Luisteren
Ben Harpers mooie Virgin LP Fight For Your Mind werd tevoorschijn gehaald om de track You Look Like Gold af te tasten. De intro, met rim-shots en tikken tegen gedempte bekkens klonk opmerkelijk gearticuleerd en strak, met name de rim-shots werden met een goede `snap` weergegeven. De zang van Ben Harper was duidelijk en droog maar kwam met minder presence naar voren dan met de residentiële Sondek. De bellen kwamen helder en impulsief over terwijl de bas breed werd afgebeeld maar iets aan druk in het hoge laag miste. De greepwiselingen tijdens de gitaarsolo werden met een bijna tastbare aanwezigheid gepresenteerd en het geheel werd met een zeer strakke, duidelijke ritmische punctuering weergegeven.
(Foto: Ed Verkerk)
Bij de eigen Sondek waren de stemweergave en het laag wat rijker van klank en kwam de ritmische accentuering wat sterker naar voren terwijl bij de lichtvoetig klinkende Naim-combo de weergave vooral was gestoeld op flow, articulatie en impulsiviteit. Van de Lightnin` Hopkins LP Goin` Away (Analogue Productions) werd de track `Wake Up Old Lady` beluisterd. De stem van Lightin` Hopkins kwam met veel presence naar voren terwijl zijn gitaarspel tegelijkertijd vloeiend en knallend overkwam. Bij de akoestische bas bleven zelfs de zachtste plukken moeiteloos te volgen, ook tijdens drukke passages. De met brushes bespeelde drums werden op fascinerende wijze gepresenteerd, zowel qua luchtigheid als impact. Deze 1963 opname van Rudy van Gelder werd met een goede verhouding tussen energie en ontspannendheid weergegeven. Dit is eigenlijk dé muziek voor de Naim platenspeler!
Bij het beluisteren van met name oudere LP`s viel het op dat oppervlakte (vinyl-) geluiden met de ARO duidelijker naar voren kwamen terwijl tikken juist iets minder opvielen. De mooie LP Hips And Makers van Kristin Hersch werd uit de platenkast gehaald om de track Your Ghost door de Gyger II naaldtip te laten aftasten. Het ijle stemgeluid van Kristin Hersch kwam goed uit de verf en het gitaarspel kwam met een verfijnde en iets puntige weergave naar voren. De grote frame-drum was meer voelbaar dan direct hoorbaar maar werd met een prachtige ruimtelijke afbeelding en lange uitsterving weergegeven. Bij de samenzang met Michael Stipe waren de twee stemmen goed gescheiden waarbij de zang van Stipe hier zelden zo mooi op zichzelf werd gepresenteerd. De cello werd meer op de achtergrond geplaatst en kreeg een wat vage focus mee maar klonk tonaal heel mooi. De beklemmende sfeer van deze muziek kwam goed uit de verf met de Naim Sondek.
(Foto: Ed Verkerk)
Van de LP Introducing The Hardline According To Terence Trent D`Arby werd de track Rain beluisterd, om te kijken wat er zou gebeuren met een knallende maar vrij puntig klinkende opname. Dit is geen referentie-opname maar kan goed worden ingezet als energie-management check voor elementen en toonarmen. De intro, met snel gespeelde rim-shots klonk opmerkelijk direct en impulsief terwijl de cymbals wat slanker en `witter` overkwamen. Het losbarsten van deze track miste helaas wat aan druk en schaal maar de dynamische sprong waarmee het naar voren kwam was zeker indrukwekkend. Terence Trent D`Arby werd mooi los afgebeeld waarbij zijn ademhaling goed te volgen was. Ook bij de achtergrondzang was de verstaanbaarheid goed en de luchtige presentatie zelfs heel goed. Al met al kwamen de drive en de spanning van deze track niet helemaal uit de verf.
De LP Heretics And Privateers van John Kay werd op de viltmat gelegd om de gelijknamige track af te tasten. Het akoestisch gitaarspel kwam met veel energie en een grote afbeelding naar voren terwijl het ruige stemgeluid van John Kay met een uitstekende articulatie werd weergegeven, waarbij met name de hese uithalen heel natuurlijk klonken. De drums werden goed in de diepte afgebeeld en de elektrische gitaar klonk dusdanig soepel dat het praktisch organisch overkwam. Ook bij deze muziek kwam het hoge laag iets slanker over dan met de eigen Sondek. In ons versterker-arsenaal hebben we naast de trouwe Exposure ook een bijzondere versterker van NVA; de AP 10. De kleine AP 10 blinkt uit in impulsweergave, lucht, articulatie en het uitlichten van verschillen in opnames. De Exposure biedt een betere weergave van timbraal contrast, een zeer uitgewogen toonbalans en een goede grip op moeilijke belastingen.
