Ik heb de afgelopen tijd weer verschrikkelijk veel geluisterd en genoten. Lange koude dagen en avonden werden gevuld met de warmte van de Absolute. Zowel analoog en digitaal vertoonden hun kunsten op zeer hoog niveau. De combinatie die de afgelopen weken in mijn luisterruimte stond te spelen bundelde de beste eigenschappen van apparaten die ik afgelopen jaren in huis heb gehad tot één muzikale mix. De kracht en controle van een Bryston 4B-SST, de charme en betrokkenheid van een Audio Research VSi55, de rust en het gemak van een ASR Emitter I en zo kan ik nog wel even doorgaan. Bij de vele apparaten die ik de afgelopen jaren in mijn luisterruimte heb gehad viel mij iedere keer weer op dat ze pas na een tijdje optimaal begonnen te klinken. Of buizen moesten zich opwarmen, of voedingen van transistors moesten zich volstouwen met stroom, of het loopwerk van de CD-speler moest zich gesetteld hebben. Bij de Absolute viel mij absoluut iets anders op. Ik zal u een korte omschrijving geven van de eerste indruk die de Absolute op mij maakte.

De CD “The Blues” van Keb’ Mo verdwijnt in de Teac, ik druk op play en neem plaats op mijn favoriete luisterplek. Het eerste nummer van deze CD begint rustig en relaxed met wat getokkel op een gitaar. Maar na een paar seconden vallen de drums en bas genadeloos hard en diep bij. Mijn mond valt open van verbazing en ik slaak een intens “wowwww” wat is dit? Krachtig, dynamisch, realistisch en vol overgave werd een beeld zo groot neergezet. Dit heb ik zelden gehoord. Ik verdwijn gewoon in de meeslepende zwarte Mississippi-Delta Blues van Keb’ Mo. Deze CD is in het laag nog zwaar en diep aangezet. De Absolute gaat erg ver en doet dit op zo’n manier dat de PS Audio niets anders kan dan het signaal in een klemmende houdgreep doorgeven aan de Avalons. Het laag is echt superstrak en er zijn basloopjes te horen die mij nog nooit eerder opgevallen waren. De gitaar staat onmiskenbaar tussen de speakers in de ruimte geklemd. De drum strak achterin. Er valt niet aan te twijfelen waar de instrumenten en stemmen zich bevinden. Fantastisch gewoon en dit is nog maar de eerste CD die ik draai. Ik ben enigszins verontrust waar het met vinyl heen zal gaan. Ik blijf echter nog even digitaal. Track 13 met de toepasselijke naam “It Hurts Me Too” kent een langzaam aanzwellende basloop. Beangstigend en tegelijkertijd meeslepend. Het doet me een beetje denken aan “Dogs Of War” van Pink Floyd. Ja het “Hurts Me Too” omdat ik nu al weet dat de Absolute op een gegeven moment helaas weer terug moet naar Ben, of … Ook Patricia Barber ontkomt er niet aan. Op de live CD “A Fortnight In France” zijn subtiele kraakgeluiden hoorbaar, vermoedelijk als zij op haar pianokrukje draait en beweegt. De zaal doet mee en heeft een extra dimensie gekregen. Het is gewoon een extra “instrument” geworden. Nergens een spoortje van hardheid, scherpte, muzikale moeheid of hoe die termen al niet mogen heten. “Café Blue” beleef ik opnieuw, ik zeg met opzet beleef. In deze configuratie luister je niet meer, je ondergaat het, je maakt er deel van uit.

Moet ik nog even doorgaan met complimenteren? Ja, ik vrees van wel want ik kan niet anders meer.
De stem van Enya is op “Shepherd Moon” als die van een engel. De vrijwel geheel door synthesizers geproduceerde muziek wordt zijdezacht en vloeiend weergegeven “zoals Enya het vast voor ons bedoeld heeft”. Altijd met een stuwende en gecontroleerde kracht. De synthesizers sterven zeer langzaam uit en lopen vloeiend in elkaar over, mysterieus en meeslepend. De Absolute is hierin net niet zo vloeiend en luchtig als bijvoorbeeld de Audio Research LS25 Mk II, die laat ze echt zweven en dansen. De controle in het laag van de Absolute is wel beter. Ik heb het hierbij over relatief kleine verschillen in een direct één op één vergelijk. De verwachte vinylschok blijkt nog groter te zijn dan ik had verwacht. In eerste instantie gebruik ik de B.A.T. om een goed beeld te krijgen waar de Absolute toe in staat is in een voor mij bekende analoge configuratie. Pink Floyd’s “Dedicate Sound Of Thunder” doet zijn naam eer aan. De gitaarsolo’s van David Gilmore en consorten denderen de ruimte binnen. In één ruk draai ik de dubbelaar, met als absolute hoogtepunten “Dogs Of War” en “Another Brick In A Wall”. Het gegrom en gebulder van de elektronische honden komt van ver en gaat diep.

