Als alles is aangesloten kan het luisteren beginnen. De weergevers zijn al ingespeeld door de importeur, maar we geven ze nog even een flink aantal uren zonder er echt naar te luisteren. Ook al draaien ze een tijd als ‘achtergrond’, het valt op dat ondanks het lage geluidsniveau er voldoende laag en hoog in het geluid aanwezig is.
Dan het echte luisteren. Bassist Avishai Cohen mag beginnen met Feediop van de cd At Home (Tazdaz). Hier valt op dat de OML-2 een zeer rijk en groots geluidsbeeld neerzet. De afgevlakte hoeken van de kast naast de tweeter en het kleine hoorntje van de tweeter deden al een flinke spreiding vermoeden en het luisteren maakt dit waar. De bas is hier niet echt heel diep, maar wel vol zonder enige boem. De elektrische bas van Dean Peer’s Air Circus #1 op Think (Turtle) is romig terwijl de scherpe boventonen keurig in balans blijven. Een moeilijk stuk met extreem lage tonen is Barca Solaris van het Hadouk Trio op Live at FiP (Melodie) laat duidelijk horen dat er een piek in de weergave zit zo tussen de 50 en 100Hz. Dit maakt het geluid wat ronder en voller dan strikt neutraal, maar wel heel aangenaam.
Bij meer akoestische stukken als Feu de Bengale van Misia op Drama Box (Coast to Coast) of Pugliese & Piazzolla’s La Yumba op Finally Together (Lucho) geven meer prijs van de afstelling van de OML-2. Ook hier de iets aangezette midden bas terwijl het midden gebied een beetje achterblijft in geluidssterkte. Solo piano zoals Yoram Ish-Hurwitz vertolking van Chapelle de G. Tell van Liszt op Turtle wordt onder meer door de genoemde voicing groots neergezet.
De OML-2 is geen neutrale weergever, zeker niet. Dit is absoluut geen schande. Het is een keuze. Zo kun je met een redelijk bescheiden formaat weergever toch een fors geluidsbeeld neerzetten. Door het midden iets terughoudend te laten zijn, komen details meer naar voren in het hogere frequentiebereik, echter zonder overdreven helderheid die al gauw tot schreeuwerigheid kan leiden. Als versterker is het aan te raden om naast voldoende power, 40 Watt is toch wel nodig, ook vooral naar controle te kijken. Een versterker die te weinig controle in het laag heeft kan de OML-2 wat flodderig laten klinken. Is aan deze voorwaarden voldaan dan is de OML-2 met zijn capaciteit om een heel rustige afbeelding neer te zetten met genoeg detail en wanneer nodig er stevig tegenaan kan gaan, een luidspreker die het beluisteren waard is.
