Begonnen als indieband speelde Calexico aanvankelijk de muziek die je verwacht van een groep die zich vernoemt naar een stadje in de grensstreek van Californie en Mexico. Herb Alpert trompetten, vrolijke mariachi, Ennio Moricone invloeden, maar ook surfsound, jazz, fado en zigeunermuziek zijn allen in meerdere dan wel mindere mate te herkennen op de eerste vijf cd’s van deze groep die opgericht is door drummer John Convertino en zanger Joey Burns.
Vergeleken met de laatste offi ciele, uit 2003 daterende, schijf ‘Feast Of Wire’ is er nu een duidelijke koerswijziging te bespeuren. Zoals John zelf zegt; “A band has got to keep changing and moving or it will get boring and break up.” De zwoele mariachi trompetten zijn veel minder nadrukkelijk aanwezig terwijl drums en met name gitaren daarentegen aan invloed gewonnen hebben. Er zit met name meer pop en rock in deze ‘Garden Ruin’ hetgeen de groep ongetwijfeld aantrekkelijker zal maken voor een groter publiek. Het huidige Calexico is een internationaal sextet waartoe behalve John en Joey (die het grootste aandeel heeft in het schrijven van de elf songs) verder nog Paul Nichaus, Jacob Valenzuela, Martin Wenk en Volker Zander behoren. De aangepaste koers zal ongetwijfeld voor een deel samenhangen met de multiculturele samenstelling van de groep. Maar ook het samenwerken met anderen heeft zijn sporen nagelaten.
Zo was er de EP die de groep samen met Iron And Wine uitbracht en leverde Calexico de song ‘Burnin’ Down The Spark’ op, voor het comeback album van Nancy, de dochter van Frank Sinatra. Via Nancy leerde de groep producer JD Foster kennen die eveneens zijn sporen op dit album achter laat. Wat vooral opvalt is het grotere aantal sociaal politieke issues dat de aandacht krijgt. Het sterke openingsnummer ‘Cruel’ verwijst naar de milieuvervuiling; ‘Future’s left to swallow in Fortune’s waste’. In ‘Letter To Bowie Knife’ staat het religieus fundamentalisme centraal. Het album heeft iets van een tornado; naar het eind toe wordt het steeds sterker en steeds meer uitgesproken. Het culmineert in de twee - onderling sterk verschillende - politieke nummers ‘Nom De Plume’ en ‘All Systems Red’ die me het gevoel geven dat er in de toekomst nog veel fraais van deze heren kan worden tegemoet gezien. Het enige minpuntje vind ik de in de hoes van de lp bijgesloten coupon waarmee de koper gratis het hele album in mp3 formaat kan downloaden. Alsof hij daar behoefte aan heeft na het beluisteren van het vinyl. Kwalijker vind ik dat er op die wijze bonus mp3’s kunnen worden gedownload die niet op het album staan. Die extra bonus tracks horen juist uitsluitend op lp te verschijnen
