Net als verschillende grote en langer meelopende audiomerken, hebben ook Luxman audioproducten al sinds jaar en dag een eigen herkenbare klanksignatuur. In grote lijnen zou je deze balans kunnen omschrijven als vloeiend, klankkleurrijk, melodieus, muzikaal en omarmend. Het is deels een soortgelijke klankindruk waarom bepaalde mensen zich tot platenspelers of andere analoge bronnen aangetrokken voelen. Het is echter ook een richting en beleving die zo’n beetje haaks staat op merken die voornamelijk aspecten als accuratesse, opperste neutraliteit, snelheid, strak en ultiem gecontroleerd nastreven. Uiteraard wil ik hiermee niet zeggen dat Luxman hier niets mee zou hebben, maar de nadruk ligt hier toch duidelijk meer op het emotioneel geraakt worden en beleven en minder op de technische/audiofiele aspecten van onze hobby. Als eerste SACD besluit ik te beginnen met de allereerste Turtle Records ooit. De kenner weet dan al meteen dat ik het over Tony Overwater en zijn album ‘Op’ (Turtle Records TR 0008) heb. Samen met kompanen Wim Kegel op drums, Maarten Ornstein op tenor saxofoon, klarinet en bas klarinet, Ernst Reijseger op cello en Ack van Rooyen op vleugelhoorn, is mede door de fantastisch natuurlijke registratie van balance engineers Bert van der Wolf en Fir Suidema en producer Harry van Dalen, een werkelijk grensverleggende productie ontstaan. Ook vandaag de dag is dit album uit alweer april 2000, nog steeds een schoolvoorbeeld van een bijzonder realistisch geregistreerde productie.

Wanneer ik begin met het beroemde Laverne walk op de CD laag, blijkt al vanaf de allereerste noot dat het Luxman trio zich hier uitstekend bij thuis voelt. Want of het nu de uitmuntend op deze SACD geregistreerde schaalgrootte is, de grote dynamische contrasten, de op natuurlijke wijze volle en rijke klankkleuren en niet te vergeten de tastbare ruimteafbeelding is, deze apparaten draaien er hun hand niet voor om. Na Laverne walk, komt Two little pearls, daarna Tricotism en al snel volgen ongemerkt ook de andere nummers en is het complete album zonder ergernis of ongewenste afleiding compleet uitgedraaid! Een heel goed begin. Vooral omdat het aangeeft dat de apparaten zowel synergie als een grote muzikale betrokkenheid bezitten. Daarna is de SACD laag aan de beurt en hè, hè, eindelijk weer eens een discspeler waarbij de meerwaarde van SACD ten opzichte van CD goed hoorbaar is! Dit lijkt vanzelfsprekend maar is in de praktijk van de laatste 10 jaar toch redelijk zeldzaam gebleken. Niet dus bij deze D-06u, die ook bij alle andere tijdens deze test gedraaide albums, duidelijk de extra meerwaarde van dit medium kan laten horen. Voor de vele ‘foute’ of beter gezegd minder adequate SACD spelers, lijkt de muziek vaak te soft en inspiratieloos te worden gepresenteerd. Bepaalde weergaveartefacten zoals hardheid of glazigheid worden dan inderdaad in bepaalde mate onderdrukt, maar de zin om naar muziek te luisteren evenzeer. Het mooie van deze D-06u vind ik dat zowel de werkelijke muzikale zachtheid, als omlijning, puntigheid, expressie en een zeer goed gelaagd 3D ruimtebeeld in tact worden gelaten. Dat gepaard aan een wat hogere resolutie en fijnzinnigheid maken van deze Luxman echt een genietmachine. Ook het als volgende gedraaide Blue Note album van stergitarist Bireli Lagrene – Standards (CD 0777-7-80251-2-2) is muziek die zich ten volle thuis voelt bij deze gerijpte Japanse componenten. De sfeer van relaxt spelende muzikanten in een prettige ambiance, staat wederom als een huis en van het eerste tot het laatste nummer nodigt de set uit om verder te luisteren.

