Waarom zou je überhaupt nog iets op cd uitgeven, een uitstervend medium, vraagt Kooy zich hardop af. “Zie het als kranten uitgeven. Als jij een nieuwe krant begint, doe je dat dan digitaal of op papier?” Marlein: “Ik geloof nog steeds dat genoeg mensen de krant op papier blijven lezen.” Marijn: “Maar mensen lezen ook massaal op de iPad de krant of lezen een boek.”
Marlein: “Ik mis nog steeds de beleving. Maar ik kom dan ook uit een hele andere hoek, die van de platenzaken. De gezelligheid, de gesprekken over muziek, de handeling.” Een handeling die eigenlijk nog belangrijker is dan de klank, zegt ze.
“Ik ging laatst op vakantie met zes vrienden en had een platenspeler bij. Ik zei van te voren tegen iedereen: 'Neem tien platen mee'. We hadden zestig platen en hebben het fantastisch gehad. 'Ken je deze nog?' 'Weet je nog toen?'”
De cd is echt iets uit het verleden, zegt Marijn resoluut. “Als ik nu iets op cd zou uitbrengen, is dat hetzelfde als iets op cassette uitbrengen midden in het cd-tijdperk.” En, stel dat hij zijn muziek wel op cd laat uitkomen, in welke winkel zou hij ze dan moeten leggen? “Platenzaken sluiten in rap tempo.”
Marlein: “Dat klopt niet helemaal. De sluiting van cd-zaken stabiliseert. De Free Record Shop is weg, omdat die te mainstream was. Het werd een soort Bounty-winkel waar ze meer snoep verkochten dan muziek. Met de speciaalzaken gaat het weer beter. De Velvet in Rotterdam ging zelfs 40 procent in de plus.”
Maar de speciaalzaken drijven steeds meer op vinyl, want dat de cd langzaamaan verdwijnt, daar is Marlein het roerend mee eens. “Ik heb laatst een trip gemaakt langs honderd zaken in Europa. De verhouding cd/vinyl was 20/80. Dat was vroeger precies andersom.”
