Met het ingespeelde recensiepaar ESL 57 QA`s correct opgesteld benam het uitzicht wel even de adem. Dat kwam in de eerste plaats door de koper/bronskleurige grilles die het zomerse zonlicht vingen, en in de tweede plaats door de niet geringe afmetingen van de ESL`s, waardoor de toch aardig ruim bemeten huiskamer ineens leek te zijn gekrompen. De QA versie is duidelijk hoger dan de oude ESL, maar daar staat het grote voordeel tegenover dat ze geen enkele moeite hebben om het geluidsbeeld over een (lage) salontafel naar de luisteraar af te stralen. De ESL is een echte kunstenaar met akoestische muziek en dus werd de CD Broken Silence van Dean McGraw opgezet (ter beschikking gesteld door Synfonique).
Deze zeer levendige set opnames van een nieuwe (akoestische) gitaar-virtuoos doet erg denken aan het beroemde album Aerial Boundaries van Michael Hedges. Vanaf de eerste snaarklanken trok de muziek de volledige aandacht, waardoor `kritisch` luisteren even werd vergeten, omdat hier praktisch een tijdstransportatie plaatsvond naar het moment waarop de muziek was vastgelegd. Als komisch zinnebeeld zou de ESL kunnen worden gezien als een luidspreker-`Tardis`. De vloeiendheid waarmee de klanken werden neergezet, en de bijzonder goede timing zorgden ervoor dat voeten en hoofd ritmisch werden meebewogen. Het impulsieve gitaarspel werd luchtig en moeiteloos weergegeven maar even indrukwekkend was de natuurlijk klinkende tonale weergave.
Als tweede CD ging Diamonds On The Inside van Ben Harper in de speler en werd er geluisterd naar de track Picture Of Jezus. De harmoniering tussen Ladysmith Black Mambazo en Ben Harper zelf werd op uitmuntende wijze weergegeven waarbij Ben Harper`s emotionele zangstijl op pakkende wijze naar voren kwam. De rollende en gevarieerde keelklanken van Laysmith`s zangers kwamen heel mooi tot uiting, en de individuele stemmen werden met een goede diepte- en breedte-definitie afgebeeld. Naast het feit dat er door de openheid van de weergave met gemak in de opname kon worden `gekeken` was de tonale coherentie heel indrukwekkend. Met de track Too Many Ups And Downs van Terry Evans` LP Putting It Down werden de akoestische gitaar en de met `brushes` gespeelde drums op plastische wijze en ruimtelijk afgebeeld. De daarop volgende sonore basklanken klonken tonaal rijk en kwamen soepel en opvallend stevig uit de weergevers. Het laag kreeg iets minder druk mee dan met de eerder gerecenseerde Spendor S5e vloerstaanders het geval was geweest, maar werd wel met veel zeggingskracht en goede dynamiek weergegeven. Evans` gorgelende stem kwam prachtig los van de weergevers en zijn zang werd met uitstekende articulatie en expressie neergezet. Bij de weergave van de ESL 57 QA`s was steeds hoorbaar dat de verhoogde constructie bijdroeg aan het creeren van een ruimer stereobeeld.
Monomaan
Het kon niet uitblijven, het moest gewoon. De QUAD ESL werd immers ooit als ultieme mono weergever gelanceerd, en dus werd op een overigens zinderend hete zondagavond de knoop doorgehakt: er zou met één ESL 57 QA mono worden geluisterd. En dan niet met een paar standaard stereo opnames, nee, met twee onvervalste mono-LP`s natuurlijk, wat anders? Met een Engelse persing van een vroege Buddy Holly opname werd er geluisterd naar de track Everyday, die verfijnd en opvallend ontspannen klonk.
Het was heel bijzonder om muziek uit de begintijd van de ESL op authentieke wijze te beluisteren. De muziek had een magische directheid en pure tonalteit wat vooral hoorbaar was in de weergave van Buddy Holly`s stem. De tweede LP die werd beluisterd was een mooie verzamel-LP van Lionel Hampton waarvan de track Hampon Stomp werd beluisterd. De weergave was werkelijk veel beter dan dat van een paar hoge kwaliteit mini-monitoren waarmee deze track eerder werd beluisterd. De weergave had een mooie coherentie maar was ook dynamisch en expressief. De piano klonk tonaal een stuk beter dan verwacht zou mogen worden van een opname uit de jaren `30. De weergave van de saxofoon was pakkend, en de bas werd los en soepel neergezet met een opmerkelijke presence. Met een heel natuurlijke tonale en energieke weergave wisten de ESL 57 QA`s de `swing` van Lionel Hampton`s band echt tot leven te wekken. Het leidt geen twijfel dat mono weergave met een QUAD ESL op de lange duur verslavend gaat werken.
