De NA-11S1 werd tijdens de High End van 2012 in München al getoond, maar er werd meteen bij verteld dat het een prototype betrof. Pas tijdens de presentatie kregen we te horen waarom we uiteindelijk bijna aan jaar langer op de speler hebben moeten wachten. In de laatste fase van de ontwikkeling waren Ken Ishiwata en Rainer Finck aan het luisteren toen ze tot hun verbazing ontdekten dat de speler minder goed ging klinken als er, tijdens het spelen via de netwerkaansluiting, ook nog een USB kabel werd aangesloten. Dat kon natuurlijk niet, en de erg moeilijke beslissing werd genomen om terug te gaan naar de tekentafel.
Nieuw onderzoek toonde uiteindelijk aan dat zelfs een a-synchrone USB verbinding last heeft van storende invloeden (met name via de afscherming) en dat daar een grote invloed op de geluidskwaliteit van uitgaat. De digitale inputs moesten galvanisch van de rest van de schakeling gescheiden worden (dus geen directe elektrische verbinding meer). Dat zorgde niet alleen voor een verandering van de hardware, ook de software moest opnieuw geschreven worden. Ik geloofde de vertegenwoordigers van Marantz trouwens meteen toen ze vertelden dat het uitstel de moeite van het wachten meer dan waard was. Het probleem was niet alleen opgelost, de speler is er uiteindelijk ook nog beter door gaan klinken.
UPnP Perikelen
De bediening van de NA-11S1 is een apart verhaal. Alle benodigde functies (behalve de filters, waar ik later op terugkom) zijn vanaf het front te bedienen. Het display is goed afleesbaar, maar in de praktijk toch wat aan de kleine kant. Vooral als je in een grote collectie muziek op je NAS naar een bepaald album zoekt loop je tegen de beperkingen van een onzichtbare menustructuur aan. Dat hindert dus ook in zeker mate de mogelijkheden bij het gebruik van de (overigens uitstekende) afstandsbediening. In de gebruiksaanwijzing staat dat je de NA-11S1 ook via een browser op je computer kunt bedienen (de speler moet daarvoor uiteraard in het netwerk zijn opgenomen), maar die interface ziet er niet erg fraai uit. Nee, de aangewezen manier om de speler te bedienen is via een smartphone of tablet waar een geschikte App op draait. De NA-11S1 werkt namelijk volgens het UPnP protocol, een universeel systeem waarmee apparaten van verschillende merken via een gestandaardiseerde taal kunnen communiceren.
Er zijn zowel voor iOS als Android diverse 'Players' te downloaden, waarvan PlugPlayer waarschijnlijk de bekendste is. Sommige van die Apps kosten geld, zoals PlugPlayer ($) of Songbook ($$$), andere zijn gratis, zoals Controller van Sitecom. Vergeet die allemaal maar, want ze drijven je vroeger of later tot waanzin. Je kunt veel beter de speciale Marantz Remote App downloaden (gratis). Die bevat niet alleen unieke functies zoals het schakelen tussen de verschillende digitale filters in de NA-11S1 (kom ik ook nog op terug), maar hij werkt behoorlijk overzichtelijk en vooral stabiel. Mijn nogal grote muziekcollectie veroorzaakt af en toe kleine hickups, maar dan is het een kwestie van de App even actief beëindigen en opnieuw opstarten. Een ander klein nadeel is dat de Marantz Remote App voor gebruik op het relatief kleine scherm van een smartphone is ontwikkeld. Op een tablet zoals de iPad kun je het beeld weliswaar vergroten, maar daar wordt het een klein beetje onscherp van en de layout is dan vrij grof. Maar het werkt, en daar gaat het om.
Het idee achter UPnP is uitstekend, maar het protocol is mijn inziens nogal onflexibel en voldoet niet meer op alle punten aan de wensen van moderne gebruikers. Bovendien lopen bezitters van een zeer grote digitale muziekcollectie de kans dat het systeem traag en onstabiel wordt. In de praktijk zullen de meeste nieuwe gebruikers daar weinig last van hebben, maar ik had toch graag een door Marantz zelf ontwikkeld bedieningsprotocol gezien. Enfin, het zijn kleine persoonlijke ergernissen die er maar weinig toe doen. Tijd voor muziek!
