Déjà vu. Die term beschrijft nog het best wat ik voel nu ik om mij heen in toenemende mate zie hoe muziekliefhebbers hun CD spelers inruilen voor streaming audio apparatuur. Enkele tientallen jaren geleden verdwenen LP’s naar de zolder of de rommelmarkt en nu lijkt de CD eenzelfde lot beschoren.
Maar net als destijds bij de LP het geval was - en in feite nog steeds is - zijn er heden ten dage ten aanzien van de CD ook fabrikanten die zich realiseren dat er op de wereld bij benadering zo’n 200 biljoen CD’s te vinden zijn en dat veel consumenten die CD’s zullen willen blijven afspelen op hun stereo systeem. Een grote groep van die gebruikers staat wel open voor wat men op deze site‘het nieuwe luisteren’ noemt, maar is bijvoorbeeld, om diverse redenen, (nog) niet bereid om een computer in hun audiosysteem op te nemen. Juist voor deze groep zou een muziek server als de Amerikaanse Olive 4 HD een alternatief kunnen zijn. Waarmee ik overigens niet wil beweren dat voor diegenen die al de nodige albums digitaal op hun computer opgeslagen hebben dit fraai ogende apparaat geen zinvolle aanvulling zou kunnen zijn.
Fraai
Voor wie het nog niet geraden had; ik ben zelf één van die consumenten die in zijn luisterruimte niet zit te wachten op een luidruchtige computer. En al helemaal niet wanneer dat apparaat ook nog eens forse afmetingen heeft. Voor mij scoort de Olive 4 HD op dit onderdeel dan ook meteen de eerste punten. Ook al beschikt hij dan over een harde schijf, deze wordt passief gekoeld en is niet te horen. In visuele zin heeft hij meer weg van een audio component dan van een computer. Met zijn breedte van 44 cm, diepte van 31 cm en hoogte van 7 cm valt hij niet uit de toon wanneer hij op een rack tussen andere audio apparaten geplaatst wordt. Het onder een schuine hoek geplaatste zwarte aluminium front (de behuizing is ook verkrijgbaar in zilver) loopt door in de topplaat.
Een leuk detail van die plaat wordt gevormd door de in reliëf weergegeven letters die samen namen vormen van de meest uiteenlopende muzieksoorten. Op zich is dat al een goede reden om deze muziek server op de bovenste plank van een rack te plaatsen. Wanneer die plek niet ingenomen wordt door een mooie draaitafel natuurlijk. Ook het bedienen en het aflezen van het touchscreen display (480 x 272 pixels) wordt bij hoge plaatsing eenvoudiger. In de praktijk heb ik de bedieningsfunctie van het kleine touchscreen maar kort gebruikt. De functies liggen net iets te dicht bij elkaar voor de dikte van mijn vingers waardoor ik bijna nooit direct de juiste functie aantik. Ook de vijf bedieningstoetsen naast het display heb ik nauwelijks gebruikt omdat het veel eenvoudiger te doen is met de olijfgroene drukknoppen van de rechthoekige afstandsbediening.
Deze laatste is geen hoogstandje van - in visuele of ergonomische zin - aantrekkelijk design, maar hij is wel functioneel. Over design gesproken; de koper die in het gelukkige bezit is van een iPhone of een iPod Touch kan deze eveneens als afstandsbediening gebruiken. Op enige afstand is het display nauwelijks te lezen maar omdat er een HDMI uitgang is kan het display eventueel ook getoond worden op een beeldscherm. Mijn luisterruimte is ‘strictly audio’ dus deze optie heb ik niet uitgeprobeerd. Ik kan me echter voorstellen dat het voor sommige liefhebbers een leuk alternatief is om tijdens het luisteren op een groot scherm de hoes van het album te bekijken.
Multifunctioneel
In mijn inleiding had ik het over de groep muziekliefhebbers die nog steeds CD’s draaien. Die worden op hun wenken bediend met de CD speler. Deze beheerst de rechterzijde van het front. Een sleuf waar de CD in verdwijnt met daaronder vier bedieningsknoppen voor de belangrijkste functies. Van links naar rechts is dat; (versneld) terug, spelen/pauze/stop, (versneld) vooruit en CD uitwerpen. Uiterst rechts op het front is dan nog de standby aan/uit knop te vinden. De CD speler maakt gebruik van een TEAC CD-R/RW loopwerk voor het afspelen van CD’s (of de CD laag van een SACD), het rippen van een CD naar de harde schijf of het branden van een CD vanaf de harde schijf.
Die harde schijf is 2 Terrabite groot en kan, wanneer er opgeslagen wordt in compressieloze WAV of FLAC files, respectievelijk ruim 3200 of ruim 5500 CD’s herbergen. (uiteraard afhankelijk van de speeltijd van de CD) De gemiddelde muziekliefhebber zal hier ruimschoots genoeg aan hebben om zijn hele muziekcollectie op te slaan. Importeren van muziek kan ook gebeuren via de ethernet aansluiting. Of via Wireless 54 Mbit/s (802.11n) aansluiting waarvoor een WiFi antenne meegeleverd wordt. Draaien we het apparaat om dan zien we de 24 karaat vergulde analoge RCA outputs. Deze sluit ik aan op mijn Unison Research P70 geïntegreerde versterker. Er zijn twee digitale outputs; een optische Toslink en een coaxiale cinch. Via deze uitgangen zou je dus ook muziek op kunnen slaan op andere apparaten die deel uitmaken van je netwerk zoals bijvoorbeeld op de PC of een NAS. Digitaal in gaat via Toslink met de bitrates 16 bit, 20 bit en 24 bit. Digitaal wordt geconverteerd naar analoog door de Texas Instruments 192 kHz/24-bit Burr Brown PCM 1792A. Laat ik vooral de USB aansluiting niet vergeten. Deze is erg handig voor het aansluiten van een hard disc als back-up voor het geval er iets misgaat met de Olive 4D. U moet er toch niet aan denken dat u al die albums opnieuw zult moeten rippen.
De laatste aansluiting op de achterzijde is de netentree voor het meegeleverde netsnoer. Hoogste tijd om dat – met inachtneming van de juiste fase - aan te sluiten en de Olive onder stroom te zetten. Na het inschakelen verschijnt tegen een witte achtergrond in het display in sierlijke letters, aan elkaar geschreven, het woord Olive. Met daaronder de tekst; “System starting up, please wait…” Daarna moet ik inderdaad even wachten en dat is de eerste keer dat ik me realiseer dat het hier toch om een apparaat gaat wat ook computer kenmerken heeft. Uiteindelijk wordt onder de merknaam de datum en de tijd weergegeven. Na het indrukken van de stand-by knop verschijnt het menu.
Wanneer de Olive 4D lang in stand-by mode gestaan heeft – zoals tussen de luistersessies het geval was – dan volgt na het indrukken van de stand-by knop eerst een tekst die aangeeft dat ik even moet wachten omdat het apparaat ontwaakt uit de slaapstand. Hoewel hij zich volgens mij niet uitrekt neemt hij in dat geval wel degelijk de tijd voor dat proces van ontwaken. Opnieuw een computertrekje. Zo langzamerhand wordt het tijd dat ik me ga richten op de geluidskwaliteit. Daarbij heb ik me bewust beperkt tot de functies waarvan ik verwacht dat ze het belangrijkst zijn voor de gemiddelde gebruiker. Ik heb dus expres afgezien van de mogelijkheid om vanaf de harde schijf CD’s te branden of om te luisteren naar internetradio. Wat er overblijft, is mijns inziens de ‘core business’ van de Olive 4 HD.