De groeven worden haarfijn betast door de Victory en er gaat gedurende de tocht naar de Avalons weinig verloren. De Absolute speelt als een echte regelneef hierin een zeer belangrijke rol. Ook subtiele geneugten ontbreken niet. Of het nu de pinkkleurige LP van Tori Amos of “The Girl In The Other Room” van Diana Krall is. Stemmen zijn gedreven en krachtig, daar komt nog bij dat beide dames fantastische pianospeelsters zijn.

Na verloop van tijd is het moment gekomen dat ik besluit om de set geheel met buizen op te bouwen. De LS25 nam tijdelijk weer de plaats in van de Absolute en de Classic 250 verruilde zijn plaats voor een AR VT100. De laatste is voor mij geen onbekende, maar ik wilde deze configuratie nog even in mijn set als referentie. Vrij snel is te horen wat de 2 x 100 watt buizenbak doet met de Avalons. Daarom breekt ook snel het moment aan dat de Absolute weer “aan de kabels” gaat. Nadat alles klaar is voor gebruik verdwijnt Keb’ Mo opnieuw in de Teac en gespannen wacht ik af tot de eerste tonen vloeien. De klank lijkt iets “warmer en ronder” maar blijft daarbij strak. De breedte van het geluidsbeeld is wat toegenomen. Het laag gaat diep en klinkt gewoon echt lekker, zij het helemaal onderin iets minder gedetailleerd en transparant. Snel draai ik het ritsje van bekende CD’s en LP’s en iedere keer weer valt mijn mond open van verbazing. De klank is een fractie romantischer geworden en de instrumenten “hangen” nu meer los, duidelijk tastbaar in de ruimte. Het is misschien moeilijk te omschrijven maar ik denk dat het woord “vloeiend” op zijn plaats is als ik zeg dat de ene toon uitsterft en over gaat in de andere. De ruimtelijke afbeelding is daarbij fenomenaal. Tel er bij op dat de Absolute een beest is op het gebied van dynamiek en autoriteit. Hij overtreft hiermee zelfs de LS25.

Omdat de Absolute een ongebalanceerde voorversterker is heb ik veel gespeeld met ongebalanceerde kabels en de netkabel van L.A.T. International. Een voor het geld absolute topkabel die in een goed uitgebalanceerde set nimmer de zwakste schakel is. Kenmerkend zijn de homogene eigenschappen, waarbij ik hem nimmer op een scherp of rafelig randje heb kunnen betrappen. Tel daarbij op dat het detail nooit uit het oog verloren wordt.


Conclusie

Ik schaar de Absolute direct in het rijtje van de topvoorversterkers waarin ook bijvoorbeeld Audio Research, Hovland, Aesthetix, Mark Levinson en Spectral zich bevinden. De Absolute is fenomenaal op het gebied van drive, slam, dynamiek en een stuwende kracht in de keten. De versterker kent geen “warm exotisch” geluid maar is neutraal transparant. Daarbij heeft hij beslist het luchtige, ruimtelijke en vloeiende die vele (top)transistorvoorversterkers missen. De Absolute weet ieder detail aan de muziek te ontfutselen, mits de rest van de keten ook op een hoog niveau is. Hoe ver de volumeknop van de Absolute open gedraaid wordt maakt niet uit. De kracht en verfijning nemen alleen maar toe. De opnameruimte krijgt vorm en de stemmen worden levend.

Er wordt heel snel geroepen dat een set een bepaalde emotie brengt of heeft, maar ik ben het daar vaak niet mee eens. Maar neem de NAF Absolute. Daarvan staan de eigenschappen op een dusdanig hoog niveau, dat ik maar één ding kan zeggen: de “Absolute” is emotie. Om het niveau van de Absolute aan te kunnen geven wil ik in mijn slotconclusie een vergelijking maken met superauto’s.
De Absolute vergelijk ik schaamteloos met een Porsche 911 Turbo, terwijl de LS 25 meer de eigenschappen van een BMW M6 heeft. Supersportauto’s van het allerhoogste niveau met ultieme prestaties die ieder op hun eigen wijze de bestuurder gelukkig maken. De Absolute is Spartaans, levendig en recht door zee, en handhaaft de luxe en het vergeeflijke van een AR LS25.


Prijzen:
New Audio Frontiers “Absolute” (incl. MM phono) 7.750 Euro
Powerlab Powershower stekkerblok 540 Euro
L.A.T. International IC-300 analoge interconnect 379 Euro
L.A.T. International netsnoer AC-2 180 cm 224 Euro
Elco netsnoer HPC-10 netsnoer 120 cm 695 Euro


Importeur:
Hihat Audio Alkmaar
Telefoon: 072 5647577
Web: www.hihataudio.nl

Ingezonden mededeling van de fabrikant:
Dear Mr Van Deijk We wanted to thank you a lot for your test on the Absolute Preamplifier. We completely agree with anything you wrote. Just something to make clear: the remote control is already availble (on request-also if it sounds better without it...); the MC phono stage (not stepup stage) is already available (on request - we tune it for any cartridge.)