Met de ‘HQV Benchmark’ DVD is de prestatie van de videoprocessor bekeken. Deze DVD bevat een aantal testpatronen welke behoorlijk wat rekenkracht van de DSP vragen en is goed in staat om fouten in de processing aan het daglicht te brengen. Het mag op voorhand al gezegd worden dat ik nog geen videoprocessor ben tegengekomen welke met vlag en wimpel slaagt bij al deze testpatronen! De prestaties van de Pioneer PDP427XD zijn vergeleken met de prestaties van de DSP’s van de ‘Marantz’ DV8400 en een ‘Lumagen’ videoprocessor.
Tijdens het testen van de ‘deinterlace’ capaciteiten van de Pioneer DSP bleek dat van de drie aanwezige ‘deinterlace’ algoritmes er een naar behoren werkt in zowel het detecteren van stilstaande beelden of bewegende beelden - beide dienen anders bewerkt te worden - en het weergeven van de volledige signaalbandbreedte, in tegenstelling tot het weghalen van details. Dansende lijnen bij een stilstaand testpatroon waren volledig afwezig wat erop duidt dat het stilstaande beeld goed werd herkent en de volledige resolutie werd getoond zoals het hoort. ‘Jaggies’ en dansende lijnen bij bewegende testpatronen waren minimaal aanwezig, een zeer acceptabele prestatie op het gebied van ‘deinterlacing’ want mijn ‘Marantz’ DV8400 DVD-speler presteert bij deze testen net een stukje minder. Onder andere de ‘detail enhancement’ en ‘motion adaptive noise reduction’ testbeelden laten zien dat de algoritmes voor ruisonderdrukking, zoals ‘MPEG NR’ en ‘DNR’ behoorlijk zwaar filteren, zelfs in de laagste stand waarbij het algoritme het minst doet. Duidelijk is zichtbaar dat ruis wordt geëlimineerd maar ten koste van de detailweergave, de ‘entropy’ van het beeld wordt aangetast.
De ‘PureCinema’ functie is een 3:2 detectie welke op film gebaseerde bronsignalen herkent. Wanneer de 3:2 cadence goed wordt herkent zal deze functie ervoor zorgen dat het additionele, voor DVD bijvoorbeeld, filmframe wordt verwijdert zodat er weer de oorspronkelijke 24 filmbeelden per seconde, of een veelvoud naar 72 beelden per seconde, wordt getoond. De cadence wordt niet geheel zonder moeite herkent door de videoprocessor van de Pioneer PDP427XD. Enige vertraging leidt ertoe dat een fractie van een seconde een flink gedeelte van het detail in het beeld wordt genegeerd alvorens het beeld stabiel en met volledige detail wordt getoond. Wanneer het bronsignaal een mix van video en film gebaseerde bronsignalen bevat heeft de videoprocessor het ogenschijnlijk moeilijker, ‘jaggies’ en ‘combing artifacts’ worden zichtbaar.
Overall presteert de videoprocessor zeker goed wanneer je de aanschafprijs van het Pioneer plasmascherm bekijkt. Wat betreft ‘deinterlacing’ een niveau beter dan de ‘Marantz’ DV8400 maar in totaliteit minder dan de externe ‘Lumagen’ videoprocessor. Het niveau van de beeldweergave van de Pioneer PDP427XD kan met een externe videoprocessor zeker nog naar een hoger niveau worden getild maar dit betekent uiteraard een meerprijs. 
Middels de eerder genoemde test-DVD heb ik de instellingen van de Pioneer gemaakt om verder te kunnen gaan naar de subjectieve kijkervaring. Het televisie kijken met een dergelijk scherm is werkelijk een genot, de grootte van het scherm draagt sterk bij aan de beleving van eender welk televisieprogramma en is zeker niet te groot te noemen. Sterker nog, persoonlijk zou ik voor dagelijks televisiegebruik zeker niet voor een kleiner scherm kiezen mocht ik voor de keuze staan! Net zoals bij films is de beeldcompositie bij televisieseries of televisiefilms afgestemd op een bepaalde beeldgrootte gerelateerd naar de kijkhoek. Wanneer men binnen deze kijkhoek blijft dan neemt de beleving van het beeld enorm toe, terwijl een grotere kijkafstand nog altijd zorgt voor een goede waarneming van de kleinere details en een ontspannen televisiekijken garandeert.
