REVIEWCastle

Aansluiten en Luisteren

Rene Smit | 03 maart 2005 | Castle

Als versterker gaat de recent aangekochte van Medevoort MA240 dienst doen, voor de verbinding zorgen van Medevoort SC33R luidsprekerkabels. Een en ander wordt single wire aangesloten. Als bron worden de vM DVD963Sa SA-CD speler en Clearaudio Champion draaitafel ingezet. De interlinks zijn van Siltech type ST48G3 voor beide bronnen.

Castle Conway 3 (c) Xingo (c) Xingo (c) Xingo (c)

In eerste instantie worden de speakers op dezelfde plaats neergezet als waar normaal gesproken Spendor S3 monitors op Target stands staan. Afstand tot de zijmuren is zo minimaal 90 centimeter en ongeveer 30 centimeter van de achterwand. In de praktijk blijkt dat de Castle speakers met de baspoort op maximaal dan erg log worden in de laagweergave, het geheel begon een beetje te dreunen. Door de speakers tijdens serieus luisteren ongeveer 80 tot 90 centimeter van de achterwand te plaatsen werd dit probleem voor een heel groot gedeelte de kop ingedrukt. Wanneer de speakers langer in mijn huiskamer zouden bivakkeren dan een recensieperiode dan was ik zeker gaan stoeien met de afstelling van de baspoorten. De speakers stonden ruim twee meter uit elkaar. Het volume van mijn Klipsch KSW10 subwoofer wordt naar nul gedraaid zodat de Castle speakers solo kunnen laten horen wat ze waard zijn. De Conway 3’s die ik in huis had waren al voldoende ingespeeld zodat direct, nadat de juiste plaatsing was gevonden, begonnen kon worden met het kritisch luisteren naar de speakers.


Luisteren


Een van de redenen waarom ik de vM MA240 versterker heb aangeschaft is de eigenschap elke verandering in de set direct te laten horen. Wissel een interlink of een luidsprekerkabel en je hoort direct wat er gebeurt, laat staan als je een andere luidspreker aansluit. Het knappe van de versterker is ook dat deze eigenschap er niet voor zorgt dat het apparaat analytisch gaat klinken, sterker nog hij blijft heel muzikaal!

Castle Conway 3 (c) Xingo (c) Xingo (c) XingoDat de Castle speakers een andere klanksignatuur hebben dan de Spendor speakers is al na de eerste CD duidelijk. Er wordt een warme deken uitgespreid waaronder je jezelf behaaglijk kunt nestelen. De muziek rolt met veel gemak uit de speakers. Luisterend naar een recent aangeschafte CD "Reflections" van BB King blijft de stem mooi in het midden van het beeld staan. Er wordt een fraai beeld opgebouwd waarbij drums en hammondorgel de pan uit swingen. Het laag klinkt wat aangezet, maar hier is de poort debet aan en kan naar believen aangepast worden. De snaredrum zou voor mij persoonlijk wat opener en puntiger mogen klinken. "On my word of honour " is een langzame blues waarbij de stem van BB King van heel diep naar heel hoog gaat en dit is uitstekend te volgen. In het intro zijn een aantal klappen op de basdrum te horen en die zijn droog en vol. "Into the labyrinth" van Dead Can Dance is een CD die regelmatig gedraaid wordt tijdens het beoordelen van speakers en apparatuur. De openingstrack "Yulonga" laat na ongeveer 2 minuten spelen vanuit het niets een shaker opduiken in het geluidsbeeld. Beluisterd via de Castle speakers klinkt dit percussie-instrument wat minder puntig en open dan ik normaal gewend ben. Wanneer hierna de stem inzet klinkt deze mooi vol en warm met redelijk veel lucht eromheen. Het geheel is wat minder holografisch dan te doen gebruikelijk maar dit is de Castle’s niet specifiek aan te rekenen. Het is nu eenmaal een feit dat een vloerstaander meer moeite heeft om een diepe en brede soundstage op te bouwen dan een monitor speaker. Daarentegen kunnen de monitors niet tippen aan de laagweergave van deze Castle Conway’s.

Een andere track van de CD is: "The wind that shakes the Barley". Daarop is zangeres Lisa Garrard acapella te horen. Ze staat mooi los in de ruimte waarbij goed is te horen dat de opname plaats vond in een kleine kapel. De stem wordt buitengewoon fraai weergegeven en het duidelijk waarneembare ademhalen voegt hier nog een extra dimensie aan toe. Tijd om eens een live opname te gaan beluisteren. Uit de kast pak ik van Diana Krall "Live in Paris". Het nummer "Let’s fall in love" laat de stem van Diana mooi op hoogte geplaatst horen en er is veel warmte en emotie. Het laag klinkt een fractie te vol en wat ongecontroleerd maar dat is deels aan de opname te wijten. Experimenteren met de afstelling van de poort en de plaatsing van de speaker zal hier zeker nog verbetering kunnen geven. De blazers worden netjes wat meer naar achter op het podium geplaatst en klinken levensecht. Het podium is mooi opgebouwd hoewel de breedte toch weer een metertje minder is dan ik gewend ben.

Naast muziek zijn de speakers ingezet als frontspeakers in mijn surroundset. Een Marantz receiver verzorgt hierbij de aansturing van een Spendor C3 center en Polk FX3i surroundspeakers. Middels de pre-out van de Marantz fungeert de vM MA240 als eindversterker voor de frontkanalen. Deze set-up is misschien wat omslachtig maar heeft als grote voordeel dat de normale en meest gebruikte stereoweergave onaangetast blijft. Bovendien is er de mogelijkheid de set stap voor stap op te waarderen door aanschaf van een extra eindversterker voor bijvoorbeeld center of surroundspeakers. Doordat de film set-up niet dezelfde verfijning en transparantie kent als de stereoset verdwijnt het, door mij persoonlijk als een gemis ervaren, gebrek aan openheid van de Castle tweeter. Winstpunt ten opzichte van mijn Spendor monitor speakertjes is de verder doorlopende laagweergave en de fysieke impact die gerealiseerd wordt door de grotere kastinhoud. Kijkend en luisterend naar de film "Master and Commander" welke voorzien is van een fraaie DTS surroundtrack zit ik binnen 5 minuten volledig in het verhaal. Wanneer er met de middeleeuwse oorlogsschepen slag wordt geleverd en de kanonnen bulderen zit ik te schudden op de bank. Niet alleen is de druk in het laag en de strakheid ervan indrukwekkend. Meest opvallend zijn de spectaculaire dynamieksprongen die voor een schrikreactie zorgen. Wanneer er heel even stilte is voordat het kanon daadwerkelijk afgevuurd wordt is de klap daarna enorm. De beide hoofdrolspelers zijn muziekliefhebbers en spelen regelmatig viool in de kapiteinshut. Logisch gevolg is dat de soundtrack doorspekt is van klassiek getinte muziek en hier zijn de Castle speakers fantastisch op dreef. Het geheel klinkt gloedvol en genuanceerd, goed voor uren achter elkaar genieten zonder luistermoe te worden. Ook in echte actiefilms zoals "The Bourne Supremacy" staan de Castle’s hun mannetje. Rondvliegende kogels, glasscherven en een achtervolging met Jeeps door het oerwoud, het deert de speakers niet. Alles wordt met veel dynamiek en impact weergegeven. Prettig hierbij is ook het gemiddelde rendement en de impedantie van 8 Ohm van de speakers zodat al met relatief weinig versterkervermogen een behoorlijke geluidsdruk opgebouwd kan worden.


EDITORS' CHOICE