Wat je krijgt voor de investering van 600 euro? Een beslist oogstrelende platenspeler, uitgevoerd in hoogglans zwarte pianolak. De basis bestaat uit 30mm dik mdf en meet 415x118x320 mm exclusief de stofkap. Onder de speler vind je vier, redelijk soepele, rubber voeten. Dit is de enig aanwezige vering. De aandrijving wordt verzorgd door een 16 volt AC synchroonmotor, gevoed uit een aparte stopcontacttrafo. Het torretje zit opgehangen in een rubberen snaar die op vier punten aan het mdf chassis is bevestigd. Het is een beetje een ‘houtje-touwtje’ constructie maar het isoleert motortrillingen in ieder geval effectief van de basis. Op de motor-as zit een echte aluminium poelie (geen aandrukrol, zoals in de gebruiksaanwijzing wordt gemeld) met twee trappen waarom de platte snaar kan worden gelegd om 45 of 33 1/3 plateauomwentelingen per minuut te krijgen. Om de snaar hierbij niet aan te raken met smoezelige vingertjes wordt een handig plastic haakje meegeleverd. Met een schakelaar linksonder op de basis wordt de motor ingeschakeld. De platte snaar brengt het plateau snel en zonder slippen in beweging.
We gaan naar de arm. Het contragewicht wordt achterop de arm geprikt en door verdraaien ervan wordt de arm in balans gebracht en de ring met gewichtsverdeling van 0-3,5 gram op 0 gezet. Daarna verdraai je het geheel totdat 2 gram tegenover het streepje staat, de waarde die de AT95E nodig heeft. Beproefd en simpel. Om de arm in balans te brengen moet het contragewicht zo ver naar achteren worden geschroefd dat het er bijna afvalt. Ook teruggedraaid tot de 2 gram instelling zit hij nog erg ver achterop en dus ver van het draaipunt. De magnetische dwarskrachtcompensatie werkt geheel wrijvingsloos en lijkt als twee druppels water op het systeem dat Thorens al in de jaren ‘70 op de TD- 160 gebruikte. Je kunt slechtere leermeesters hebben. De al genoemde armlift is simpel en doeltreffend. De armhoogte is niet instelbaar, wel kan de hele pook vanuit de armbasis worden verdraaid om het azimut van het element op de plaat optimaal in te stellen. Als je een ander element in wilt bouwen dan geeft de gebruiksaanwijzing daar duidelijke aanwijzingen voor alsmede een bruibaar schabloon voor instelling van de fouthoek. Prima.
Terug naar toen
Helaas hebben geïntegreerde versterkers tegenwoordig vaker niet dan wel een pick-up ingang en moeten we in dat geval het signaal van MM of MC element doormiddel van een phonovoorversterker op lijnniveau brengen. Cambridge Audio voegde hiervoor de Azur 540P phonotrap bij de platenspeler.
De 540P is alleen geschikt voor MM elementen en kost € 89. De schakeling is verregaand discreet en zit in een mooi metalen kastje met subtiel blauw ledje voorop. De 12 volt stekervoeding wordt achterop ingeplugd en hier vind je ook de netjes vergulde chassisdelen voor in- en uitgaande signalen alsmede een aardpunt. Als je in de toekomst met een MC element aan de gang gaat is het beter om voor de Azur 640P (€ 150) te kiezen, die zowel MM als MC versterking heeft. De prestaties van de 540P zijn uitstekend, geen waarneembare ruis en vervorming en een hoge mate van muzikaliteit, ruimtelijkheid en een stevige ‘drive’. Voor 90 euro weet ik zo gauw geen betere keus.
Voor wie?
Een herintreder met een berg elpee’s op zolder die zijn pick-up al lang geleden vaarwel heeft gezegd, doet hier goede zaken. Is je huidige platenspeler aftands en het element gaar, ook dan is de TT50 een prima overweging. Laat je budget het toe, ga dan voor een speler met een goed moving coil element en de onvermijdelijk duurdere MC-phonotrap als je huidige versterker die niet heeft. Het is allemaal een kwestie van geld waar je voor kiest. Maar, en dat blijft onverlet, met deze platenspeler is het lekker dansen, sorry, afspelen van je gekoesterde zwarte goud.
Voor meer informatie www.dimex.nl
