Aan de voorzijde aangekomen zie ik de 66cm lange lijnbron achteroverhellend aan de baskast bevestigd. Deze stator bestaat uit het nóg doorzichtiger Generatie 2 elektrostatisch folie, gemonteerd tussen twee van microgaatjes voorziene frames Volgens Martin Logan zorgt dit nieuwe design voor een optimale spreiding van het geluid en een verbetering van de helderheid in de weergave.
Het frame van de lijnbron gaat vrijwel naadloos over in het front van de woofer. Alleen de overgang van metaal (statoren) naar het stoffen frontje van de woofer geeft aan dat we bij de bas weergever zijn aangekomen. Om een en ander te optimaliseren heeft het bedrijf hoog ingezet. Een 20cm lange slag woofer met aluminium conus moet zorgdragen voor een snel en solide laagfundament. Geen gemakkelijke opgave voor een dynamisch systeem.
In tegenstelling tot zijn drie grootste broers en waarschijnlijk veroorzaakt door het prijsniveau is in het laag niet gekozen voor een dipool systeem (zowel de voor- als achterzijde stralen in fase uit) maar voor een ‘gewone’ basreflex koppeling. Het rendement van de weergevers is met 89dB/2,83 volts/meter voor een electrostaat verheugend hoog te noemen en mede door de zes ohms impedantie is een normale aansturinggraad te verwachten. Tijd om te luisteren!
Luisteren 1
Dit keer is een breed arsenaal aan hoogwaardige elektronica ingezet om de Clarity’s zo breed en optimaal mogelijk te kunnen beluisteren. Waarom? Vooral om te kunnen ervaren hoe ver deze speakers kunnen meegroeien met een steeds hoogwaardiger signaal.
Net uit de doos en opgesteld op de plaats waar normaal mijn referentie MC-Systems M3 luidsprekers staan, klinkt het eigenlijk meteen al goed. De weergave is in balans en heeft een natuurlijk klankkleur. Het ligt prettig en muzikaal in het gehoor. Oef zeg, dit heb ik echt wel eens anders meegemaakt. Met de meeste speakers moet eerst flink worden gestoeid om ze goed te laten klinken, laat staan bij het relatief grof neerzetten en spelen maar. Heel goed!
Ook al waren de speakers al ruim ingespeeld toch heb ik hen eerst een paar dagen laten musiceren om ze te laten acclimatiseren.
Als eerste set doet mijn zeer vertrouwde Duson combi dienst. Dus de CD100 als CD-speler (nee, hij is niet achterhaald), de C1000 als voorversterker en de A10 als klasse-A eindversterker. Speakerkabel is de type III van JK-Acoustics en als interlinks wordt de superieure Signature serie van Siltech (Snow lake en Compass lake) ingezet. Netkabels zijn de Monitor IV van NBS. Omdat ze direct al zo goed klinken zou het heel gemakzuchtig zijn om de speakers meteen maar zo te laten staan. Niet verstandig want al snel blijkt dat deze weergevers nog veel meer in hun mars hebben.
Wanneer Loreena McKennitt met haar song All Souls Night het spits afbijt, wordt ik op slag betoverd door haar bekoorlijke stem. Ik herken direct het typische elektrostatische geluid dat ik al zo veel jaren niet meer heb gehoord. Herkenbaar is de grote transparantie en doortekening zonder enige scherpte. Hmm, maar klinkt haar stem eigenlijk niet wat al te breed en het laag kan toch ook wel beter, denk ik bij mijzelf.
Ik besluit wat te gaan schuiven met de weergevers. Bij het subtiel verplaatsen valt op dat de speakers erg dankbaar zijn in het fine tunen. Ik heb zelfs nog nooit een luidspreker thuis gehad die zo ontzettend gemakkelijk laat horen als hij slechts een paar millimeter(!) wordt verschoven. Tien minuten later staat de speaker op zijn optimale, definitieve plaats voor deze bespreking. Een plaats waar hij de eerstkomende weken niet meer van zou wijken.
De bijzondere percussie CD Däfos met o.a. Micky Hart en Flora Purim verdwijnt in de CD100 en ik start met Dry Sands of the Dessert. Een groot podium bouwt zich op met veel rust en ‘zwart’ in het geluidsbeeld. Het geluid is warm en vol, heel anders dan bij de electrostaten van vroegere jaren en zelfs de dynamiek is heel behoorlijk, al haalt het nog niet het niveau van mijn eigen M3 dynamische luidsprekers. Uiteraard test ik ook de werking van de extra tweeter volgens het NAC (Natural Ambience Compensation) principe. Nu, het werkt ook echt! In de normale luisterpositie valt het niet op maar zodra je opstaat en boven het elektrostatische membraan gaat uitstekend of naast het optimale afstraalbereik van de units begeeft, hoor je het effect meteen. Eigenlijk is het weinig anders dan bij een breed afstralend dynamisch systeem maar voor een elektrostaat is het heel bijzonder en een prima toevoeging!
Het laag van de woofer sluit behoorlijk goed aan bij de elektrostatische unit. Het loopt bij een juiste opstelling verbazingwekkend diep door, articuleert goed maar heeft toch een tikje wollig karakter. Dit kwam overigens vooral aan het licht na vergelijking met de MC’s, die duidelijk subtieler en onopvallender in het laag zijn zonder echter zonder aan druk en slagkracht in te boeten. Misschien een kwestie van een beter gedempte en stijvere kastconstructie waardoor minder kleuring ontstaat.
Weer terug naar de vrouwenstemmen. Norah Jones schittert met haar prachtige live uitvoering van Cold, cold heart. Miss Jones is bij me op schoot gekropen en terwijl de bas gromt, slaan de pianoakkoorden om mij heen. Kijk, daar is muziek nu voor bedoeld. Pure ontspanning én kippenvel.
