Je hoort wel eens dat je moet kiezen: of je gaat voor stereo, of je kiest surround, maar niet allebei. Dat geld zeker voor de alles-in-1 setjes van een paar honderd euri die je gelukkig niet zoveel meer in de discountwinkels tegenkomt, maar bij een set als deze heb je met de meer dan een meter hoge Kef XQ40’s gewoon een paar volwaardige stereoluidsprekers staan. Bovendien beschik je dan ook over een machtige subwoofer die ook heel subtiel kan ondersteunen omdat hij een aparte instelling heeft voor film- dan wel muziekweergave. En tenslotte staat er een beest van een eindversterker die op zijn gemak 140 watt per kanaal kan leveren. Het mag dan ook geen verrassing zijn dat de behaalde resultaten hierbij zeer bevredigend waren.

Close-up van de KEF XQ40 luidsprekers

Wanneer de frontkanalen voor stereoweergave worden gebruikt is het geluid fraai uitgebalanceerd, vol detail en net een lekker tikje aan de warme kant. De Kef XQ40 luidsprekers geven een zeer stabiel stereobeeld vanwege de gebruikte Uni-Q units, en voelen zich duidelijk in beide rollen op hun gemak. De Audioquest bekabeling klinkt neutraal en vloeiend, en voegt niets toe aan het geluid, precies wat je van een goed kabelmerk mag verwachten. De Marantz set levert kracht waar dat nodig is, maar kan ook op laag volume een volwaardig beeld neerzetten, waaraan (vooral in het laag) niks ontbreekt. Dat Marantz fraaie multispelers bouwt wisten we al van de eerdere machines uit de UD-serie, maar wie met net iets minder functionaliteit toe kan (SACD via analoge uitgangen, niet via HDMI) vindt in de UD5005 niet alleen een beeldspeler van formaat, maar ook een uiterst muzikale huisgenoot die zeer respectvol omspringt met uw cd-collectie.

Marantz AV7005 en MM7055

Ik kon de verleiding niet weerstaan om de verschillende surroundinstellingen van de AV7005 ook op het stereosignaal los te laten. Dat levert in principe nooit een natuurlijk beeld op, want er zit nu eenmaal geen surround-informatie in het stereosignaal. De processor rekent dus een beetje ‘ins Blaue hinein’, maar ik moet zeggen dat de nieuwste DSP instellingen lang niet meer zo kunstmatig klinken als een paar jaar geleden. Het is derhalve leuk om hier eens mee te experimenteren (bijvoorbeeld voor feestjes), maar voor audiofiel luistergenot is het geen zegen.


Marantz UD5005 multi-speler

Conclusie

Omdat dit geen echte recensie is heb ik lang getwijfeld over de insteek van de conclusie. Het blijft hoe dan ook lastig om de klankmatige gevolgen van de keuze voor deze merken van een waarde-oordeel te voorzien. Er ligt immers geen vergelijkend onderdeel aan dit verhaal ten grondslag. Of het zou het verschil tussen een ‘kale’ set een een volledig ingeregeld systeem moeten zijn, waarover ik simpelweg kan zeggen dat ik onder de indruk ben van wat de modernste apparatuur op dat vlak vermag. De wat holle klank van de grote luisterruimte was dermate ver teruggebracht door de Audyssey DSX software dat ik er zelfs bij het beluisteren van muziek in een 2.1 opstelling nauwelijks last van had. Sterker nog, ik heb met veel plezier wat van mijn favoriete tracks kunnen beluisteren.

De conclusie die ik dan ten lange leste kan trekken is dat surround nog steeds een volwaardig bestaansrecht heeft in een hifi-markt die toch langzamerhand weer opschuift richting stereo. En dat is goed, want 3D-televisie zal er - met of zonder brilletje - hoe dan ook wel komen, en dan is het natuurlijk vreemd om het geluid niet in de pas te laten lopen met de ruimtelijke beeldweergave. Maar daarnaast blijven we natuurlijk ook genieten van mooie muziek, of dat nu van cd is of van een dvd of Blu-ray met een fraaie concertregistratie. Omdat er dus meer behoefte zal ontstaan aan sets die met beide entertainmentvormen overweg kunnen komt het er op aan om de juiste combinatie te vinden. Nou, dan heb ik wel een : Marantz en Kef passen in elk geval uitstekend bij elkaar, en bieden zowel een hoge fysieke als muzikale kwaliteit. De XQ serie ziet er bovendien ook nog eens fraai uit met zijn gebogen, naar achteren wat smaller weglopende glanzende kastpanelen. Wordt het toch nog een beetje een recensie...