De X-05 was reeds ingespeeld maar kreeg desondanks ruim de tijd om (al draaiende) op te warmen. Nadat de juiste lichtnetfase was vastgesteld kon er serieus worden geluisterd. De Crooked Still CD Shaken By A Low Sound werd hier niet eerder met een dergelijke zelfverzekerde en gearticuleerde presentatie weergegeven. De instrumenten kregen een zeer stabiele afbeelding mee en de weergave straalde een ondigitale rust uit. Aoife `O Donovan`s zang kwam wat minder verleidelijk over dan met de Moon CD-1 of onze eigen cd-speler maar haar stem klonk desondanks meer levensecht. De weergave van de X-05 kan worden omschreven als een bijzondere mix van openheid, rust en een nagenoeg totale vrijheid van digitalitis.
De ontspannen presentatie van deze Japanse speler bleef ons gedurende de luistersessies verbazen. Het is de antithesis van knallend maar onrustig klinkende High-End apparatuur. De Esoteric gaat niet met dezelfde `drive` te werk als een Naim of met de sterke expressiviteit van een SimAudio speler maar qua soevereiniteit heeft de X-05 -zelfs in zijn hoge prijsklasse- weinig of geen concurrentie. Bij elke schijfwisseling verscheen er een tevreden glimlach op het gezicht van deze schrijver omdat er niet met een DVD-zwabber maar met een statig en spelingvrij mechanisme kon worden gewerkt. De CD The Utrecht Sessions van Doug McLeod (ter bechikking gesteld door Synfonique) werd tevoorschijn gehaald en in de solide aanvoelende lade gelegd.
De percussie (onder andere een zinken vuilnisbakdeksel!) werd geheel los van de weergevers en ver in de diepte afgebeeld, met een sublieme weergave van de nagalm. Elke nuance van het slide-gitaarspel was met groot gemak te volgen en de kenmerkende neuzelige stem van Doug McLeod kwam op bijzonder directe wijze naar voren zonder dat het opdringerig werd. Bij deze track was er sprake van pure muzikale betrokkenheid. Men kan bij deze edele speler spreken van een `monitor-weergave` -in de beste zin van het woord. De indruk van `werk in uitvoering` ontbreekt totaal bij de X-05; bij sommige spelers blijft het gezwoeg van draaien, uitlezen en omzetten op één of andere wijze merkbaar terwijl de Esoteric juist het werk weet te scheiden van de weergave. Van de Billy McLaughlin CD Fingerdance werd de track Helm`s Place beluisterd. Het vliegensvlugge halsspel van deze meester-gitarist werd op boeiende wijze vertolkt. Het gitaarspel kreeg een verbluffend goede differentiëring van de greepwisselingen mee waardoor de klankwaterval bijna hypnotiserend werd. Het dynamisch contrast van het virtuoze vingerspel werd moeiteloos weergegeven waardoor er ook tijdens de meest complexe en knallende passages geen sprake was van versluiering. Het drama van deze muziek werd goed overgebracht, waarmee de X-05 bewees dat uitgewogenheid en stabiliteit hand in hand kunnen gaan met muzikale betrokkenheid. Wanneer men zich openstelt voor de rust van zijn weergave kan het (afhankelijk van het bronmateriaal) zelfs een tamelijk meeslepende vertolker zijn.
De X-05 is erg goed in het ontrafelen van tegenritmes, wat bleek bij het beluisteren van de Blues-track 40 Acres And A Mule van Harrison Kennedy (label: Black & Tan). De complexe verweving van twee zangstemmen (met mooie spiritual-stijl stembuigingen), percussie en slide-gitaarwerk kwam zowel tonaal als ritmisch aanstekelijk over. Bij het beluisteren van de prachtige Weavers CD Reunion At Carnegie Hall 1963 kwam de metallische klank van het banjospel natuurlijk en soepel over. De duidelijke en droge stem van Pete Seeger kreeg een open presentatie en een goede plasticiteit mee. Bij de samenzang kwam met name de basstem heel goed uit de verf en werd het geheel met een opmerkelijk groot en open stereobeeld weergegeven.
