Drie opstelllingen voor de Musical Fidelity 550K

Superchargers komen tussen eindversterker en luidsprekers. De gebruikte eindversterkers zijn een Ayon Audio 300B buizenversterker die door het paar “super” 300B buizen in staat is 2 x 20 Watt te leveren. De andere versterker is een PrimaLuna PL2. De Ayon gebruik ik via zijn directe ingang als eindversterker aan een “Het Audio Team” LA2 Mk II buizen lijntrap. Bronnen vormen een Magnum Dynalab tuner, een Transrotor platenspeler met SME arm en Phase Tech element. Afwisselend aangesloten op een E.A.R. 834P phono versterker of een H.A.T. PH-2. De cd-speler is een gemodificeerde Lua Cantilena SEL. De PrimaLuna ziet of een PL8 cd speler van hetzelfde merk, een Carat tuner of een V.Y.G.E.R. platenspeler, SME arm, Goldring element en wederom de E.A.R. 834P, die naar de tweede luisterruimte is mee verhuisd vanwege de gearriveerde H.A.T. PH-2.

Het aantal Crystal Cable’s is niet langer te tellen. Stroomvoorziening loopt via Kemp apparatuur. Behalve in de tweede set waar SEEC de netspanning reinigt. De 550K Superchargers sluit ik bewust niet aan achter netfilters maar rechtstreeks op een wandcontactdoos. Die lusten namelijk wel een stroomstootje. Ik kan met drie paar luidsprekers spelen: Focal 937 Be vloerstaanders, MBL 121 rondstralende monitors en een paar Ruark Sabre III monitors. Onderling sterk verschillend in rendement, fase gedrag, impedantie verloop, prijs en weergave. Ideale middelen om te ontdekken wat een 550K kan toevoegen of weghalen.


Drie ervaringen rijker

Het luisteren met of zonder 550K versterkers begint een paar dagen nadat ik de beschikking heb gekregen over een set MBL 121 Radialstrahlers, met een rendement van slechts 82 dB aan 4 Ohm. Ze vormen een te moeilijke belasting voor mijn Ayon 300B eindversterker die geen 4 Ohm tap heeft. Het laag rolt als blubber de kamer in, terwijl het hoog en midden wel schitterend is. De kwaliteit van de versterker is hoorbaar, van de luidspreker ook, toch trekt de combinatie het niet als je een beetje op niveau wilt luisteren. De importeur van MBL kwam een paar dagen later met een MBL 7008 versterker aanzetten die 2 x 200 Watt levert aan 4 Ohm. Dat ging stukken beter, alleen opnieuw een probleem. De 7008 levert heel veel energie in het laag en dat zette de luisterruimte in een donkere tint. Jammer, weer geen echt succes, met dank aan de akoestiek dit keer.

Zoals opgemerkt kwam de 550K binnen. Een regelrechte zegen. Aangesloten tussen de Ayon en de MBL kreeg ik precies wat ik wenste. Voldoende vermogen, een superstrak zij het enigszins ingehouden laag, min of meer de klank van de 300B en redelijk behoudt van de delicatesse van die versterker. U merkt al dat ik enige slagen om de arm houdt. Laten we eerlijk zijn, de 550K is niet zo neutraal en kleurloos als Musical Fidelity ons wil laten geloven. Je hoort ze wel degelijk en ze veranderen de kwaliteit van de 300B. In details, in stereobeeld, diepte en gevoelswaarde. Je weet dat er een extra versterker in de set is toegevoegd. Edoch, en dat is het allerbelangrijkste, de MBL 121 speelt geweldig met de 550K. Iets dat ik niet bereikte met de Ayon 300B alleen, minder met de MBL 7008. Wel moet ik een subwoofer bijzetten om het laagste laag te beleven en de MBL 121 meer body en/of lucht te geven. Ik weet dat de 300B daar debet aan is en maak mij daar verder niet druk om. Ik geniet uren en uren van de kwaliteit van de Radialstrahlers. Mijn Ayon wordt niet half zo heet als normaal en zal beslist langer meegaan aan de lichte 50 Ohm belasting die de 550K vormt. De buizen staan haast te flierefluiten. Na avonden luisteren mis ik de half verborgen details niet meer zo erg, accepteer volkomen het stereobeeld en heb emoties opnieuw gevonden. Voorlopige conclusie is duidelijk, zou ik mijn leven willen slijten met laag rendement luidsprekers aan mijn 300B versterker dan is de 550K een uitkomst. Ik krijg het beste uit twee werelden. Een gezond compromis.

