Met de uitzonderlijke prijs/kwaliteit verhouding van de door mij in januari van dit jaar geteste Heed Orbit 2 voeding voor synchroonmotoren nog vers in het geheugen hoeft importeur Raymond Bakker van Synfonique mij maar één keer te vragen of ik geïnteresseerd ben in het testen van de Heed Quasar. Naarmate hij meer vertelt over deze phono voorversterker groeit mijn nieuwsgierigheid en wanneer de phono dan uiteindelijk arriveert haast ik me om de doos uit te pakken. 
It takes two to Tango
Ik heb het over ‘de phono’ maar eigenlijk zou ik een meervoudsvorm moeten gebruiken. Er zijn namelijk twee kastjes nodig om dit apparaat aan het zingen te krijgen. De buitenkant van beide – tegen magnetische en elektrische storingen afgeschermde - rechthoekige behuizingen is inmiddels vertrouwd. Er is een grote gelijkenis met de Heed Orbit 2. Dezelfde antracietgrijze powdercoating, het bekende acrylfrontje met de blauwe Led en de centimeter maten 9, 7 en 23 voor respectievelijk de breedte, de hoogte en de diepte.
Het zwaarste kastje weegt 1,5 kilo en daarin bevindt zich het voedingsgedeelte dat opgebouwd is rond een robuuste 60 VA ringkern transformator die gekenmerkt wordt door een geringe magneetvelddichtheid en een minimaal strooiveld. Twee condensatoren per kanaal bieden in totaal een filter capaciteit van 40.000 μF. Dit voedingsgedeelte is volgens de fabrikant in staat om het versterkergedeelte een superschone stroom aan te leveren die nog het best te vergelijken is met die welke normaliter slechts bereikt kan worden met de inzet van batterijen. Aan de achterkant van de voeding bevindt zich de aan/uit knop, de IEC aansluiting voor het meegeleverde netsnoer en de vierpolige schroefaansluiting voor het eveneens meegeleverde powercord dat de verbinding tot stand brengt met het versterkende gedeelte in de tweede kast. De lengte is zodanig dat het stroomgedeelte en het versterkergedeelte ver uit elkaar geplaatst kunnen worden en er geen sprake kan zijn van negatieve beïnvloeding van de laatstgenoemde door de eerstgenoemde.
Ook op die tweede,1 kilo zware, behuizing vindt de netaansluiting plaats middels een geschroefde vierpolige stekker. De cinchbussen op de achterzijde zijn voor MM in, MC in, LOW OUT en HIGH OUT. De LOW OUT (220 mV/100 Ohm) is geschikt voor het aansturen van voorversterkers en geïntegreerde versterkers, maar kan ook dienen om het signaal aan een recorder aan te bieden. Op de HIGH OUT (775 mV(0 dBm) 22 Ohm) kunnen rechtstreeks eindversterkers worden aangesloten. Door aan beide zijden twee schroefjes los te draaien kan de kap gelicht, en een blik in het inwendige geworpen worden. Veel (phono) versterkers in deze prijsklasse zijn opgebouwd rond IC’s maar daar doen de Hongaarse broers Zsolt (ontwerper) en Alpar (marketing) Husztl niet aan mee.
Er zijn aparte versterkende gedeeltes voor MM en MC en beiden zijn volledig discrete dual mono uitgevoerde ontwerpen. De print ziet er netjes verzorgd uit en na enig speurwerk zijn ook de minuscule jumpers te traceren waarmee de voortrap geschikt gemaakt wordt voor MM dan wel MC elementen. Mij lukt het om de jumpers met mijn vingers beet te pakken maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die bij dit priegelwerk liever een pincet als hulpmiddel gebruiken. Wanneer u hiervoor kiest is het overigens wel raadzaam om een plastic pincet te gebruiken. Als u dit werkje al niet door uw dealer uit laat voeren natuurlijk. De versterking van MM elementen ligt op 48 dB. Voor MC elementen is dat respectievelijk 60 dB, 66 dB of 74 dB, afhankelijk van de eveneens met behulp van jumpers in te stellen waarde. Voor de afsluitweerstand zijn de waarden 100, 220 en 470 Ohm beschikbaar terwijl voor de ingangsgevoeligheid gekozen kan worden uit 100, 220 of 470 μV.
