Maar reinigt hij nu ook grondig?
Het antwoord daarop is een volmondig ‘ja’, en eigenlijk is daarmee alles gezegd. Maar u wilt ongetwijfeld meer weten. Om daar wat nuancering in aan te brengen moet ik jaren terug gaan en bij het begin aanvangen. Die start ligt op een moment waarop ik gebruik maak van de Disco Antistat van Knosti en deze vul met de originele vloeistof van dat merk. Kort gezegd werkt deze combinatie, maar heeft het ook een prijs; het valt me op dat ik regelmatig de naald van een vliesje moet ontdoen. Wanneer ik de vloeistof vervolgens vervang door Quality Service Vinyl Cleaner verdwijnt dit probleem. Wat blijft is een schoner geluid met minder achtergrondgeruis en spetters.
Wanneer ik de Matrix voor het eerst gebruik is dat bij het reinigen van een nieuwe lp. Het betreft dan de kleine bonus lp met bigband muziek die toegevoegd is aan de box die vijf lp’s van Ella Fitzgerald bevat waarop zij het werk van de gebroeders Gershwin zingt. Met de Matrix in het vooruitzicht had ik bij deze aanschaf afgezien van mijn gewoonte om een nieuwe lp met de Disco Antistat te wassen teneinde de laatste persvet resten te verwijderen. Daardoor waren op deze nieuwe schijven incidenteel kleine spettertjes te horen en moest ik de statische platen voorafgaand aan iedere draaibeurt met een platenborstel reinigen. Na behandeling met de Matrix, in combinatie met de bijgeleverde ‘Pure Groove’ vloeistof, zijn de lp’s antistatisch, is er geen spettertje meer te horen en lijkt de achtergrond zwarter.
Interessanter wordt het wanneer ik een oude lp ga reinigen. Deze lp van Nat King Cole is vooraf gereinigd met de Disco Antistat in combinatie met Quality Service Vinyl Cleaner. Wanneer de ‘Pure Groove’ behandeling van de Matrix afgerond is en ik gespannen de naald in de groef laat zakken waarin ‘Ramblin’Rose’ verankerd ligt, steekt heel even de twijfel de kop op; zal er een meerwaarde bespeurbaar zijn? Dit laatste restje verdwijnt met het klinken van de eerste tonen. Er is sprake van een toegenomen ruimtelijkheid, er is geen spettertje meer te horen en er zijn meer details hoorbaar. Bij sommige platen kom ik er tijdens het afspelen achter dat het noodzakelijk is om het reinigingsproces nog eens een tweede of incidenteel zelfs een derde keer te herhalen. In de ruime, meerdere maanden overspannende, periode die ik genomen heb om de Matrix te testen waren meer wasbeurten tot nu toe niet nodig. Zelfs een moedwillig met een kleverige substantie besmeurde schijf blijk ik weer tot leven te kunnen wekken.
Aangemoedigd door de gunstige resultaten en benieuwd naar het effect van het gebruik van qua samenstelling verschillende vloeistoffen was ik geruime tijd lp’s met de Clearaudio vloeistof en een zelfde periode met Quality Service Vinyl Cleaner. Met beide vloeistoffen bereik ik hetzelfde resultaat; een stap vooruit in vergelijking met de Disco Antistat. Het zijn echter steeds andere lp’s waardoor een goed vergelijk moeilijk wordt. Dus besluit ik nog een aanvullende test te doen. Daarvoor gebruik ik twee exemplaren van de dubbel lp ‘The concert in Central Park’ van Simon and Garfunkel. Kant 1 van het eerste exemplaar reinig ik met ‘Pure Groove’ in de Matrix, terwijl ik kant 1 van de andere plaat met Quality Service Vinyl Cleaner schoonmaak. ‘Mrs. Robinson’ klinkt door de ruimte. Schoon, details, dynamiek, ruimtelijkheid. De andere plaat wordt opgezet. Opnieuw hetzelfde nummer en ook nu met hetzelfde resultaat. Schoon, details, dynamiek, ruimtelijkheid. Ik hoor geen verschillen. Ze reinigen allebei even goed en betekenen beiden een even grote stap vooruit in vergelijking met de oppervlakkige Disco Antistat reiniging.
Om te kijken of er nog een extra stap gemaakt kan worden betrek ik vervolgens het Zwitserse merk Audiotop, waarvan ik de gehele testperiode al de Stylus Cleaner 3 gebruikte, bij de vergelijking. Het verschil tussen dit laatste merk en de beide andere is dat hierbij de behandeling uit twee delen bestaat. De eerste behandeling is het normale wassen met vloeistof, ditmaal genaamd ‘Vinyl 1’,maar daarna worden enkele druppels van een tweede substantie, ‘Vinyl 2’, over een meegeleverd borsteltje verdeeld dat vervolgens gelijkmatig, ter ‘entspannung’ van het vinyl, over de plaatoppervlakte verdeeld dient te worden. Dit moet wel snel gebeuren want de vloeistof vervluchtigt waar u bij staat. Dus vergeet vooral niet om direct weer het dopje op de fles te doen. De vloeistoffen zijn los van elkaar, maar ook tezamen in combinatie met een klein flesje stylus cleaner als totaal vinyl pakket te koop.
Gemeen hebben deze vloeistoffen dat ze geen van drieën een vlies op mijn naald achterlaten. In de Quality Service Vinyl Cleaner begeleidende documentatie geeft de importeur ook aan dat deze vloeistof uitstekend gebruikt kan worden als stylus reiniger. Wat verder opvalt is dat de ‘Pure Groove’ en de Quality Service Vinyl Cleaner tijdens het gebruik dezelfde geur verspreiden waaruit ik afleidt dat ze waarschijnlijk gebruik maken van (vrijwel) dezelfde ingrediënten.
Omdat ik geen verschil in werking kan ontdekken tussen de eerste twee vloeistoffen heb ik slechts één van hen, te weten ‘Pure Groove’, vergeleken met Audiotop. Dit is gedaan door opnieuw gebruik te maken van Simon & Garfunkel. Met kant 2 heb ik de Clearaudio vloeistof vergeleken met de Audiotop ‘Vinyl 1’. ‘April come she will’ geeft met beide vloeistoffen een ruimtelijk beeld met veel details in stemmen en gitaarspel waarbij het lijkt of de Audiotop vloeistof over de hele linie een fractie beter scoort. Ook ‘Wake up little Suzie’ lijkt iets dynamischer met ‘Vinyl 1’. Met kant 3 ben ik nog verder gegaan en heb ik een vergelijking getrokken tussen een met ‘Vinyl 1’ gewassen plaat en een op dezelfde wijze gereinigde kant die vervolgens nabehandeld is met ‘Vinyl 2’. Hier gaan in ‘Slip-sliding away’ ruimtelijkheid en detaillering met ‘Vinyl 2’weer een stapje verder. Dat dit ook voor de dynamiek geldt is goed te horen in ‘A heart in New York’.
