Musical Fidelity A3.2 geïntegreerde versterker en A3.2 CD-speler; Confronterend & dynamisch

Als er één land in Europa is waar al decennia lang keihard wordt gewerkt aan eigenzinnige audioproducten dan is dat Groot-Brittannie wel. De Britten zijn meesters in het bedenken van de meest vreemdsoortige creaties zoals bijvoorbeeld de fameuze Rogers LS3/5 luidsprekers. Deze kleine opdonders zijn misschien wel het mooiste voorbeeld wat je met een echt kleine luidspreker kunt bereiken.
Ook ver weg in het hoge noorden ontspruiten aan het brein van Ivor Tiefenbrunn – u weet wel van Linn – de meest bijzonder creaties, zoals de legendarische LP12 platenspeler die in de 70er jaren het levenslicht zag en anno 2003 nog steeds tot de top in zijn prijsklasse behoort! En vergeet ook niet de recentelijk geïntroduceerde Klimax componenten, welke met hun schakelende voeding zeer efficient kunnen werken en grote stromen uit een klein kastje kunnen genereren. Maar er is nog een ander product wat zeker in dit illustere rijtje thuis hoort. Om het te ontmoeten gaan we terug naar het jaar 1984. De meeste audiocomponenten waren toen groot en hoekig, de CD was net geïntroduceerd en van het hele high-end kabelverhaal met gouden en zilveren geleiders had nog nooit iemand gehoord. Het is in dat jaar dat ik een heel bijzonder apparaat tegen het lijf loop. Een versterker om precies te zijn. Het is er een met een fraaie styling en veel temperament want hij wordt gloeiend heet! Het ding levert met zijn compacte behuizing maarliefst 20 Watt pure klasse A en om de hitte nog enigszins in toom te houden is de hele bovenzijde één groot koellichaam! Weet u over welk product ik het heb? Het is de Musical Fidelity A1 geïntegreerde transistorversterker. De verhalen gaan zelfs de ronde dat de versterker zo heet kon worden dat je er een ei op kunt bakken. De strekking van het bovenstaande verhaal is dat de hier ter test aangeboden apparatuur uit een heel bijzondere stal afkomstig is. Een stal waar eigenaar/ontwerper Antony Michaelson de scepter zwaait.

Hoe het begon

Vooral bij Engelse fabrikanten lezen we vaak het verhaal dat hun bedrijf vanuit de keukentafel is ontstaan. Nu, bij Antony Michaelson is dit ook werkelijk waar. We gaan terug naar de lente van 1982 als Antony langzamerhand gestoord wordt van het alsmaar solliciteren bij nieuwe werkgevers. Zijn eerste bedrijfje waarbij hij met een compagnon buizenversterkers fabriceerde was al enige tijd daarvoor ontspoort en tot zijn ergernis zat hij nu opgescheept met een middelmatig klinkend product in zijn eigen audio set en zinspeelde hij op wat beters. Ontevreden als hij was begon hij aan zijn keukentafel maar opnieuw aan een eigenontwerp voorversterker en monteerde het geheel in een ruwe, niet behandelde aluminium behuizing.
Het was op dat moment überhaupt niet zijn bedoeling weer een nieuw bedrijf op te richten maar om in eerste instantie iets te hebben waar hij wél met plezier naar kon luisteren. Een bevriende kennis met een eigen audiozaak kwam toevallig in aanraking met zijn zelfbouwproject en vond het zo goed klinken dat hij er wel drie wilde hebben voor in zijn winkel, mits wel ondergebracht in een professionele, nette behuizing. Zo gezegd, zo gedaan en Anthony kocht met geld van zijn schoonmoeder, zijn vrouw en zijn toch al rood staande creditkaart onderdelen en behuizingen om de voorversterkers te gaan produceren.  De komende periode werd er aan de keukentafel dan ook keihard gewerkt om de apparaten af te krijgen en toen ze eenmaal gereed waren en bij de desbetreffende winkel waren afgeleverd bleek dat ze volgende zaterdag al alle drie waren verkocht!

Dit is het feitelijke begin van het merk Musical Fidelity en aangezien deze voorversterker zijn eerste eigen audioproduct was, is het apparaat ‘The Preamp’ gedoopt.
In de jaren die volgden verhuisden de werkzaamheden naar een nabij gelegen garage (zonder eigen stroom!) en vervolgens naar steeds grotere onderkomens. Er verscheen nu ook een eigen eindversterker genaamd  naar ‘Dr Thomas’, de ontwerper van het product. Net als de meeste Engelse ontwerpers concentreerde Antony zich vooral op de goede klank en bekommerde zich minder om het uiterlijk. Tot de dag dat een Italiaanse redacteur zich verbaasd beklaagde dat hij niet kon begrijpen waarom zo’n mooi geluid toch in zo’n lelijke behuizing moest zitten. Deze opmerking zou een ommekeer vormen in zijn denkwijze en eenmaal thuis nam hij meteen een industrieel top ontwerper in de arm welke alle componenten opnieuw vorm gaf. De rest van het verhaal kunt u in de winkel aanschouwen want Musical Fidelity levert vandaag de dag producten af die niet alleen bijzonder klinken maar er ook fraai uitzien.