Ga shoppen bij Audeze, Focal of HiFiman, en je zal topmodellen ontdekken die probleemloos de kaap van 4.000 euro overschrijden. Niet zo bij Philips. Bij hen is deze Fidelio X2 HR het vlaggenschip. En dat met een prijskaartje van minder dan 300 euro. Het zegt veel over de kijk op de markt van het bedrijf, dat nu eigendom is van Gibson. Ja, die Gibson, van de gitaren.
De X2 HR komt meteen heel bekend over. We hebben in het verleden de X1 en zijn opvolger, de X2, getest en waren zeer te spreken over beiden. Deze X2 HR is een soort update van het tweetal. Niet echt een nieuw model, maar toch ingrijpender aangepast dan je zou vermoeden als je de X2 en de X2 HR naast elkaar legt. Er is bijvoorbeeld een nieuw 50-mm driver gebruikt, met een bredere frequentiebereik. Hierdoor mag Philips het etiket ‘high resolution’ op de koptelefoon kleven. Marketing? Misschien, maar we hebben wel meteen de indruk dat de driver in de X2 HR beter klinkt. Niet dat we geloven dat we die hi-resfrequenties nu opeens horen; het gaat er volgens ons om dat de karakteristieken van een driver die doorloopt tot 40 KHz bij de hoorbare frequenties zal presteren zoals het hoort.
De X2 HR blijft één van de mooiste hoofdtelefoons die er zijn. De vergelijking met heel wat duurdere toestellen doorstaat deze Philips probleemloos, althans op vlak van uitstraling. De metalen roostertjes aan de achterkant van de metalen behuizingen ogen gewoon heel ruig. De materialen zijn niet ongelooflijk luxueus, maar het gebruik van hoogwaardig kunststof en metaal zorgen toch voor een premiumgevoel. En comfortabel dat hij op je oren zit. De oorkussens zijn lekker zacht – en ook wel heel groot. En een tikje warm, leuk in de winter! De kussens zelf gebruiken memory foam en zijn van een hoge kwaliteit. Belangrijk, want oorkussens hebben een impact op de basrespons.
Philips past voor de X2 HR een bekende truc toe: de drivers zijn gekanteld gepositioneerd ten opzichte van je oren. Dat verzacht de klank wat en creëert een grotere ‘klankkast’ voor je oorschelp, wat een grootser gevoel opwekt. We luisterden met plezier naar de funky dubbele jazz-bas van Esperanze Spalding of de klassiekers van Miles Davis, die laid-back en warm werden gepresenteerd, maar ‘Songs for the Deaf’ van Queens of the Stone Age neigde dan weer te veel naar een verstopte klank. Deels een gevolg van de opname zelf, maar het kan toch frisser.
Philips is altijd heel open geweest over hoe ze producten ontwikkelen. Voor hoofdtelefoons gebeurt dat trouwens nog altijd grotendeels in Leuven in België. Ze winden er geen doeken om dat ze bij het finetunen van hoofdtelefoons luistertests opzetten met voorname concurrenten en referenties. Daarom hebben we altijd het vermoeden gehad dat Philips met de Fidelio X-hoofdtelefoons mikte op het overtroeven van de HD650. Voor de X2 HR geldt dat zeker ook, maar op vlak van middenweergave en details staat de Philips eigenlijk verder. De vele fans zullen het niet graag horen, maar eigenlijk is de X2 HR een superieure hoofdtelefoon die zich bovendien heel gemakkelijk laat aansturen (30 ohm en 100 dB gevoeligheid). Comfortabel en lang luisteren blijft centraal staan, wat echter wil zeggen dat je bijvoorbeeld bij rockmuziek soms wat verveeld achterblijft. De basweergave is ook eerder adequaat dan geweldig.
