De handige installatiehulp op de Sony RDR-GX220 scheelt een hoop gedoe en liet me het apparaat snel bijna alle voor mij relevante instellingen inregelen (wat voor type TV wordt aangesloten, wat voor geluidssysteem is voorhanden: analoog, digitaal of surround?). De hulp omvat ook een kanaalzoeker, die ook de namen van de voorhanden zenders opspoort en toevoegt, en de zenders in een min of meer logische volgorde zet. Wel duurt het afspeuren van de hele frequentieband bijna een half uur, wat niet echt rap is, maar altijd nog sneller dan 30+ kanalen individueel handmatig zoeken en opslaan. De RDR-HX1010 vond de zenders gek genoeg veel sneller: daar was het in minder dan tien minuten gepiept. De Pioneer kent een vergelijkbare installatiehulp, die, net als de RDR-HX1010, in een minuut of tien wel klaar is.
Pioneer DVR-540H-s
Bediening
Ik behoor niet tot de generatie die doodsangsten uitstaat bij het programmeren van een videorecorder, en ik heb in de loop der jaren best wel wat video-apparatuur onder handen gehad. Wat ik maar wil aangeven: ik ben niet helemáál een onbenul als het om videorecorders gaat. Toch moet ik één apparaat een onvoldoende geven op het gebied van bediening.
Een bijzondere functie op de Pioneer is de elektronische programmagids (EPG): die haalt hij op bij een zender die die informatie meestuurt, en vervolgens heeft het apparaat álle uitzendingen paraat in een kleurrijk menu dat voor elke zender een tijdlijn toont met de programmering. De gebruiker hoeft, in theorie, alleen het gewenste programma aan te klikken.
bedieningspaneel Pioneer DVR-540H-s
Helaas vereist deze functie, net als nog wel meer aspecten aan de Pioneer, aardig wat gewenning. Anders gezegd: de bediening kon een stuk intuïtiever. Zonder de handleiding kon ik bijvoorbeeld niet vinden hoe ik de opnamekwaliteit moest instellen, en ook met de handleiding erbij was het een heel gepuzzel. Ook als de instelling eenmaal gevonden is, is ‘even’ de kwaliteit veranderen er zeker niet bij.
Net zo met de programmagids: ik moest erg mijn best doen om hem zodanig in te stellen dat hij werkte, en later gaf de bediening ervan niet alle vertrouwen dat een ‘bestelde’ opname zou gaan lukken (mislukkingen zijn trouwens niet voorgekomen). De onintuïtieve navigatie door het EPG-menu droeg daaraan bij.
In dit verband zou ik Sony geen grootmeester willen noemen, maar ik ben over geen van de beide Sony’s ontevreden. Beide laten hun opnamekwaliteit met een knopje op de afstandsbediening aanpassen. Een verademing. En de menu’s, al ontbreekt EPG, zijn overzichtelijk ingericht en visueel aantrekkelijk.
