Zowel Theo (Wubbolts - HVT, red.) als ik hebben in onze luisterruimte ons licht over de Maxima’s laten schijnen. In muzikale zin welteverstaan. De beschikbare elektronica was van Arcus en NAD. We merkten dat de Maxima op dat vlak niet overdreven gevoelig was. En dat is natuurlijk niet zo gek als je bedenkt dat het laag actief wordt aangestuurd. Wel moet de elektronica een schoon karakter hebben, maar dat spreekt voor zich. Dit soort systemen gebruik je nu eenmaal niet met een honderd euro DVD-spelertje en bijpassende AV-receiver met ingebakken ademhalingsproblemen.
Mijn eerste indruk was die van autoriteit en rust. Neen, niet overweldigend, want dan gaan bij mij alle haren recht overeind staan. De Maxima heeft juist een bescheiden en onopvallend karakter. Voor mij begint het dan pas echt; een goede luidspreker valt niet op…

Mijn eigen criteria zijn op die middag ruimschoots de revue gepasseerd. De verleiding bestaat natuurlijk om zo’n groot systeem te laten aansturen door stevige volumineuze muziek. Dat doe ik dus bewust niet. Ik ben begonnen met de kleine vorm: een eigen opname van een viola da gamba en een mooi klavecimbel in sonates voor gamba en basso continuo. Dit stuk is opgenomen in een Romaans kerkje buiten Groningen. De echte kwaliteit van de Maxima werd meteen duidelijk: ruimtelijke afbeelding. Ik keek via de luidsprekers in die kerkruimte met zijn merkwaardige akoestische toevoeging door het ronde koor. Het klavecimbel kreeg geen extra laagregister mee, zoals dat zo vaak door grote systemen gebeurt. De gamba stond mooi slank en harsig in de ruimte voor het klavecimbel. De volgende opname was een groter koorwerk: Strawinsky ‘Les Noces’. Mijn oren waren gespitst op kleuring, neuzigheid, keligheid.

Niets van dat alles. De luidspreker heeft een mooie neutrale balans. Hij is wel ietsepietsie teruggetrokken. Maar daardoor doet de Maxima het waarschijnlijk in een harde ruimte ook netjes goed. De slagwerkinstrumenten en de piano’s bereikten nergens de pijngrens, terwijl de grote trommen veel echt sublaag onze luisterruimte lieten inrollen. Overigens wel met veel ‘stofuitdrukking’: de slagwerkstok raakte vel. Datzelfde geld voor het sublaag van een orgel (in dit geval de organist Dirk S. Donker op het Maarschalkerweerd orgel van de Martinuskerk te Sneek in werken van César Franck, Hecro HRCD 0410). Als er één kwalificatie is die ik vaak tegenkom in HiFi-land dan is het wel het misverstand over het orgel. Bulderende volwerk registraties worden gebruikt om de argeloze luisteraar van de kwaliteiten van deze of gene laagweergever te overtuigen.

Mis, helemaal mis. De lage orgelregisters (16 voet en groter) in hun pure vorm, zijn pas écht te horen in zachte passages waar de lange lage tonen goed kunnen uitklinken. Bedenk dat 2% harmonische vervorming van een toon van zo’n grondtoon van zo’n 40Hz al luider is dan de grondtoon zelf.
Complimenten voor de Maxima. Geen verdubbeling gehoord, strak en onwaarschijnlijk diep voorzover onze luisterruimte dat toestaat. De voordelen van een actieve aansturing van het laag zijn dan heel evident. Nee de muziekliefhebber die niet voor effecten gaat maar voor echte kwaliteit, is met de Maxima uitstekend geholpen. Wel moet de keten ervoor van goede kwaliteit zijn, zo transparant mogelijk.
Tja, de zelfbouwer die hier voor gaat heeft nog een aantal mogelijkheden tot variatie: actieve filtering, bi-amping. Maxima maximaal zou ik willen zeggen. Veel succes!

 

product:
luidspreker Maxima

prijs:
vanaf zo’n 6.500 euro per paar (er zijn diverse uitvoeringen, ook leverbaar als zelfbouwpakket,vanaf 4.200 euro per paar)

fabrikant:
Speakerland
tel. +31 (0)412 647 650
www.speakerland.nl