Sober maar efficiënt
De Play-Fi-app ziet er in sommige gevallen wat sober uit. Op een groot tabletscherm en met slechts één Play-Fi-apparaat in huis is er veel lege ruimte in het hoofdscherm. Het is één van die zeldzame streaming-apps die er eigenlijk beter uitziet op een smartphonescherm. De functionaliteit op tablet en smartphone blijft echter hetzelfde. Je ziet een reeks iconen verschijnen die je brengen naar een streamingdienst, internetradio, muziekbestanden die via DLNA worden aangeboden of bestanden die op het mobiele toestel staan.
Uit onze bestandentest blijkt dat hi-res PCM in WAV-, ALAC- en FLAC-formaten tot 192 kHz / 24-bit probleemloos afspeelt. Zelfs over WiFi bleven haperingen afwezig, een probleem dat bij grote hi-resbestanden soms in tests durft opduiken. AIFF, WMA Lossless en DSD worden niet ondersteund.
Zoals altijd blijven het afspelen van hi-res vanaf een NAS sterk afhankelijk van de gebruikte mediaserver. De ingebakken DLNA-servers zijn niet altijd in staat om exotischere bestanden te streamen. Wij raden je aan om – indien mogelijk – het gratis audiofiele MinimServer of het betalende AssetUPnP te installeren.
Ondanks de wat sobere presentatie is de Play-Fi-app best goed. Soms gaat het wat trager dan we graag zouden hebben, zoals wanneer je na een tijd inactiviteit opnieuw verbindt met de rPlay. Ook zijn er hier en daar wat punten die wat duidelijker mochten zijn, zoals hoe je bijvoorbeeld vanuit het afspeelscherm terugkeert naar het hoofdscherm (tip: druk op het DTS-driehoekicoon). Het helpt wel dat DTS de app uitgebreid heeft met tips en aanwijzingen die tonen bij het eerste gebruik, dat was er aanvankelijk niet. Ook kamers koppelen gaat vrij eenvoudig in de app. Wie wat dieper graaft in de instellingen, zal ook geavanceerde mogelijkheden ontdekken. Zo kun je via de Play-Fi-stereoparen creëren en zelfs losse draadloze speakers inzetten als rear-speakers in een surroundopstelling, maar dat is niet relevant bij de rPlay.
Een eigenaardigheid aan de Play-Fi-aanpak is dat de app verbonden moet blijven met de rPlay om muziek te beluisteren. Als je een playlist kiest en je telefoon schakelt uit, dan stopt de muziek. Nochtans streamt de muziek rechtstreeks van de bron naar de Arcam. Hopelijk is dit iets dat DTS kan veranderen, want het gebeurt wel eens dat je tijdens een avond muziek luisteren na een lange werkdag geconfronteerd wordt een lege telefoonbatterij.
Doet zijn ding
We sloten de rPlay eerst aan op onze NAD C390DD-versterker. Digitaal dus, waardoor de DAC van de Arcam buitenspel werd gesteld. Qua geluidskwaliteit ligt het zwaartepunt in zo’n opstelling vooral bij de DAC in de versterker en de speakers. Sluiten we de rPlay via de analoge (fixed) uitgang, dan krijgen we de kans om de gebruikte DAC (een Texas Instruments PCM5102) te evalueren, via een Marantz PM11S2. Zowel bij deze versterker als de NAD werden Dali Rubicon 6-speakers gebruikt. We maken ons sterk dat de rPlay via zijn analoge uitgang behoorlijk goed klink. De Marantz voegt uiteraard ook wat kleur toe (wat maar de relatieve impact van een streamer aantoont), maar de rPlay is duidelijk verantwoordelijk voor een heldere, levendige omzetting, die echter niet zo analytisch is als je zou verwachten van pakweg een ESS-DAC. Luisterend naar het magistrale vingerwerk van gitarist Gary Clark JR bijvoorbeeld, bij de live-registratie van ‘The Healing’ vloeien die vingervlugge noten recht uit de speaker, even snel en opzwepend én vet als in het echt.
Conclusie
De rPlay doet wat er beloofd wordt. Het biedt je meer dan een paar nieuwe streamingmogelijkheden, zodat je nieuw leven in een oudere set kun blazen. De hi-resondersteuning via Play-Fi is prima en het is ook positief dat je via de rPlay stappen kunt zetten naar een multiroomopstelling. Dat ook Airplay en Spotify Connect present tekenen, maakt het pakket vrij compleet.
Aan pakweg 350 euro zou de rPlay een scherp geprijsde streamer zijn die op heel wat verlanglijstjes zou moeten thuishoren. Aan het huidige prijspunt zit de Arcam echter in het vaarwater van heel wat andere streamers uit het multiroomsegment, zoals de aardige HEOS Link of de prima Yamaha WXC-50.
