heel fraaie balans weten te vinden in mijn ogen of beter gezegd oren. Recent opgeduikeld in een Franse supermarkt is een cd van Isabelle Boulay met de titel Merci Serge Reggiani.
De openingstrack van de chanson cd toont in al zijn eenvoud welk hoog niveau de Hegel haalt met akoestische instrumenten, terwijl de tweede track met een accordeon nauwelijks Franser kan weerklinken. Als een band inzet loopt het geluidbeeld enigszins dicht in de onderste regionen, mede verwijtbaar aar de ruimte waarin de PMCís staan te spelen. Een lichter klinkende Naim heeft daar wat minder last van, kan aan de andere kant niet het gewicht leveren waar ik de H80 zo om waardeer. Neem bijvoorbeeld Avratz van Infected Mushroom, volledig elektronische muziek, en u weet daarmee precies hoeveel power er beschikbaar is voor de luidsprekers. Met daaraan gekoppeld de waarschuwing op te passen met luidsprekers te kiezen die zelf al rijk aan bas zijn in combinatie met deze H80. Het kan ook teveel gaan worden. Een mooie afsluiting is Norwegian Mood van Kari Bremnes.
Hier beluister ik het verschil van de interne Hegel DAC/voorversterker ten opzichte van de Naim DAC/voorversterker die bin
nenkomt op de HT ingestelde ingang. Dan blijkt dat het diepe laag te danken is aan de Hegel elektronica voor de eindtrap, de Naim klinkt duidelijk lichter van toon, maar niet veel expressiever of beter. Ook in het stereobeeld gebeurt er niets schokkends. Dat geeft een volgend pluspunt voor de Hegel eindversterker schakeling, die gedraagt zich gewoon heel neutraal en transparant voor de aangesloten interne of externe elektronica. Persoonlijk prefereer ik in deze opstelling de Hegel als compleet systeem, de ingebouwde DAC, lijn- en eindversterker zijn duidelijk elkaars katalysatoren.

Conclusie
Het mag inmiddels duidelijk zijn dat ik de Hegel H80 in hoge mate waardeer. Het is een versterker met ingebouwde DAC die zich in het prijssegment onderscheid vanwege zijn klank die zoveel neigt naar die van een echte klasse A versterker, in mijn ogen nog steeds de fraaiste techniek om muzikale versterkers te bouwen. Dat Hegel dat bereikt zonder de nadelen van klasse A mee te nemen is een pluim waard. Zoals altijd leiden kennelijk vele wegen naar Rome. De Hegel H80 is met zijn diverse ingangen en opties een flexibel apparaat dat zich eenvoudig laat inpassen in een modern audio systeem, waar analoge bronnen net zo belangrijk zijn als de digitale broertjes. De USB ingang zal misschien als ouderwets worden beschouwd door computerfreaks vanwege zijn maximale sample rate van 96 kHz, voor normaal gebruik met een aangesloten laptop voldoet hij uitstekend. Bediening van de H80 is rechttoe-rechtaan, al zou ik zelf een grotere afstandsbediening op prijs stellen om vanuit de luisterpositie alles te regelen. Kritiekpunten die niet echt meetellen ten opzichte van het uitstekende gedrag van de Hegel als het gaat om het weergeven van muziek. Dit is simpelweg een DAC/versterker die u heel veel plezier gaat geven na aanschaf.

Prijs
Hegel H80 Ä 1.595
www.hegelaudio.nl