De Rega P5 speelt al weken mee in de set als ik een aantekenblok pak. In de afgelopen weken maakte ik gebruik van beide aanwezige draaitafels door, als een DJ, steeds kant A van een LP te draaien op de ene speler en kant B op de andere. Natuurlijk waren er verschillen, maar met beide spelers kan ik een gelukkig leven leiden. Wat de Rega bijdraagt aan luistergenot zal ik onder woorden proberen te brengen aan de hand van diverse muziekstukken. Een oude bekende is Tsuyoshi Yamamoto met "Misty". Een plaat die is opgenomen met de microfoons bijna tegen de snaren van de vleugel zodat een keiharde weergave ontstaat met heel veel dynamiek. Begeleiding komt van een bas en drums. Er ontstaat via het Sumiko element een mooie, rustige weergave die onmiskenbaar analoog is. Een tikje te lief in feite, de piano mag wat agressiever klinken vanwege de opnametechniek. De bas die de piano steunt gaat diep en de melodielijn is goed te volgen. Een stapje beter dan op mijn Garrard. Het stereobeeld is nauwkeurig en schuift de drums ver achter de piano. Het enige commentaar dat ik heb is een licht gebrek aan agressie tijdens het pianospel.

Ik speel overigens met de P5 waarop een TT PSU is aangesloten. Op het moment dat ik die weghaal en de P5 laat spelen rechtstreeks op de "wall wart" netvoeding dan wordt het stereobeeld ineens veel kleiner. Dat scheelt naar beide kanten minstens een meter en in de diepte twee meter. De bijgeluiden die platen altijd met zich meebrengen nemen in volume toe, wat ten koste gaat van de tere ambiance die ik daarnet hoorde. Instrumenten hebben een minder uitgesproken plaats in de opname en tonen sterven veel sneller weg. Er komt een lichte mate van hardheid naar voren, wat deze opname ten goede komt, maar er gaat meer verloren dan gewonnen wordt. Ook met een Sheffield Direct-to-Disc opname van de Harry James Big Band plaatst de voeding de P5 een flinke stap hoger. Het stereobeeld is veel en veel breder. Grootser en beslist boven het niveau dat voor de prijs verwacht mag worden. De Sumiko voelt zich als een vis in het water en presteert meer dan ik mij herinner ten opzichte van prestaties in een Pro-ject carbon arm. De piano in de opname staat ver naar achteren, de scheiding tussen instrumenten is erg goed en het laag indrukwekkend strak. Het klinkt mooi van eenvoud. Geen sprake van valse opsmuk. Het ritme houdt de aandacht vast en maakt de muziek van de big band opnieuw opwindend. Mooi, mooi, mooi.

The Weavers blijven iets bijzonders. De muziek en de stemmen zijn met de P5 helder en doortekend. Bijgeluiden als podiumgestommel staan recht voor je in de luisterruimte. Een zeer natuurlijke vorm van weergave is het gevolg, waarbij meerstemmige zang ook echt meerstemmig is en de klanken niet in elkaar vloeien. Hoewel het laag teruggehouden is in vergelijk met de CD brengt de Rega P5 meer dan voldoende draagkracht in de opname. Dat de dynamiek van een Garrard 301 loopwerk op eenzame hoogte staat bewijst Dave Grusin met "Keep your eye on the sparrow". Hoe de Rega ook zijn best doet, de klappen van de drums die de Garrard weergeeft haalt hij niet. Daar staat tegenover een schonere basweergave die beter te volgen is. Op de heldere tonen van de percussie is geen commentaar mogelijk. Zingend, tingelend en bij vlagen liefelijk. Haal ik weer even de voeding weg dan wordt de bas droger en korter. Alsof je van analoog naar digitaal overgaat. De dynamiek is wat verder beperkt, het ritme gevoel neemt af en het geheel plakt wat meer tegen de conus van de luidsprekers. Hou mij ten goede, er speelt nog steeds een prima draaitafel die de aankoop zeker waard is, alleen als je steeds in een turbo uitvoering rijdt is een normale carburator een stapje terug al blijft het comfort van de auto op gelijk niveau. Wie de meerprijs voor de voeding niet in de achterzak heeft kan er beter maar niet naar luisteren. Voor wie het geld wel heeft liggen is het een verplichte upgrade. Zou ik een P5 kopen dan nam ik de voeding er zonder meer bij.

