Heel wat hifi-liefhebbers worstelen met het beheer en het afspelen van hun digitale muziekcollectie. Maar ELAC pakt het slim aan: hun nieuwe Discovery Server komt met een hele hoop outputs én Roon-integratie.
Nieuwe uitdagingen vragen nieuwe oplossingen. Je moet de Discovery Server van ELAC in die geest bekijken. Je moet ook snappen dat dit compacte kastje niet in één beschrijvend woord te vatten is. Ja, het is een mediaspeler – maar ook meer. Een multiroom-module onder andere, met drie zones. En een hub voor je hele digitale muziekcollectie, ongeacht het bestandsformaat. Die veelzijdigheid is wel gevaarlijk, want voordat je het weet eindig je met een apparaat dat vooral complex is.
ELAC ontwijkt die valkuil echter door een finaal ingrediënt toe te voegen: Roon. Daarmee is de Discovery Server het allereerste stukje hardware dat deze krachtige muziekapplicatie ingebakken heeft. Je kunt Roon namelijk ook als losse software aanschaffen (zie ook FWD60) en op je pc of Mac draaien. In die vorm heeft Roon al heel wat fans vergaard, ondanks een kostprijs die relatief hoog ligt. De toepassing een jaar gebruiken kost je 119 dollar, een levenslange licentie 499 dollar. Dat is heel wat geld, maar voor dat bedrag krijg je wel de allerbeste muziekbeheerder in handen.
De kracht van Roon
De aanwezigheid van Roon verklaart meteen ook het prijskaartje van de Discovery Server. Je krijgt bij dit toestel immers een levenslange licentie op de software – en dat heeft dus een behoorlijke meerwaarde. Wakkere lezers zullen trouwens opmerken dat de Discovery Server uiteindelijk meer kost dan de 999 euro die op CES 2016 werd voorspeld en waarover we schreven op HiFi.nl en FWDmagazine.be. Dat komt doordat ELAC besloot een volledige Roon mee te leveren, in plaats van een beperkte versie die desgewenst voor honderd euro extra geüpgraded kon worden.
In FWD60 waren we laaiend enthousiast over Roon, dat we toen testten op een Mac. Zoveel maanden later komen we daar niet op terug. Roon is een ‘blijvertje’, geen kortstondige hype, en wel omdat het je op een geniale manier laat grasduinen in muziek. Zet het naast pakweg iTunes en je hebt het gevoel dat je een Ford Model T naast een Tesla parkeert. iTunes zal min of meer je muziekbestanden ordenen en presenteren, maar doet maar weinig om nieuwe of zelfs je eigen muziek te (her)ontdekken. Bij Roon opent de mooie presentatie van metadata (zoals knappe biografieën van artiesten) de deur naar urenlang luisteren, waarbij je telkens nieuwe muziek op het spoor komt. Ben je iemand die enkel altijd opnieuw de 30-plus delen van Hyperions Schubert-collectie opzet, dan heb je er weinig aan, maar als je net een persoon bent die graag zijn muzikale grenzen verlegt, dan is Roon als een dagpas voor een immens all-you-can-eat-buffet. Dat is zeker zo als je Roon niet enkel gebruikt om je eigen muziekcollectie te beheren, maar ook koppelt met Tidal.
Als je dan bijvoorbeeld een paar albums van Brian Eno in je collectie hebt steken, moet je enkel op de naam van deze duizendpoot klikken om naast je eigen albums netjes zijn resterende albums via Tidal te zien verschijnen. Die integratie is heel sterk en maakt dat je meteen het volledige oeuvre van een artiest kunt beluisteren. Bovendien zie je op hetzelfde scherm meteen ook een overzicht van albums van derden waaraan Eno een bijdrage leverde (zoals bijvoorbeeld ‘Heroes’ van Bowie) én de albums die de man produceerde (108, volgens Roon). Als kers op de taart zie je nog een reeks snelkoppelingen naar gerelateerde artiesten, invloeden en mensen waarmee Eno samenwerkte. Sterk. Eveneens fijn is dat Roon blijft spelen: selecteer een track die je graag hoort en na afloop volgt automatisch een selectie passende tracks van andere artiesten. Ook deze functie is leuker met Tidal-integratie.
Samengevat overstijgt Roon het gewoon selecteren van muziek en maakt de software het luisteren een ‘ervaring’, waarbij je aangemoedigd wordt om informatie over wat je beluistert en nieuwe muziek te ontdekken. Dat is niet iets dat iedereen per se wil, maar voor de serieuze luisteraar net wel heel leuk.
