Normaal is de procedure voor een test dat ik één of meerdere testproducten gedurende een bepaalde periode tot mijn beschikking krijg, waarna ik na afloop het verhaal schrijf. Maar dit keer is alles anders. Want het verhaal wat u nu onder ogen heeft is namelijk helemaal geen test. Het is meer een achtbaan aan emoties, luisterervaringen en vooral genieten. Veel, diepgaand en vooral ongecompliceerd genieten van één van de meest bijzondere en vooral onderschatte combinaties die de high-end momenteel telt.

Het tot stand komen van dit belevingsverhaal is eigenlijk min of meer per toeval gebeurd. Tijdens het Hegel fabrieksbezoek van oktober vorig jaar heb ik veel tijd doorgebracht met zowel een groep winkeliers als ook enkele mensen van KEF distributeur GP Acoustics. De ‘country manager’ van KEF en Hegel voor de Nederlandse markt, is de immer extreem gedreven Joost van den Bosch en tijdens deze reis bleken we opvallend veel dingen gemeen te hebben. Na mijn test van de voor zijn prijs indrukwekkend goede Hegel H360 geïntegreerde versterker, sprak ik een keer half uit dat ik het wel leuk en interessant zou vinden om een keer thuis met een paar KEF Blade 2 luidsprekers te stoeien.

Een model dat ik, als ik heel eerlijk ben, lang niet op iedere locatie echt goed tot zijn recht vind komen, maar waarvan ik door diverse shows en het KEF fabrieksbezoek weet dat het tot heel extreme muzikale prestaties in staat kan zijn. Eigenlijk niet zo vreemd omdat dit concept alleen al theoretisch één van de meest ideale en best uitgewerkte luidsprekerconcepten op de markt is. ‘Nou, dat ga ik dan voor je regelen,’ was de vlotte en nuchtere uitspraak van Joost. Mij op dat moment in lichte verbijstering en ook wel met een vleug extase en snel stijgend adrenalineniveau achterlatend. Vervolgens gingen de nodige maanden voorbij, totdat ik vrij recent een bericht van hem ontving dat er op de vrijdag van die week, een gloednieuw paar Blade 2 in de unieke kleur Frosted Blue bij mij zou worden afgeleverd. ‘Kun je hem meteen inspelen en gedurende die tijd goed volgen hoe veel verschil dat bij dit model kan uitmaken.’

De oorsprong

Bijna tegelijkertijd gingen bij mij allerlei radartjes draaien en trokken de beelden van de vele demo’s als virtuele geestverschijningen opnieuw aan mij voorbij. Tot mijn schrik ontdekte ik in die opmerkelijk duidelijke herinneringsbeelden, dat iedere keer wanneer ik een Blade echt goed vond klinken. Zowel de ruimte groot tot zelfs zeer groot was en de versterking vaak bijzonder krachtige en massieve vormen had aangenomen. Hmm, mijn eigen referentie Zanden 6000 buizenversterker is een uniek product en voor buizen zelfs in staat moeilijke lasten aan te sturen. Maar zou 2 x 100 Watt wel genoeg zijn voor zo’n Blade?

En wat betreft mijn luisterruimte. Het is een schitterend vertrek en uitmuntend geschikt om op hoog niveau audioproducten in te beoordelen. Maar de afmetingen zijn met 4,1 x 6,2 meter wel modaal en het was toch een knagende vraag of dat met zo’n grote Blade wel goed zou gaan. ‘Ach wat,’ zei Joost. ‘Een originele Blade zou ik jou inderdaad niet adviseren, maar een Blade 2 is toch echt een flink stuk kleiner en ook qua afstemming veel beter geschikt voor modale ruimtes zoals bij jou. Ik zou me als ik jou was dus helemaal geen zorgen maken. Maar wat zou je er van vinden als ik bij die Blades de complete top van Hegel voeg? Daarvan weet ik uit ervaring dat het fantastisch samengaat met de Blades en heb jij meteen een mooi alternatief voorhanden mocht het om de een of andere reden toch niet ideaal gaan met de Zanden.’ Tja, daar hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken en van het één kwam het ander.

Aankomst Blade 2

Allereerst is het de beurt aan de KEF Blade 2 (145 cm hoog, 34 cm breed en 47,5 cm diep) en op een doordeweekse dag in mei, worden twee grote dozen door een gespecialiseerd vervoersbedrijf bij mij thuis afgeleverd. ‘Oef, dat zijn toch wel twee hele flinke dozen’ - denk ik bij mijzelf. ‘Als dat maar goed gaat’. Maar veel tijd om na te denken krijg ik niet, want vrijwel meteen gaat de telefoon. Het is Joost met de vraag of hij even mee moet helpen met het uitpakken en verplaatsen van de Blade’s naar mijn ondergrondse luisterruimte. In dit geval is iedere hulp welkom en zodra Joost er is, zijn beide dozen in een wip geopend.

Vanwege het mooie weer staan ze na de aflevering nog steeds buiten en besluiten we om ze daar dan ook maar meteen uit te pakken. Vooralsnog heb ik de Blade eigenlijk alleen nog maar in de veel gepresenteerde kleur hoogglans wit gezien, een stuk minder bekend is dat de modellen ook in twee standaardkleuren, twaalf ‘custom’ kleuren en twee ‘special edition’ afwerkingsvarianten worden vervaardigd. Het bij mij aangeleverde paar is het eerste in Nederland in de prachtige kleur Frosted Blue. Het blijkt om een relatief matte afwerkingsvariant te gaan, waarbij de Uni-Q unit samen met overigens de Frosted Copper Black uitvoering, als enige uitvoering van de serie in een andere kleur is uitgevoerd. Dus waar alle andere varianten altijd een zilverkleurig membraan bezitten, is die in de Frosted Blue in dezelfde kleur blauw uitgevoerd. Heel apart en vooral in mijn ogen bijzonder mooi.

