Tijd voor wat film- en muziekgenot. De eerste film die we loslaten op de Dimension is ’47 Ronin’, een film die Japanse geschiedenis combineert met fantasy-elementen. En – hoe onwaarschijnlijk dat klinkt - Keanu Reeves. Wat die kerel in het middeleeuwse Japan te zoeken heeft, daar zullen we nu niet te veel woorden aan vuil maken.

47 Ronin heeft een zeer atmosferische soundtrack met veel dynamiek en surroundeffecten, en daar is het ons om te doen. Om toch even het effect te meten van die bijzondere drivers in de soundbar, luisteren we eerst zonder en dan met de Dimension Sub. Vergeleken met het geluid dat onze Samsung 55ES8000 produceert, zit de soundbar meteen op een hoger niveau. Actiescenes zijn veel meeslepender en hoewel de soundbar zonder sub niet extreem laag gaat, is er wel meer impact dan je zou verwachten.

Maar wat vooral opvalt – en dat is niet zo bij alle soundbars – is dat dialogen goed verstaanbaar zijn en niet worden weggedrukt door de soundtrack of actie. Een gevolg van de centrale driver die ook echt als een centerspeaker fungeert. Omdat de Dimension surround-audiostromen correct verwerkt, is het ook geen probleem om het centerkanaal er uit te lichten. De vier andere speakers in de soundbar zorgen daarbij voor een links/rechts-front/rear-verdeling, wat je ook merkt. Zeker de frontkanalen worden goed weergegeven.   

Alleen de soundbar functioneert dus al behoorlijk goed. Wat als je de Sub toevoegt? Om te beginnen gaat de klank meteen behoorlijk dieper, wat je ook zou verwachten. Opvallend ook, zelfs bij een hoog volume en bij bonkende bassen vibreert de Dimension Sub niet. Niet onbelangrijk als je op de subwoofer een kostbare televisie plaatste.

De dubbele ellipsvormige subdrivers in de behuizing zijn tegenover elkaar geplaatst, wat het uitblijven van vibraties – lees: vervorming – verklaart. Met dank aan die constructie en de grote behuizing, krijg je een heel mooi, accurate laagweergave. Om dit nog te verbeteren, moet je investeren in een goede losse sub en een kwalitatieve AV-receiver.

We hebben behoorlijk wat muziek beluisterd via de Dimension. Dat beviel nog beter dan we verwachtten. Soundbars zijn zelden getuned voor muziek, maar Focal geeft aan daar juist wél aandacht aan te hebben besteed. En dat merk je. Wij beluisterden wat americana van Giant Sand, waarbij de warme stem van Howe Gelb mooi naar voren kwam. Ook de nieuwe van Brad Mehldau – Hungry Ghost, wat een mooi liedje – was het beluisteren waard op de Dimension.

Zou je een soundbar echt als primair muzieksysteem kunnen gebruiken? Een ‘echte’ hifi-installatie met discrete speakers zal nog beter klinken, maar Focal heeft hier iets gebouwd waar menige luisteraar gelukkig mee zal zijn.