De M3i is voorzien van een motorgestuurde ALPS potmeter maar door deze potmeter vloeit geen audio. De motorpotmeter levert alleen een stuursignaal voor een elektronische volumeregelaar. Deze methode lijkt omslachtig maar Michaelson doet dat met een speciale reden. Van stereopotmeters is bekend dat de gelijkloop tussen de twee kanalen vaak maar heel matig is en soms wel meerdere dB’s afwijkt. Vooral in het lage regelbereik vaak heel slecht. Alleen de beste modellen van merken als Alps, Penny & Giles of Noble presteren ook in dit gebied goed maar die regelaars kosten soms wel meer dan 100 euro per stuk. Michaelson gebruikt daarom een speciaal volumeregel IC (de PGA2320 van Burr Brown) die een erg goede gelijkloop heeft. Puristen zijn doorgaans niet zo te spreken over dit soort benaderingen maar dit Burr Brown IC is absoluut de beste in zijn soort. Ik heb nog nooit een exacte AB-vergelijking tussen een PGA2320 regelaar en een gewone potmeter gehoord en een direct oordeel vind ik daardoor heel moeilijk. De PGA2320 is inmiddels echter behoorlijk populair en wordt in veel gerenommeerde en goed klinkende versterkers gebruikt.
De hele voorversterker bestaat van links naar rechts uit een NE5532 opamp, een PGA2320 volumeregelaar, nog een NE5532 en een selectie-IC (het blokje helemaal rechts in de foto).
De lijntrapjes rond de volumeregeling zijn opgebouwd met NE5532 (dubbel) opamps. Over deze opamps valt niet veel te vertellen. Het zijn echte audio-opamps die al vele tientallen jaren op de markt zijn en hun werk naar behoren doen. Het zijn prima allrounders maar er zijn betere. Net als voor de andere ontwerpkeuzes in deze versterker geldt echter ook hier weer: alle waar naar zijn geld.
Weergave
In de loop der jaren heb ik een heleboel versterkers van de hand van Antony Michaelson gehoord. Iedere versterker heeft zo zijn eigen specifieke karakter maar Musical Fidelity heeft wel degelijk een grote gemene deler. Een Musical Fidelity versterker biedt doorgaans kracht, klinkt heel soepel en gedefinieerd en zit degelijk in elkaar. De definitie is puntig en gedetailleerd maar klinkt zelden klinisch. Deze eigenschappen kwam ik in het verre verleden al tegen bij één van mijn favorieten, de A1000, en die hoorde ik recentelijk ook weer in de M6i. Met de ervaringen van de M6i nog in de oren werd ik erg verrast door de M3i. De M3i is op papier en qua opbouw een stuk kleiner dan de M6i maar zo komt hij niet over. De M3i gaat heel soepel om met dynamische veranderingen en zet heel makkelijk een rustig geluidsbeeld neer.
De M3i is uiteraard niet de logische keuze voor hele lastige klanten maar voor een goede monitor of een compacte 2-weg vloerstaander is dit een zeer geschikte kandidaat. De weergave is snel en soepel en het geluidsbeeld wordt zonder enige moeite met rust opgebouwd. Dynamische veranderingen zoals met de blazerssectie rond Maceo Parker (‘Life on Planet Groove’) vormen geen probleem. Dat de M3 zo makkelijk met dynamische veranderingen overweg kan, is overigens niet zo vreemd. De M3i is geen super zware versterker getuige de ruime 75W die de versterker per kanaal in 8 Ohm kan leveren. In de kleine lettertjes staat echter vermeld dat de M3i op zijn uitgangsklemmen 70 Volt (piek) en 25 Ampère (wederom piek) kan leveren. Met dat soort getallen is de verklaring gegeven voor zijn soepele dynamische weergave.
Het klankbeeld van de M3i is heel fris en open en dat blijkt goed te combineren met een mooie transparante tweeter zoals de tweeters die zijn gemonteerd in de Adam Compact en de AE22 monitor. Het hoog is heel helder en zuiver en ook heel gedefinieerd met veel detail. Ik heb tijdens in combinatie met mijn verschillende bronnen en weergevers geen rafeltje of rasperig bijgeluid kunnen waarnemen.
