Om met de ECI 6DX te werken maak ik gebruik van muziekbestanden op mijn NAS, verbonden met Gigabit switches en AudioQuest ethernetkabels aan de Electrocompaniet. Als tegenhanger van de ingebouwde streamer en DAC staat een Bluesound Node 2 ter beschikking, digitaal aangesloten op de S/PDIF RCA ingang of alternatief werkend via een NAD M51 DAC aangesloten op de gebalanceerde cd-ingang van de ECI 6DX. De luidsprekers zijn een paar Harbeth P3ESR op TonTräger stands en aangesloten met Simply Audio kabels.
De Harbeth heeft een erg laag rendement, maar dat is geen enkel obstakel voor de krachtige ECI 6DX blijkt in de praktijk. De App werkt op een iPad Air en lijkt nog niet helemaal stabiel, af en toe sluit de App onverwacht af. De setup procedure is netjes gevolgd volgens de handleiding. Punt van aandacht is het ontbreken van de mogelijkheid een wachtwoord en usernaam op te geven via de App aan de NAS, u zult uw NAS open moeten zetten voor gastgebruik zonder wachtwoord. Iets wat niet te vinden is in de voor beginners best summiere handleiding. Het indexeren van alle muziek op de NAS (19.000 files) kost de nodige tijd en later toegevoegde nieuwe muziek werd niet herkend zonder een totale nieuwe scan uit te voeren. Een account voor Tidal is probleemloos met regelmaat gebruikt en ook internetradio was een bron die bijna dagelijks zonder enige hapering heeft staan spelen.
Electrocompaniet ECI 6DX: het werkt
Het feit dat de Electrocompaniet ECI 6DX ook verkrijgbaar is als ECI 6D, waarbij de streamer niet is ingebouwd, maakt dat ik de versterker/DAC en de versterker/DAC/streamer combinaties kan beschouwen als verschillende entiteiten. Het gebruik van een externe DAC aan de ECI 6DX heeft nauwelijks zin, of u moet kunnen beschikken over een absoluut top apparaat. Mijn ervaring is dat de DAC in de Electrocompaniet gerust kan worden vergeleken met DAC’s die los tot ongeveer 2.000 euro gaan kosten. In meerdere luistersessies is geprobeerd de meerwaarde van een losse DAC te vinden, maar mij is dat niet gelukt. Vandaar dat er of muziek via de digitaal aangesloten Node 2 speelde of via de interne Electrocompaniet streamer.
Ook hierbij geldt dat de keuze tussen een losse streamer of die in de ECI eerder te maken heeft met de gebruiksvriendelijkheid van de App en de software dan dat ik wezenlijke verschillen kan ontdekken in geluidskwaliteit. Gebruikt zijn zowel geripte cd-bestanden als high resolution files, de eerste vrijwel zonder uitzondering in FLAC formaat, gedownloade files kunnen ook WAV, ALAC of MQA zijn. To be honest, DSD en USB zijn gedurende het luisteren niet aan de orde gekomen, ik ben wars van gebruik van computers voor het opslaan en afspelen van muziek, voornamelijk vanwege het feit dat software op de computer en drivers grote verschillen kunnen geven en mij daardoor geen duidelijk beeld geven of de kwaliteit op de computer zit of in de DAC. Het volstaat mij om aan te geven dat het werkt op de Electrocompaniet. Waarna ik snel terugkeer naar waar het allemaal om gaat: “de muziek”.
Electrocompaniet ECI 6DX: luisteren
Mooie muziek wordt gemaakt door de Belgische zangeres Micheline van Hautem op haar album ‘Crème de la crème’. Ik speel onder meer haar Franse vertaling van Zeg mij dat het niet zo is met akoestische begeleiding in alle eenvoud neergezet. Haar stem geeft alle intonaties weer via de Electrocompaniet, maar dat is niet het belangrijkste, het gaat om de sfeer die de versterker zo mooi weet te scheppen.
Warme tonen uit de gitaar die duidelijk lager gepositioneerd is ten opzichte van de juiste hoogte van de stem. Heel zuiver en heel mooi in een weergave waar ik niets op aan te merken heb. Want ondanks de paar getokkelde instrumenten en de solostem laat de versterker horen hoe veel kracht er in verscholen zit, zodat de weergave volwassen is. In het verlengde van Van Hautem kan Carla Bruni mooi haar titeltrack van de cd ‘Quelqu’un m’a dit’ laten horen. Een meer hijgende manier van zingen afgezet tegen orkest geeft opnieuw de stem de ruimte en laat de instrumenten naar achteren neerzetten. Muziek en stemmen dringen zich niet op, ze blijven tot net voor de luidsprekers komen en daarna worden ze steeds verder naar achteren geplaatst.
Hoewel ik Mark Knopfler niet beschouw als een groot zanger is hij op een cd als ‘All the roadrunning’ best verdienstelijk. De intro van This is us staat kamerbreed in de ruimte en de speakers verdwijnen volledig uit het beeld. Met een stevig ritme dat aanzet tot meebewegen op de maat. Mannen of vrouwenstemmen, tot nu toe geven ze beiden geen enkel probleem in de weergave.
