Na de film komt muziek aan de beurt. Zoals gewoonlijk een flinke stapel CD’s en veel radio via een Magnum Dynalab tuner (op de kabel helaas). Een aantal CD’s passeert weer de revue. Stacey Kent kweelt haar "Dreamland" met overgave. Met haar switch ik tussen de diverse dac’s en kom tot de conclusie dat de Musical Fidelity het wint, dan de interne dac van de Marantz SA8400 met Van Medevoort modificatie en tenslotte de interne dac van de PR5.1. De Marantz en de MF zijn met blind schakelen te verwarren met elkaar op de PR5.1. De interne dac pik je er makkelijker uit. Het geluid schuift van warm, vol en harmonisch met het schakelen naar helder, sneller afgebroken en killer. Toch zijn de verschillen niet zo opvallend groot dat ik geschokt achterblijf. Een PR5.1 met processing aan boord zou prima kunnen werken met een loopwerk. Mijn oude Marantz CD63SE is daarvoor uitermate geschikt en speelt de DV6200 (als ik die met dezelfde CD voedt) helemaal weg. Dat pleit voor een dedicated loopwerk voor CD en één voor DVD. Liever niet combineren.

Met Diana Krall’s "The girl in the other room" vind ik de Atoll combinatie niet echt uit de verf komen. Het is weliswaar goed hoe er wordt weergegeven, maar ik mis een element van spanning en sprankel. Het gaat vlak als een bloemetjesgordijn. Nergens een uitschieter naar boven of beneden. Het frequentiebereik dat Atoll zo groot opgeeft slinkt naarmate je meer op de muziek en minder op de filmprestaties gaat letten. Wel goed is het stereobeeld, zowel in de diepte als de breedte als de hoogte. Lekker losjes van de speakers. Gezien de prijs van met name de eindversterker verwacht ik mogelijk teveel. Toch blijft het gevoel dat er meer in de muziek zit dan met deze Krall eruit komt. Deborah Henson-Conant legt eveneens de nadruk op het middengebied en op dynamiek. Daardoor ontbreekt ook nu de extase van levendigheid. Te rond met teveel rust en gemak. Zeker prettig en niet slaapverwekkend. Een meer levendige speaker met een extra zetje in het hoog kan best met de Atoll gecombineerd worden. Voor ik aan de verrassing toekom draai ik zowel de SA-CD als de DVD waarop Janine Jansen de "Vier Jaargetijden van Vivaldi" uitvoert. De SA-CD is overduidelijk de winnaar. De winst die ik haal met de DVD in vijfkanaal ten opzichte van stereo SA-CD is maar klein. Veel interessanter is de winst in weergavekwaliteit die een SA-CD geeft. Die schept bovendien ook een ruim beeld dat zowel naar voor als naar achter doorloopt. Blij ben ik met de weergave op zich die recht doet aan klassiek. Helder en gedefinieerd, zonder scherpte, brede dynamiek, gemak enzovoort. Maar weer mag het ietsje meer zijn als het gaat om spetteren.

Heel apart is "Amused tot death" van Roger Waters. Een Q-Sound opname die surround moet geven op twee kanalen. En Hoe! De Atoll laat me van verbazing van de stoel vallen. In de versterkers moet een ongelofelijke fase reinheid zijn weg gevonden hebben. Het is echt te gek voor woorden dat ik met alleen twee werkende speakers voor mij in de muziek geluiden hoor waardoor ik achter mij ga kijken of de verwarming ineens is gaan lekken. Op een niet eerder ervaren wijze zit ik in de muziek en gebeurt er van alles om mij heen. Ik ben "Amused to death" als de CD eindelijk is afgelopen.

Wat een ervaring via twee kanalen. Daar kan menig surround opname niet eens aan tippen. Dat de Atoll PR5.1 samen met de AM100 dit presteert vind ik meer dan knap. Geen seconde heb ik tijdens het draaien van de CD iets gemist, zo hield het geheel mij bezig en nam het mijn hersens en oren in de maling. Probeer ik nog wat stukjes Water’s te draaien op de verschillende dac’s dan concludeer ik dat u goed moet overwegen of een externe dac of kostbare geïntegreerde CD-speler wel op zijn plaats is. Met een goed maar eenvoudig loopwerk heeft u nog een forse som duiten over voor een stapel CD’s en DVD’s.


Mooi Frans

Atoll Electronique had altijd al een plekje in mijn hart en heeft dat behouden na een kennismaking thuis. De zo snel vertrouwde werking van de processor/voorversterker PR5.1 maakte een gedegen indruk. De eindversterkers die nooit een krimp gaven en feilloos speelden zouden mogen blijven staan in een surround situatie. Film is gewoon af en dat op een betaalbare manier. De interne dac is een pré als u graag CD speelt en een oudere speler hebt die als loopwerk kan dienen. Muziekweergave in stereo valt weinig op aan te merken maar is ook niet spectaculair. Tot je een Q-Sound opname draait die echt briljant klinkt. Er is veel rust, een aangename weergave en een overall goed beeld. Een tikje meer levendigheid zou ik erg waarderen. Het zou best wel eens zo kunnen zijn dat de stereo PR200 dat wel in zich heeft. Ook viel de surroundweergave tegen als er van een stereobron 5.1 werd gemaakt. Daar zijn uitgebreide processoren beter in met de vele opties die ze bieden. Een Atoll is inderdaad meer een muziekweergever dan een op surround gimmicks geënte processor. Analoog en audiofiel opgebouwd in zes kanalen met oog voor de filmliefhebber die niet wil inleveren op weergavekwaliteit binnen het budget. Blijft u bij twee kanalen en is 5.1 totaal niet aan de orde, bespaart u zich dan de moeite en ga voor een PR200 met een enkele of dubbele bi-amp/bridged AM100. Atoll is nog niet wijd en zijd te vinden in Nederland maar ik ben ervan overtuigd dat Belram de markt zal penetreren. Frankrijk ging ons voor, België volgde, Nederland is aan de beurt.

Prijzen:
Atoll PR5.1 1350 euro
Atoll PR5.1 digital surround optie 320 euro
Atoll AM100 730 euro
Atoll AV100 799 euro
Meerprijs voor een aluminium front 60 euro per apparaat

Importeur:
Belram nv/sa
Telefoon (0032) 02.672.95.90
Fax (0032) 02.672.84.97
Email: info@belram.com
Web: www.belram.com