Wanneer beide weergevers rechtop in de doos staan en we de stoffen afdekhoezen voorzichtig verwijderen, zijn we allebei even met stomheid geslagen. Want Frosted Blue, blijkt ook echt een bevroren uitstraling te hebben. Het is een beetje dezelfde kleur als eeuwenoud poolijs en het blijkt de toch al fraaie Blade-vorm nog verder te completeren. Ook qua gewicht blijken we het goede model van de twee te hebben gekozen. Vooral omdat de originele grote Blade 57 kg weegt en de Blade 2 met 35 kg toch een heel stuk handzamer blijkt te zijn.

Toch is de feitelijke massa van de kast dit keer veel minder van belang dan bij conventioneel geconstrueerde luidsprekers. De vier woofers die twee aan twee aan iedere zijde van de behuizing zijn geplaatst, zitten niet alleen dermate strategisch geplaatst zodat ze samen met de enkele Uni-Q eenheid een echte puntbron vormen. Maar doordat ze met stangen tegen elkaar aan worden getrokken en allebei in fase het geluid uitstralen, worden door zogenaamde ‘force cancelling’ de ontstane trillingen volledig opgeheven! Door de uitsluitend ronde en bolle vormen, blijkt het in de praktijk echter wel behoorlijk lastig om een goede grip op de gegoten parabolische hoogwaardig verwerkte polyester behuizing te krijgen

Maar ik weet gelukkig raad. Vooral omdat ik als beroepsfotograaf voor onvoorziene omstandigheden altijd een paar speciale handschoenen voorzien van kleine rubbernopjes in mijn uitrusting paraat heb. Vanwege het aanwezige risico dat ze toch uit onze handen zouden kunnen glippen, besluiten we dat Joost het bolle deel met de handschoenen draagt, terwijl ik zelf met blote handen de gelukkig wel houvast gevende voet vasthoud. Deze opzet pakt gelukkig goed uit en een klein kwartier later staan beide sculpturen in volle glorie in de sfeerverlichting van mijn luisterruimte te schitteren en zijn ze een lust voor het oog.

Aankomst Hegel

Slechts enkele dagen later komen ook de drie Hegel apparaten binnen, waarbij met name de enorme doos van de H30 stereo eindversterker al snel net zo’n logistiek probleem dreigt te gaan vormen als beide Blades. Nu krijg ik hier wel vaker bijzonder grote producten ter test. Maar alleen al om de 45 kg zware, reusachtige H30 (43 cm breed, 55 cm diep en 21 cm hoog) uit zijn verpakking te bevrijden en de trap af te tillen, moet ik letterlijk de houding van een sumoworstelaar aannemen. Want in plaats van het apparaat in de breedte of lengte te kunnen dragen, blijkt de enige manier om het apparaat rechtstandig tegen mij aan geklemd te houden. Eenmaal geplaatst op een Finite Elemente Pagode Reference plateau, blijkt deze eindversterker er met zijn diep uitgefreesde Hegel logo en de diepzwarte kleur, zeer robuust en krachtig op het netvlies te liggen. Ook de bijbehorende P30 voorversterker (43 cm breed, 8 cm hoog en 30 cm diep) is van hetzelfde laken en pak en is in tegenstelling tot de goedkopere Hegel producten uit vrij dikke losse aluminium panelen opgebouwd.

Het zijn ook nog duidelijk producten van een vorige generatie en dat moet u in dit geval vooral positief opvatten. Want waar veel moderne producten met van alles en nog wat zijn uitgerust, zijn de H30 en vooral P30 nog echt apparaten waar vooral de essentie er toe doet. Oftewel inwendig korte signaalwegen, topkwaliteit componentengebruik en een bronkeuzeschakelaar, aan/uitknop en volumeregelaar van onberispelijke kwaliteit. Dit alles vooral met als doel een volledig vrije en technisch ongehinderde weergave te bereiken. De HD30 DAC is de nieuwste loot aan de inmiddels steeds sneller groeiende Hegel stam en is op veel plaatsen in de wereld inmiddels al erkend en zelfs genomineerd als een echte top DAC.

Wie Hegel oprichter en eigenaar Bent Holter ooit eens heeft mogen ontmoeten, weet hoe geweldig getalenteerd deze (soms bijna verlegen) man is. Al tijdens mijn fabrieksbezoek begonnen zijn ogen te fonkelen wanneer hij het over zijn actuele ‘masterpiece’, de HD30 DAC had en dat is iets wat ik na mijn eigen luisterproeven volledig kan onderschrijven. Want na de toch niet bepaald misselijke eerdere Hegel DAC’s, is de HD30 echt van een volledig ander niveau. Daarbij is deze DAC niet zozeer een opeenstapeling van de beste bouwstenen, circuit lay-out en allernieuwste technieken. Maar is het veel meer de aandacht voor het kleinste detail en de bezetenheid om iedere keer de grenzen opnieuw te verleggen welke deze DAC zo extreem goed maakt. Ieder Hegel product is al meer dan de som der delen, maar de HD30 spant hier met afstand de kroon.