ARTIKEL

Slechtst Klinkende Album - De Top 3

Topplaten met een matige geluidskwaliteit, helaas zijn ze er nog veel, zo maakten we op uit de vele reacties op onze oproep voor ‘Slechtst Klinkende Plaat’ (als tegenhanger van Best Klinkende Plaat). Wat is het Slechtst Klinkende Album Aller Tijden volgens de lezers van HiFi.nl?

Hier onze `baggerplaat Top 3`:

1 - Californication - Red Hot Chilli Peppers (1999)
2 - Death Magnetic - Metallica (2008)
3 - War - U2 (1983)

Californication
“Ik vermoed dat we een flink aantal natuurrampen na 1999 vooral te danken hebben aan dit album. Op vinyl is dit de enige plaat waar de naald bij wijze van protest uit de groef springt”,  zegt Sean Schuurman van Rouwendal over Californication. “Dun en waterig geluid, zo uit de badkamer”, schrijft Pieter van Althuis. “Uit balans, de producers hebben alle knopjes op max staan”, aldus Erwin Lanser. “Veel te veel compressie en limiting, opnamen kraken bijna, hoort Arnold Kooij. “Briljante muziek, maar dun en iel opgenomen en dan ook nog veel te hard gemasterd”, is de mening van Hilbrand. “Mp3-sound”, vindt Dennis.

Death Magnetic
“Compleet plat gecompressed voor de autoradio, onluisterbaar”, zegt Mark over Death Magnetic van Metallica, dat op een eervolle tweede plaats eindigde. “Sinds tijden weer een goede plaat van Metallica, maar veel te hard opgenomen, geluid is zompig en blikkerig te gelijk”, mailt Jeroen Voncken.  “Nog nooit ben ik een album tegengekomen wat met zoveel vervorming is opgenomen." Ook Michel is niet al te positief: "Hier is werkelijk niets fatsoenlijks uit te krijgen”, schrijft hij. “Zelden een zo slechte productie gehoord van iets dat heel mooi en dynamisch had kunnen (moeten) wezen”, meent Eric. “Loudness War... Bad Sound Kills Good Music geldt zeker ook voor deze opnames!”

Metallica (met `The Black Abum` op nummer vier in de lijst van Best Klinkende Platen) heeft de twijfelachtige eer vaak te figureren in de inzendingen voor Slechtst Klinkende Album. Bijvoorbeeld met St. Anger, ‘bagger van de eerste orde’ of ...and justice for all.  “Zelfs in de 45 rpm, 200 grams-uitvoering die ik heb, blijft het verbazingwekkend dat iemand zijn handtekening onder de eindmix van deze plaat heeft durven zetten”, aldus Edwin van Rooijen. “De drums klinken als halfgevulde koekblikken en de bas floddert een beetje door de ruimte. Gek genoeg zijn alle nummers fantastisch en vooral Blackened schalt regelmatig op ongezond volume door mijn luisterkamertje.”

War
Over War van U2 zegt Jan Van Dessel: “De meeste U2-opnamen zijn al verre van geweldig, maar deze heb ik nooit goed gekregen, met eender welke versterking, platenspeler of element. En toch staan er parels op. Ik zal ze dus blijven spelen, en me even zo vaak weer ergeren.” War biedt volgens Sjaak Vertron ‘het platste geluidsbeeld wat ik ooit gehoord heb’. “Niets hielp: geen zwarte of groene stift, geen rubberringetjes, geen demagnetiseren. Dit geldt ook voor de eerste vijf platen van U2. Toen eindelijk de geremasterde uitgaven kwamen, kon je pas horen hoe het al die jaren moest klinken! Overigens was U2 op vinyl even slecht van geluid.” 

Ook U2 werd opvallend vaak genoemd, zoals Achtung Baby: `geen greintje dynamiek`. Jules Hezemans nomineerde zelfs het hele U2-oeuvre vanwege ‘te vlak en plat`: "Jammer, jammer, eeuwig zonde." Zelfs in mfls-versie kunnen de mannen van U2 weinig goed doen, vindt R. Lichtert.  “Ik bewonder U2, maar wat ze met deze mfsl`s hebben aangericht, nee, dank u!”


EDITORS' CHOICE