Met Kari Bremnes gaan we op weg naar Kopenhagen. De track die eraan voorafgaat, heeft lang aangehouden pianotonen, iets waar de Rega zich niets van aantrekt. Geen spoor van zweving, ook niet als je een plaat neemt met een hobbel. Het glazen plateau is zwaar genoeg om als vliegwiel te dienen. De stem is overduidelijk. Kenmerkend weer de erg fijne en natuurlijke weergave die de Rega P5 zo makkelijk neerzet. Het element in de arm spoort uitstekend en met een minimum aan vervorming. Harmonieus en indringend zijn woorden die mij te binnen vallen. Geen voorkeur voor bepaalde tonen, er is een vrijwel volmaakt evenwicht tussen midden, hoog en laag. Wederom gaat de LP de CD zonder enige moeite voorbij. Het is in mijn optiek ronduit indrukwekkend wat de Rega P5 kan ten opzichte van zijn kostprijs.

Wat wilt u nog lezen? Dat Sara K. zo fraai diep gaat en een ambiance creëert die de luisteraar doet smelten? Dat meerstemmige stukken echt meerstemmig weerklinken uit menselijke monden. Of dat Eva Cassidy met haar bijzondere stem die alles lijkt te kunnen wordt weergeven met een eenvoud die de essentie van de muziek en de stem volledig op waarde schat. Vol emotie, vol charme en vol sex-appeal. Ik zweef en beleef. Ja, het kan nog beter en nog volmaakter, een beter element, een betere draaitafel, idem phonotrap en kabels. Maar toon mij hoe u dat realiseert voor deze prijs. Tenslotte klassiek komend van een Clearaudio gesponsorde opname en van Vivaldi, de laatste in een ver verleden uitgebracht op het Zwitserse Tudor label. Beginnend bij deze opname, die bestaat uit een samenspel van cello, viool en klavecimbel ervaar ik tonale beheersing. De Rega P5 heeft geen enkele moeite met moeilijk klassiek werk en toont dat vinyl nog steeds volop in de belangstelling moet staan. Het is subtiel en rustgevend voor de geest. Op de Clearaudio opname schiet de Sumiko soms even tekort. Viool neigt naar scherp, wat men ook heeft willen bereiken om extremen in de weergave aan te tonen. Verder veel details, veel emotie, een krachtig neergezet orkest en groot ritme gevoel. Waar gewenst speels, luchtig en fraai.


Emotie

Muziek is emotie. Muziek is het beleven van de wereld van de componist. Het medium dat die emotie kan overbrengen behoor je te koesteren. Net als de apparatuur die daarvoor noodzakelijk is. Dat de apparatuur daarbij een gelikt uiterlijk heeft, zich oerstabiel laat bedienen en uitstraalt dat slijtage over 20 jaar nog geen kwestie is, zijn riante pluspunten. Kennismaken met een Rega P5 is kennismaken met jaren vakmanschap van de makers. Het mooie smoeltje dat visueel keer op keer de aandacht trok verbergt niet de klankmatige eigenschappen die ronduit voortreffelijk zijn. Wie zich de trotse eigenaar mag noemen van een P5 is een gelukkig mens en kan een scala aan muzieksoorten voorbij laten komen. De P5 maakt geen onderscheidt en speelt klassiek net zo makkelijk als pop of jazz. De gebruikte combinatie van Sumiko element en Rega Fono versterker maakt het geheel binnen een redelijk budget af. En hebt u een P5 doe mij dan een plezier en koop de losse TT PSU sturing erbij. Om extra te kwijlen. Rega P5 zonder enige terughoudendheid vet cool aanbevolen.

Prijzen:
Rega P5 incl. RB700 arm: 1200 euro
Rega TT PSU motor voeding: 275 euro
Rega Fono MM versterker: 299 euro
Sumiko Blue Point Special EVO III high output MC element: 299 euro

Importeur:
Joenit
Brusselsesteenweg 283
2800 Mechelen
België
Tel 0032 15 285585
E-mail: info@joenit.com
Web: www.joenit.com