Minpunten?
Dus alles is hoera en hosanna aan dit duidelijk met liefde voor muziek ontworpen drietal? Nee, toch niet helemaal en dat kan misschien ook wel niet eens. Naast de toch respectabele prijs van € 8.000,- per apparaat, moet je als ontwerpteam toch nog steeds bepaalde keuzes maken. Aan het begin van het luisterdeel omschreef ik al de basisklank van Luxman ten opzichte van bepaalde concurrenten en precies op die aspecten moeten deze muzikaal georiënteerde componenten in beperkte mate pas op de plaats maken. Zowel bij Tony Overwater, Bireli Lagrene als de vele andere gedraaide albums, komt goed naar voren dat deze 700 serie op aanstekelijke wijze de ziel en boodschap in de muziek bewaard. Het is ook beslist geen nerveus trio en ik denk dat vele muziekliefhebbers dit gewoon hele mooie spullen zullen vinden. Maar bekijk ik de prestaties op absolute wijze, dan ontbreekt het bij de M-700u eindversterker soms net een beetje aan bite, ultieme dynamische expressie en gecontroleerde drive in met name de lagere regionen. De C-700u voorversterker is net wat neutraler en bezit nog wat meer totaalevenwicht. Maar alleen wel als je de toonregeling niet gebruikt en de ‘line straight’ inschakelt. Doe je dat niet dan is het geluid duidelijk wat minder transparant, minder los en ook minder 3D ruimtelijk. Dit vind ik een serieus minpunt, want als je voor een voorversterker als deze C-700u kiest, wil je natuurlijk niet dat je gehoormatig inlevert als je van de toonregeling gebruik gaat maken. Voor de rest is ook dit apparaat een toonbeeld aan evenwichtige muzikaliteit en geeft het ongeacht de muziekstijl, de weergave alle ruimte. De ster van dit gezelschap is wat mij betreft de D-06u SACD speler. Dit is gewoon een fantastisch apparaat wat vele gelijk geprijsde streamers pas op de plaats laat maken en pijnlijk duidelijk hun gebrek aan integratie, weergeven van fijne tonale gradaties en tastbaarheid laat ervaren. Maar… naast het fraaie discloopwerk blijkt een belangrijk deel van de Luxman bezieling ook in het DAC gedeelte te zitten! Want ook met een mooie streamer die echter wel een aparte DAC nodig heeft zoals bijvoorbeeld een Aurender X100, weet de D-06u meer dan uitstekend te presteren. Iets wat de functionele inzetbaarheid beslist nog verder vergroot en dit apparaat tot één van de beste spelers in zijn klasse maakt.

Conclusie
Ondanks de kleine handvol negatieve eigenaardigheden (te fel verlichte VU-meters eindversterker, slechte afleesbaarheid van bepaalde functies voorversterker, waarneembaar kwaliteitsverlies bij gebruik van toonregeling voorversterker,), behoren de Luxman C-700u voor-, M-700u eindversterker en D-06u SACD speler wat mij betreft toch tot de eredivisie van groots presterende audiocomponenten. Want wat heb ik veel plezier gehad met zowel de afwerking, vormgeving, materiaalkeuze, tactiel bedieningsgevoel en natuurlijk de prettige omarmende en aanstekelijke weergave. Deze Japanse kwaliteitsproducten zijn daarbij feitelijk een hedendaagse presentatie van kwaliteiten die zo’n 30 jaar geleden nog heel gewoon waren, maar tegenwoordig alleen nog tegen (zeer) veel hogere prijzen verkrijgbaar zijn. Zoals met alles zal de klankmatig verzadigde en meer op muzikaliteit geënte presentatie niet ieders cup of tea zijn. Maar het is wel perfect in overeenstemming met wat deze apparaten al aan de buitenkant uitstralen. ‘What you see’ is in dit geval werkelijk ‘what you get’ en daar is in dit geval helemaal niets verkeerds aan!

Prijzen
Luxman C-700U voorversterker € 8.000,-
Luxman M-700U eindversterker € 8.000,-
Luxman D-06U SACD-speler € 8.000,-

Distributeur:
Audioscript, Tel: +32(0)-476924477 (verkoopagent Hans van Eijk)
www.audioscript.nl