De recensie C315BEE was reeds ingespeeld maar kreeg nog een etmaal de tijd om op te warmen nadat met een digitale multimeter de correcte lichtnetfase was gevonden. De toonregeling bleef tijdens de luistersessies uitgeschakeld.
De nieuwe Stockfisch SACD The Bassface Trio Plays Gerschwin, een zeer dynamische opname van een akoestisch Jazz trio, werd uitvoerig beluisterd. De Double Bass kwam iets droog maar ook levendig over, waarbij de aanzetten van de snaarplukken op ronde en plastische wijze werden weergegeven. De piano klonk zeer `smooth` waarbij het vrij snelle toetsenspel goed te volgen bleef en de rechterhand partijen helder maar tonaal iets wit overkwamen. Bij het drumspel werden de bekkens met een vriendelijke metaalruis en de rim-shots met bijzonder gearticuleerde `klakken` weergegeven. De trommelvellen kregen een volle en expressieve presentatie mee waardoor de percussie lekker `rollend` overkwam. Met name de impulsieve weergave van de percussie en de overzichtelijkheid van het geheel waren bovengemiddeld goed.
Het geheel kwam steeds met een zowel snappy als smooth presentatie naar voren waardoor het liep als de spreekwoordelijke trein (zonder ooit uit de bocht te vliegen of scherp te worden). Zelfs de meer energieke passages konden vrij luid worden gedraaid zonder dat de weergave aan drive of punctuering inleverde, een goede indicatie dat het Power Drive S systeem zijn werk deed. De ruimtelijke afbeelding was goed, het kwam zeker los van de weergevers maar de C315BEE legt meer de nadruk op ruimtelijke coherentie dan dat hij poogt om een zo groot mogelijk stereobeeld te creëren. Er zijn versterkers in deze prijsklasse die deze muziek met nog meer `gewicht` kunnen weergeven maar dat gaat dan al gauw ten koste van de flow. Dankzij de goede balans tussen articulatie, flow en dynamische expressiviteit kwam de `swing` van deze muziek goed uit de verf.
Van het Crowded House album Temple Of Low Men werd de track `Better Be Home Soon` beluisterd. De akoestische gitaar klonk helder en tamelijk strak terwijl Neil Finn`s zang op open wijze en zonder `glare` werd gepresenteerd (iets wat met betaalbare elektronica kan gebeuren bij deze track) waarbij de siblillance weergave slechts een lichte nadruk op `s` klanken meekreeg. Het wat hese stemgeluid van de heer Finn kwam zeer goed uit de verf. De samenzang klonk natuurlijk en de individuele zangers werden met een uitstekende ruimtelijke (onder-)scheiding afgebeeld. Paul Hester`s drumspel kwam zowel flink energiek (de trommels) als wat puntig (de bekkens) over. Al met al een enthousiaste en zelfverzekerde weergave van deze singer-songwriter klassieker.
Het Jimmy Crowley/Dónal Lunny Folk-duet `Níl `Na Lá` werd beluisterd om te kijken of de C315BEE goed met deze mooie maar lastige opname kon omgaan. De tekst van Jimmy Crowley`s zang werd hier -met een betaalbare versterker- zelden zo duidelijk verstaanbaar weergegeven. De zang zelf kwam natuurlijk en tonaal goed uitgewogen over waarbij zelfs de luide uitschieters prima onder controle bleven. Het bouzoukispel van Dónal Lunny klonk lichtvoetig waarbij de goede timing van deze muzikant duidelijk naar voren kwam. De bodhran (framedrum) werd op directe, droge en soepele wijze gepresenteerd. Ook de samenzang kwam heel goed uit de verf. Met deze track hebben sommige (met name betaalbare) versterkers echt moeite omdat ze vastlopen op de up-close opgenomen stemmen plus bodhran-stompen. Zangweergave bleek ook een echte forte van deze kleine NAD versterker, wat nogmaals werd onderstreept door de prachtige combinatie van tonale warmte en body waarmee de basstem naar voren kwam. Het geheel werd op meeslepende wijze gepresenteerd, met name op het tonale vlak maar ook de Pace, Rhythm and Timing (PRaT) factor was hoog.
Van John Lee Hooker`s CD Chill Out werd de gelijknamige track beluisterd. De intro kwam meteen met een rijke klank en goede presence naar voren. Santana`s gitaarwerk kwam expressief over en het zeer strakke drumspel werd mooi droog en impulsief weergegeven. Het rokerige stemgeluid van John Lee Hooker werd op zeer open, directe en tonaal natuurlijke wijze gepresenteerd. Tijdens de meer energieke passages bleef de C315BEE een goede grip op het geheel houden zodat de individuele instrumenten met een goede focus werden afgebeeld terwijl de pittige percussie behoorlijk knallend overkwam. De bas klonk warm en werd met tamelijk ver doorlopende grommen weergegeven. De diepteweergave bleef wat achter bij de rest en de focus en helderheid waren op hun best rond het middengebied maar deze kleine versterker liet steeds blijken dat hij genoeg adem had om zowel het midden als het laag met een flinke `drive` te presenteren.
