De gebruikte technieken achter SA-CD

De basis van SA-CD wordt gevormd door een aantal nieuwe technieken zoals DSD en DST:

Direct Stream Digital (DSD)
De gebruikte techniek op een SA-CD is Direct Stream Digital (DSD). Het is gebaseerd op 1-bit technologie met een sampling frequentie van 2,8 MHz (64 maal hoger dan een CD!). Als we dus de vergelijking weer maken met het ruitjespapier in het begin van dit artikel, dan zou je kunnen zeggen dat bij SA-CD het raster 64 maal fijner is.

Het voornaamste voordeel van DSD boven de op CD gebruikte PCM methode zit voornamelijk in de eenvoud ervan. Het steeds verhogen van de samplefrequentie en kwantificering binnen PCM levert steeds wel weer een kwaliteitsverbetering op, maar deze verbeteringen staan niet in proportie met de complexiteit ervan. De oorzaak ligt voornamelijk bij de filters die gebruikt worden binnen PCM. Als we het hele proces doornemen van analoog naar digitaal en weer terug ziet dat er bij PCM als volgt uit: Eerst een (delta-sigma) analoog-digitaal converter , dan achtereenvolgens een digitaal decimeringsfilter, interpolatiefilter, een delta-sigma modulator en als laatste een analoog low pass filter. Klinkt erg ingewikkeld! Dan ziet de gebruikte techniek binnen DSD er een stuk eenvoudiger uit: een analoog-digitaal converter, een digitaal-analoog filter en een analoog low pass filter.
Het voordeel hiervan laat zich direct raden, hoe minder bewerking en filtering, hoe nauwkeuriger het digitale signaal in vergelijking met het origineel signaal blijft.

Direct Stream Transfer (DST)
SA-CD wordt middels de DST methode op de SA-CD disc gebrand. Hierdoor is het mogelijk om verliesloos (zonder toepassing van compressietechnieken) 70-80 minuten geluid in zowel 2-kanaals als (5.1) meerkanaals te zetten. Tevens is een zogenaamd `extra data gebied` gereserveerd voor songteksten, stilstand beeld etc. Overigens wordt tot op dit moment hier bijna geen gebruik van gemaakt.