Ik heb de Super-T ongeveer een uur gebruikt met alleen een cd speler en bijgeleverde kabels, maar het resultaat viel zodanig tegen dat ik al snel ging zoeken hoe het beter kon. Ik kwam op het idee om de rec-out van mijn voorversterker op de Super-T aan te sluiten en mijn eigen interlinks en luidsprekerkabels te gebruiken. Dat klonk beter, maar er ging geen wereld voor me open. Ik heb allerlei soorten muziek gedraaid om de pluspunten van deze mini-amp omhoog te halen, maar als ik mijn aantekeningen doorlees zie ik dat ik voornamelijk heb opgeschreven wat ik mis. Verreweg het meest irritante is het ongecontroleerde laag. Het honkt, bonkt, klinkt vies en blubberig. Alsof er een oude Opel Astra langs komt rijden waarvan de 18 jarige eigenaar de carrosserie probeert op te blazen. Het middengebied is redelijk. Stemmen zijn goed te volgen, maar klinken wat plat en futloos. Het beeld is redelijk stabiel en heeft wat diepte, maar niet meer dan een derde van wat ik gewend ben. Van macro-en microdetaillering is weinig sprake.

Het hoog is niet bepaald wat je van een kwaliteitsversterker mag verwachten. Diana Krall heeft een spraakgebrek opgelopen en slist dat het een lieve lust is. Met instrumentale popmuziek gaat het beter en soms heb ik heel even het gevoel dat ‘het’ begint te komen. Zou deze Sonic Impact nog verder ingespeeld moeten worden? Maar helaas blijkt dat niet het geval. Als ik na een paar dagen opwarmen (de versterker, niet ik) lieve Diana weer opzet, is ze kennelijk nog niet naar de logopediste geweest en slist er weer vrolijk op los. Jammer! Het valt me ook op dat harmonischen veel minder sterk aanwezig zijn. Ik bedoel daarmee dat ik geen rijk gevulde sound hoor bij de aanslag van een piano- of gitaarsnaar. Eén aanslag van een snaar geeft een brede scharkering van boventonen (harmonischen) en je hoort veel meer dan alleen die ene noot. En dat is nou juist wat reproductie van muziek door goede hifi apparatuur zo echt kan laten lijken. Bij de Sonic Impact mis ik dat nogal. Tijdens het luisteren blijft mij een gevoel van onvrede bekruipen. Je wilt graag dat er een goed geluid uitkomt, doet daar alles aan, maar je krijgt het gewoon niet voor elkaar.

Mijn speakers hebben een rendement van 90 dB aan 4 Ohm. Op zich redelijk hoog, maar ik heb het sterke vermoeden dat deze versterker zich stukken prettiger voelt met hoogrendement hoornluidsprekers met een stabiele Ohmse belasting. Ik ben niet in de gelegenheid om de Super-T als zodanig te testen, maar ik ben zeer benieuwd of dit toch wel vriendelijk ogende bakkie meer potentie heeft.

Conclusie:
De Sonic Impact Super-T  schenkt mij niet het muzikale genot wat ik verwacht van een kwaliteitsversterker. De bouw is voor de gevraagde 190 euro goed, maar de sound is niet bepaald uitnodigend. De gebruikte onderdelen hebben niet de kracht om mijn huiskamer met muziek te vullen zoals ik dat graag wil horen. Misschien dat een andere opstelling een beter resultaat geeft. Ik verwonder me over de superlatieven die op Six Moons en andere internet sites worden gebruikt. Men spreekt van een wonder. Ik heb dat wonder vooralsnog niet kunnen ontdekken, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Lees op de volgende pagina de Second Opninion van Rene van Es