De Rega Apollo-R heeft zeker een opvallend uiterlijk. Toen mijn zoontje (van acht jaar) het apparaat in de woonkamer zag staan merkte hij op: “He, een sportwagen zonder wielen”. En ja, met een beetje fantasie zou je er de auto van Batman in herkennen. De klep van de bovenlader van de Apollo-R is een echte eyecatcher, in de vorm van een soort sierlijke bovenvleugel. Het inlaad-systeem via een “deksel” bovenop is natuurlijk al jaren het handelskenmerk van Rega en haar cd-spelers. Bij deze Apollo-R is deze bovenklep in plastic uitgevoerd. Het ziet er desondanks niet goedkoop uit, wel sierlijk en functioneel in de zin van makkelijk te openen. Bij plaatsing van de cd kan vervolgens met een lichte duw de klep zich weer sluiten, hetgeen geruisloos geschiedt, alsof een hydraulische vering het werk doet. Erg prettig. Het grote fysieke verschil met zijn voorganger zit ‘m de afmetingen van de behuizing. Bij de ‘R’ is gekozen om de diepte in te gaan. Dus geen breed voorpaneel meer, maar in plaats daarvan een breedte van 22 cm (de helft van de vorige) en een diepte van 33 cm (was 28).
Zo sluit Rega ook beter aan bij de vraag van veel consumenten naar compactere audiosystemen. Voor mij persoonlijk is het jammer, want zo zit ik toch weer krap met de bekabeling aan de achterkant, vanwege de beperkte kastdiepte waarin het hifidomein zich bevindt. Maar goed, zoals gezegd, dat is persoonlijk, hoewel ik me niet aan de indruk kan onttrekken dat meer mensen daar met hun audioapparatuur en hun beperkte kastruimte last van hebben. Wat de nieuwe Apollo gemeen heeft met zijn voorganger zijn de vijf basis bedienelementen aan de voorkant. Links van het display de aan/uit-schakelaar (zonder stand-by mogelijkheid!) en ter rechterzijde vier basisbedieningsmogelijkheden: play, voor- en achteruit en stop. De rest zal je moeten doen met de afstandsbediening.
Al met al ziet de Apollo-R er in zijn geborstelde aluminium behuizing met een glanzende voorkant erg fraai uit. Robuust en less-is-more zijn de steekwoorden die mij als eerste te binnen schieten. Dat geldt trouwens ook voor de afstandsbediening: zeer overzichtelijk. Diezelfde afstandsbediening ‘verraadt’ denk ik iets over de filosofie van Rega over muziek en muziekbeleving; de remote bevat namelijk geen cijfertoetsen. Wil je bijvoorbeeld van nummer twee naar nummer tien gaan, dan moet je acht keer de skip-toets indrukken om je doel te bereiken. En dat zal zeker wennen zijn voor diegenen die al gewend zijn om met hun iPhone van hot-naar-her te springen in hun digitale muziekcollectie. Het lijkt alsof Rega een statement wil plaatsen: hier heb je een cd-speler, plaats een cd en luister rustig van begin tot eind. Een soort slow-music s(t)imulatie zal ik maar zeggen, maar misschien zoek ik er te veel achter.
Het innerlijke
Onder de ‘motorkap’ is wel degelijk ook het een en ander veranderd. In het hart van het apparaat bevindt zich het bij de firma Sanyo aangeschafte loopwerk. De Britten hebben dit loopwerk met bijbehorende software en datacorrectie naar eigen inzichten verder verfijnd. Ook de verzorging van het digitale circuit schijnt flink onderhanden genomen te zijn. En nu wordt het echt interessant voor de audiofielen onder ons. Want bij al deze aanpassingen is flink gekeken naar Rega’s topmodel, de Isis. Deze absolute referentie-speler met een aanschafwaarde van maar liefst 8000 euro staat hoog aangeschreven bij de kenners. Goed nieuws dus dat een deel van deze kwaliteit terug te vinden is in de veel goedkopere Apollo-R. Je kan je zelfs afvragen of Rega met het uitbrengen van deze Apollo niet in haar eigen vleugel schiet en bijvoorbeeld de duurdere Rega Saturn cd-speler concurrentie aandoet. Afijn, dat zijn niet de zorgen voor de consument natuurlijk. Tenslotte is er een nieuwe Wolfson WM8742 DAC aan boord gebracht, de opvolger van de lang bij Rega gebruikte WM8740.
