Bij de presentatie in Essen had de M2 al een zeer goede indruk gemaakt, maar de beperkingen van de situatie ter plekke maakten het vellen van een goed oordeel nogal lastig. Onze eigen luisterruimte ken ik erg goed, waardoor de enige variabele factor de nieuwe versterker was.
Een groot aantal cd`s kwam aan bod, waarbij bewust een keuze was gemaakt uit zowel audiofiele opnames als `gewone` registraties. Het is wat mij betreft zinloos om uitsluitend naar briljant opgenomen, maar muzikaal vaak minder interessante muziek te luisteren. Een hifi-component moet tenslotte ook uit de voeten kunnen met wat een gemiddelde muziekliefhebber in de platenkast heeft staan. Ik zal een paar opmerkelijke luisterervaringen nader toelichten.
Als eerste werd intensief geluisterd naar de track Small Hours, van de prachtige Deluxe Edition van John Martyn`s album One World. Deze verstilde track werd om 3 uur `s nachts opgenomen aan de rand van een meertje, en de nachtelijke atmosfeer wordt versterkt door geluiden van kabbelend water en zacht snaterende ganzen. De TacT bouwt een prachtig klanklandschap, waarbij het buitengevoel goed merkbaar is. Bijna negen minuten totaal luistergenot. Overschakelen naar de M2 brengt een bijna fysieke schok teweeg bij de aanwezige luisteraars. Waar eerst een `vermoeden` van kabbelend water op de achtergrond te horen staan we nu echt met opgerolde broekspijpen met de enkels in het water, terwijl de muziek zich om ons heen ontspint. De ganzen zijn ook veel duidelijker hoorbaar, bijna te tellen. En de plaatsing van de instrumenten is nauwkeuriger, beter afgebakend in de ruimte, tegen een pikzwarte achtergrond. We kijken elkaar aan en weten: dit is heel erg goed.
De dynamische weergave wordt getest met een audiofiele cd; The Sheffield Lab Drum & Track Disc in de XRCD24 remaster op LIM. De drum-improvisatie van Jim Keltner die daar op staat is uiterst virtuoos en heeft een enorme energie. De nogal droge opname knalt echt de ruimte in. Hoewel het verschil met de TacT hier iets kleiner lijkt wint de M2 toch op punten vanwege de betere controle in het laag en de snellere start- en stoptijden. Er kan aanzienlijk luider gespeeld worden voor de Master luidsprekers mechanisch gaan protesteren (don`t try this at home...), en er is een betere focus op de verschillende onderdelen van het drumstel. Hierdoor ontstaat, ondanks de adembenemende presentatie, ook weer een heleboel rust in het geluid.
De inmiddels nog slechts moeizaam te verkrijgen cd Songs From The Cold Seas van Hector Zazou staat vol met avontuurlijk gearrangeerde tracks. Een keur aan internationale artiesten speelt en zingt volksliederen die afkomstig zijn uit de gebieden rond de noordelijke zeeën. Jane Siberry vertolkt het prachtige nummer She`s Like The Swallow, waarin haar stem af en toe zo fors uithaalt dat veel versterker/luidspreker combinaties er op dichtlopen. Bij de TacT had ik op hoger volume soms de neiging om het volume naar beneden bij te stellen. Een bepaalde druk op de oren die niet prettig was verstoorde de waarneming van het prachtige ruimtelijke beeld en de vele kleine productiedetails die in deze opname zitten.
Hier toonde de M2 weer zijn klasse door de kracht in de stem te handhaven, maar de vervelende druk (het scherpe randje om de stem) weg te laten. Hierdoor klonk de opname veel opener, gedetailleerder, tonaal rijker en geconcentreerder. Dat gold tijdens de luisterperiode in feite voor alle beluisterde muziek. Een heleboel mensen, waaronder ikzelf, zouden bijzonder gelukkig worden van een TacT in hun geluidsinstallatie. Zonder direct vergelijk vallen de – voor de beschrijvingen hier toch wel wat uitvergrote – kleine steekjes die de TacT laat vallen gewoonweg niet op. Pas wanneer de M2 er naast wordt gezet hoor je dat de TacT langer geleden is ontworpen, en dat de techniek sindsdien niet heeft stilgestaan.
