Luisteren
Mijn muzieksmaak is heel breed en ik heb dus van alles en nog wat op de Mani 2´s losgelaten. Om te beginnen is de 9e symfonie van Dvorák altijd een soort ijkpunt van waaruit ik ga beslissen wat ik verder wil horen. Een prachtige uitvoering door de Wiener Philharmoniker op Decca Eclipse.
Al na een paar maten werd duidelijk dat mijn Sansui BA3000 geen enkele moeite had met de Mani2´s; (de Inkel MOSFET versterker heb ik eigenlijk maar zeer kort gebruikt, de Sansui bleek duidelijk beter te klinken en is gedurende de hele test de referentie geweest.) De prachtig heftige tromroffels bleven perfect strak en de dynamiek bleef volkomen intact.
Als tweede heb ik Simply Baroque deel 1 gedraaid. Een opname die ik erg goed ken omdat een klant van mij die gemaakt heeft met mijn buizen microfoonvoorversterker en een stel prachtige Neumann buizen microfoons. Een heerlijke opname met prachtig cellospel door Yo Yo Ma. Ook nu weer rust en beheersing, rijke detaillering en dynamiek zonder een spoortje agressiviteit. Tijd voor muziek met wat meer punch.
Jan Akkerman live; een dubbel cd met de titel 10.000 clowns. Onder extreme omstandigheden opgenomen, maar wel met een verbluffende kwaliteit. De track ‘Virgin Mary” heeft een ongekende dynamiek en impact. Opnieuw perfect beheerst en gedefinieerd laag; basgitaarloopjes zijn noot voor noot te volgen en staan volkomen los van de andere instrumenten. De fel tinkelende gitaar van Jan Akkerman is aanwijsbaar aanwezig en heeft een tastbare impact. De bassdrum en snare voel je op je borst. De interactie tussen mijn BA3000 en de Mani 2´s doet beiden topprestaties leveren; de een elektrisch, de ander akoestisch; een genot om naar te luisteren.
Door naar een zompig stuk blues; Lucky Peterson en zijn album Double Dealing bevat zeer goede opnames en is een aanrader voor iedere bluesliefhebber. De Mani 2´s waren ook hiermee helemaal in hun element; een vette punch van bas en drums bereikte mijn borstbeen en de doorrookte stem van Lucky Peterson was zo duidelijk aanwezig dat je bijna zijn whisky-adem rook. De snijdende gitaarsolo´s plaatsten zich strak tussen mijn ogen en alweer was een avondje genieten ten einde.
Ik probeer mijn buren later op de avond toch een beetje te ontzien en zet dan meestal Classic FM op. (De Sansui TU7900 tuner, passend bij de AU5900 klinkt echt niet verkeerd hoor!) Niet de meest audiofiele signaalbron, ik weet het, maar wel heel relaxed om naar te luisteren met een glas wijn erbij. Opnieuw viel me de rust en vanzelfsprekende beheersing op waarmee de Mani 2´s hun werk doen. Opnieuw muziek; rustiger van volume en duidelijk minder dynamiek, maar wel met een muzikaliteit die een eigen dimensie aan luistergenot geeft. Ik heb regelmatig speakers gehoord die pas tot leven komen bij een flink aantal dB´s. Dat is natuurlijk onwerkbaar als je in een gehorig huis woont of gewoon niet van grote geluidssterktes houdt. De Mani 2 heeft daar geen last van; ook op achtergrondmuziek volumes zet de Mani 2 een levendig geluidsbeeld neer wat nauwelijks aan detaillering verliest ten opzichte van een wat forser luistervolume.
Een laatste luistertest
Recentelijk bij een vriend op bezoek geweest en wetende dat hij niet zo’n liefhebber van klassieke muziek is, maar wel erg veel cd’s heeft, vroeg ik hem of hij klassiek cd’s had die hij eigenlijk toch nooit luisterde en die ik wellicht van hem over kon nemen. Dat was zo en één daarvan is een Philips cd en wel een speciale gouden cd met allerlei prachtige barok stukken. Dit dus ook nog even gedraaid om de Mani 2’s te testen. Het verschil met een ‘gewone’ cd hoor je dus echt wel; plaatsing, diepte en beheersing in het laag ervoer ik ineens als duidelijk beter. Orgel is altijd een soort ijkpunt voor laagweergave en vooral een test voor wat betreft geloofwaardigheid van impact. Op de gouden Philips cd staat een track getiteld: “Jesu, meine Freude” van Bach, gespeeld door Daniel Chorzempa en dit gaf mij werkelijk een behoorlijk geloofwaardig gevoel daadwerkelijk bij het orgel te staan. Nog een stuk van Bach, “Ich ruf’ zu dir, Herr Jesu Christ,” maar dan op piano, eveneens uitgevoerd door Daniel Chorzempa had een prachtige ingetogenheid en detailrijke rust die perfect werd neergezet door de Mani 2’s.