De MBL 121 gaat de deur uit en mijn Focal’s 937 Be staan opnieuw opgesteld. Met en zonder 550K spelen is de door mijzelf gestelde opdracht. Mijn 937 Be heeft een hoog rendement van 92 dB aan 8 Ohm en nog nooit heb ik het gevoel gehad adem te kort te komen met 2 x 20 Watt buizen als voeding. De combinatie is uitgezocht op muzikaliteit en op het blootleggen van weergave aspecten in de keten. Het lot van een recensent. Ik vind de 550K daaraan niets toevoegen in deze opstelling. Niet in de lage regionen, niet in het middengebied of in het hoog. Het delicate van de 300B raak ik kwijt en krijg er eigenlijk niets speciaals voor terug. Ik probeer met hard draaien en dynamische opnames de 550K meer in de schijnwerpers te trekken, maar ben aan het eind best blij dat de Ayon weer gewoon rechtstreeks aan de 937 Be mag hangen zonder Superchargers in de luidsprekerleiding.

We zijn er nog niet. De critici van Superchargers zitten vast op het puntje van hun stoel van hun gelijk te genieten. Van die stoel ga ik ze nu af laten vallen. Want ik geef de moed niet op en breng een volgende set in stelling. Een PrimaLuna ProLogue 2 versterker van 2 x 40 Watt gekoppeld aan een paar Ruark Sabre III monitors. Kleine luidsprekers van hoge kwaliteit die tot verbluffende prestaties in staat zijn. Hevig onderschat door de Nederlands dealers naar mijn idee. Ik speel ze normaliter in combinatie met een Dynaudio subwoofer voor extra lucht en diepere lage tonen. Af en toe ontlokt deze opstelling opmerkingen van bezoekers als: “Dat kleine setje speelt op het niveau van je grote set”. Of ik daar zo blij mee ben is een andere zaak, bezien in het licht van de bestede bedragen voor de grote installatie.

Ik draai eerst een lp van Vienna Teng en een cd van Jacintha. Beiden gebruiken als begeleiding een grote vleugel, een rustig spelende band en laten kleine geluidjes in de muziek een rol spelen. Het is mooi, precies zoals ik gewend ben. Dan trek ik de luidsprekers los en zet de 550K Superchargers tussen de PL2 en de Sabre III. Het resultaat is schokkend. Was de weergave eerst aan de kleine kant, zeker als de sub uitstaat, nu is hij zonder sub al groots. Het stereobeeld is twee maal groter in de breedte, de diepte en vooral de hoogte. Er speelt een oneindig gemak waarbij impact volkomen in tact blijft, zelfs op de laagste volumes. Iets dat ik tot nu toe alleen een McIntosch MA6900 hoorde presteren. In plaats van details kwijt te raken zoals met de Ayon krijg ik meer en meer details voorgeschoteld. Strak en diep laag. Een midden gebied om van te kwijlen, stemmen die menselijk en gevoelig zijn. De vleugels hebben een presentatie die doet denken aan veel grotere en veel kostbaarder systemen, voorzien van woofers ter grote van een complete Sabre III behuizing. Kracht en volume zonder enige beperking van snelheid of dynamiek.

MERK

EDITORS' CHOICE