Het recensiepaar was keurig afgewerkt en de fabrikant verdient een pluim voor de uitstekende verpakking (extra schuim was aangebracht achter het frontje en over de kast om slijtage van het (kunststof) fineer te voorkomen). De handleiding wordt geleverd in tweevoud, namelijk als een grote Engelstalige en een kleinere multi-talige versie (onder andere Nederlands). De Diamond 9.1 is voorzien van een mooie 25 mm silk-dome hoogfrequent unit die gedeeltelijk achter het chassis van de 12,5 centimeter mid/laag unit is gemonteerd en zelfs de derde imbusschroef met die unit deelt (een dergelijke opstelling helpt bij het verkrijgen van een betere integratie). De mid/laag unit heeft een geweven Kevlar conus en een gegoten chassis wat dankzij zijn vormgeving helpt bij het verminderen van reflecties tussen de conus en het chassis. Beide units zijn afgeschermd zodat de 9.1 kan worden ingezet in een AV-systeem. Verder is de klankkast aan de voorkant voorzien van twee baspoorten met een kleine diameter. De nominale impedantie is 6 Ohm en het rendement ligt op 86 dB. De Diamond 9.1 is verkrijgbaar in vijf vinyl fineren, te weten: Rosewood, Cherry, Beech, Black Ash en Silver.
Luisteren
Nadat de Diamond`s met behulp van Blu-Tack waren bevestigd op stevige standaards werd een goede opstelling gevonden waarbij ze ongeveer 45 centimeter van de achterwand stonden en de afstraal-assen elkaar net achter de luisterplek kruisden. Het reeds ingespeelde recensiepaar kreeg eerst de kans om bij te komen van de rit en los te spelen. Toen dat was gebeurd werd er geluisterd naar The Quiet Joys Of Brotherhood van de fameuze Fairport-zangeres Sandy Denny. Op deze track zingt Miss Denny (acapella) een oude Folktune, begeleid door boventoon gezongen begeleiding. Haar prachtige Keltische stem werd met veel lucht en vrij groot afgebeeld. De zachte, Iers aandoende articulatie waarmee ze zong kwam goed uit de verf en de nagalm werd open en verfijnd weergegeven. Dave Swabrick`s hypnotiserende vioolspel werd op soepele en ademende wijze neergezet waarbij het typisch slepende en ronkende karakter van zijn spel op gearticuleerde wijze naar voren kwam.
De debuut-LP van Keb`Mo werd op het draaiplateau gelegd om de track Every Morning af te tasten. Het rijke timbre van zijn akoestisch gitaarspel en de expressief gespeelde slide-uithalen kwamen goed uit de verf. Zijn stem kwam met de nodige presence naar voren waarbij zijn hese stemgeluid en zijn ademhaling groot en duidelijk werden afgebeeld. De emotionele lading van deze track kwam goed over en het geheel kreeg een vriendelijke presentatie mee, zonder te ingehouden te klinken. Het stereobeeld was tamelijk groot (meer breed dan diep) en de toonbalans was iets aan de donkere kant wat echter goed aansloot bij de luchtige stemweergave. Van Fleetwood Mac`s LP Rumours werd de track I Don`t Want To Know beluisterd. De twee gitaren in de intro werden gearticuleerd weergegeven terwijl de bas expressief grommend en relatief stevig naar voren kwam. De stemmen kregen een goede tonale differentiëring mee maar werden met een wat softe focus afgebeeld. De afstemming van de baspoorten zorgde bij deze muziek voor een wat `forward` gepresenteerd laag waarbij de stemmen meer naar achteren werden geplaatst. De drums kwamen op levendige wijze naar voren en de krachtige uithalen van Mick Fleetwood werden met een goede impact neergezet. Het geheel kwam met een goede ritmische flow naar voren maar miste wel iets aan `presence` in het midden.
