AVM heeft, in tegenstelling tot de Hypex klasse-D versterking die ze in haar Evolution lijn toepast, gekozen voor een discreet opgebouwde klasse AB versterking zoals in de duurdere series van AVM. Vermogen bedraagt (RMS) 2x 80 Watt aan 8 Ohm en 2x 125 Watt aan 4 Ohm. Geen energiecentrale, maar desondanks voldoende krachtreserves om een lekker feestje te kunnen bouwen. De dempingsfactor is groter dan 300, een totale harmonische vervorming van 0,05% en de signaal ruis afstand bedraagt 100 dB. Voor de meeste huiskamertoepassingen zijn dergelijke waarden echt dik in orde. Zelfs bij wat lastiger aan te sturen luidsprekers zal de AVM A30 geen krimp geven.
Het DAC-board is voorzien van een Wolfson WM8740SEDS high-end stereo DAC.
AVM A30: goede implementatie
Voor de overdracht van S/PDIF signalen past AVM de jitter-arme Cirrus Logic 8416CZZ 192kHz digital audio receiver toe. De AVM A30 kan hiermee overweg met highres bestanden tot een maximum van 24bit en 192kHz. Voor de meeste gebruikers ruim voldoende.
Natuurlijk verbleken deze specs bij de hedendaagse DSD DAC’s, maar geloof ons; liever een kwalitatief goede en goed geïmplementeerde DAC met een iets lagere bitbreedte en samplingfrequentie, dan een middelmatige high-spec DAC die op een goedkope manier is geïmplementeerd. En AVM heeft gelukkig gekozen voor een goede implementatie. Het blijven immers Duitsers; het moet gewoon goed. Wij horen dit direct in de constante kwaliteit van het geluid bij alle ondersteunde highres formaten. Klasse AVM!
AVM A30: klank
We hebben de A30 uitvoerig beluisterd met verschillende muziekgenres, muziekformaten en muziekbronnen. Van klassiek tot metal, de AVM heeft niet echt een uitgesproken liefde voor een bepaald soort muziekgenre. Wel moeten we bekennen dat we meer naar klassiek hebben geluisterd tijdens de testperiode.
De AVM A30 is een makkelijk te matchen versterker. Bij ons maakt deze in elk geval een hele goede match met onze lastige Usher MD2 speakers. Juist door de snelle en gevoelige Beryllium tweeters willen de speakers niet zomaar met elke versterker ‘daten’. Wel met de AVM. Pluim dus voor de AVM.
Het geluidsbeeld is kamerbreed. Hierbij is de plaatsing van zang en instrumenten precies en deze zijn duidelijk aan te wijzen. Wanneer we een oude mono opname beluisteren staat de zang spot-on in het midden. De geluidsdiepte begint ongeveer een meter achter de speakers en loopt door tot ongeveer halverwege de luisterpositie. Weergave is transparant en zeer ruimtelijk; instrumenten en zang komen heerlijk los van de speakers. De sweetspot is bovendien redelijk ruim, zodat de plaatsing van speakers ten opzichte van de luisterpositie minder kritisch is.
AVM A30: warme kant van neutraal
De signatuur van de A30 komt grotendeels overeen met de signatuur die we van de gehele AVM line-up kennen. Het middengebied levert ten opzichte van de Evolution lijn weliswaar een fractie aan kracht en definitie in, maar dit is meer een signatuurverschil tussen klasse D en klasse AB. Dit is enerzijds een kwestie van smaak en heeft anderzijds te maken met de match tussen speakers en versterking.
Klankkleur neigt naar de warme kant van neutraal. Hierdoor is de timbre van houtklanken net even een fractie voller dan in de realiteit. Instrumenten en stemmen krijgen hierdoor net even een beetje meer body en dit is niet onaangenaam om naar te luisteren. Slecht opgenomen of gemasterde albums krijgen van deze A30 een eerlijke tweede kans.
Hoog en mid-hoog worden licht gepolijst weergegeven. Hiermee worden scherpe rafeltjes en randjes in het midden en in het hoog van slechte producties weg gepolijst.
Het licht gepolijste karakter gaan niet ten koste van detaillering, definitie en microdetails, maar zorgt juist voor rust en laat ons urenlang genieten zonder dat we luister-moe worden. Nergens heeft de AVM ons verrast met scherpte of felheid; twee criteria waar wij erg gevoelig voor zijn.
De klank van deze AVM30 is over het gehele frequentiespectrum heel mooi in balans. Nergens wordt er iets in extremen aangezet of juist onderdrukt. De laagweergave is nergens aangezet of opdringerig. Het midlaag heeft een mooie droge punch, laag en sublaag hebben voldoende kracht en worden bovendien goed gecontroleerd weergegeven. Mocht u een beetje meer hoog of laag wensen in de weergave, dan is er natuurlijk ook nog een toonregeling om de gewenste correcties te maken.
AVM A30: nuances
Zoals we van AVM verwachten klinken de muziekbestanden bij alle resoluties transparant, goed gedefinieerd en zeer muzikaal. Bij het opschakelen in highres formaat nemen we een duidelijke toename in rust en transparantie waar. Het opschakelen heeft vrijwel geen invloed op klank of op de geluidssterkte. Hulde!
Bovendien nemen we geen verschillen in klank waar tussen de verschillende ingangen. Bij A-B vergelijk tussen de analoge en de digitale ingangen kunnen we slechts hele kleine, nauwelijks hoorbare nuances waarnemen. En dit is, zeker binnen het prijssegment waarin deze AVM zich begeeft uitzonderlijk. AVM heeft in de signaalwegen blijkbaar niet bezuinigd op de door haar toegepaste componenten.
Gebruikte bronnen, speakers en bekabeling:
DAC: Bryston BDA3
Transport: Bryston BDP2
CD-loopwerk: Marantz CD6000OSE (als transport)
Bekabeling: Grimm TPR XLR & RCA
Spectral MI-330 Ultra Lineair II RCA
Audioquest GO-4 (DBS)
Speakers: Usher MD-2 Beryllium