Eerder bespraken we de vijf overkoepelende trends van de High End-beurs, het nirwana voor hifi-liefhebbers. Daarnaast waren er nog heel wat andere hoogtepunten te signaleren. Tijd om ze even op een rij te zetten!
Wat is High End München?
De High End-beurs is heel bijzonder. Anders dan de andere beurzen die we doorheen het jaar typisch bezoeken. IFA, MWC, ISE… allemaal gaan ze door in grote hallen die onderverdeeld zijn in stands. Bij CES in Las Vegas is dat ook zo, maar de hifi-merken zonderen zich af op enkele verdiepingen in het luxueuze The Venetian-hotel. Elk merk huurt er een peperdure hotelsuite en doet daar zijn demonstraties. Er zit echter aardig wat sleet op die formule en volgens ons komt er stilaan een einde aan.
Neen, dan lijkt de aanpak van High End bij hifi-merken veel meer in de smaak te vallen. De beurs vindt plaats in het MOC Veranstaltungs-center in München. Dit is ook een eventlocatie, maar wel een die veel meer aanvoelt als een winkelcentrum dan een grote beurshal. Elk merk heeft zijn eigen afgesloten ruimte, die kan ingericht worden als luisterruimte. De grotere namen nemen een ruimte in één van de zogenaamde atriums: grote open pleintjes met veel licht die omringd zijn door ‘etalages’ die naar de merkruimtes gaan. Deze stands zijn eerder groot en bevatten doorgaans het volledige aanbod aan producten van het desbetreffend merk. Je vindt hier grote namen als Denon & Marantz, KEF, ELAC, de Fine Sounds Group (de holding achter McIntosh, Sonus Faber, Audio Research en Wadia) en Focal/Naim.
High End München: de atriums
Rond de atriums zijn er op twee verdiepingen eveneens gangen met aan weerszijden meer gesloten kamers die echt als luisterruimte in te richten zijn. De temperatuur is er altijd wel hoog, maar de klank is soms verrassend goed. Het hangt er allemaal van af of een fabrikant de tijd en middelen had om wat akoestische maatregelen te nemen. Dit is het speelterrein van de high-end namen, al zie je sommige mainstreammerken hier ook met een echte luister- of een dealerruimte.
Ten slotte heb je op begane grond enkele klassiekere beurshallen, waar je kleine en grote merken ontmoet. Luisteren is hier nauwelijks mogelijk -- of het moet aan een stand van een hoofdtelefoonmerk zijn. Het is typisch de plaats waar nieuwe namen staan die op zoek zijn naar distributeurs of toeleveranciers van componenten en onderdelen.
De High End is dus zeker niet alleen ‘high end’ zoals een audiofiel dat zou verstaan. Het is best algemeen, al zou iemand die niets met hifi heeft het wellicht een merkwaardige plaats vinden vol met namen die hem onbekend voorkomen. Opvallend is dat de High End-beurs heel de audiowereld lijkt te dekken, maar dat eigenlijk niet doet. Er ontbreken ook echt wat belangrijke namen. Bowers & Wilkins om er maar één te noemen, al durft die in de jaren dat het iets te lanceren heeft, wel in een hotel in de buurt iets te organiseren. Het is een strategie die steeds meer merken doen, misschien wel omdat de ruimte in het MOC dit jaar al heel vroeg uitverkocht was. En omdat de focus toch iets meer op hifi ligt en minder op home cinema, mis je ook een aantal merken die echt in die home theater-sfeer zitten. Yamaha bijvoorbeeld. Toch was er een zekere aandacht voor thuiscinema. Zo lanceerde Dali een compacte driehoekige Atmos-speaker (circa 140 euro per stuk) die bovenaan je muur kunt bevestigen.
