Prima user interface
BenQ VL4233

Wat styling betreft is de BenQ – laat ons eerlijk zijn – een dertien in een dozijn tv. Netjes afgewerkt allemaal, maar niet het soort design waar tot in de verre toekomst nog zal worden over nagepraat. Een pluspunt is dat de voet roteerbaar is. Niet gemotoriseerd en dus ook niet gestuurd via de afstandsbediening, maar toch handig. Een flink deel van het opvallend uitgebreide aansluitingsveld staat niet pal achteraan, maar ergens opzij achteraan. In de tabel met specificaties staan geen frontaansluitingen vermeld, maar de ‘opzij achteraan’ aansluitingen zijn in feite wel als dusdanig inzetbaar. Jammer is wel dat de tv ondanks de grote hoeveelheid aansluitingen slechts één HDMI-ingang heeft. De resolutie is met 1.366 x 768 pixels voldoende om het ‘HD Ready’-logo te mogen dragen.

Bij het kritische filmwerk op Blu-ray storen we ons aan de gebrekkige contrastweergave en aan de te grijze zwarten. Bovendien merken we af en toe stoorlijnen op die door het beeld dansen, en verlopen horizontale pans vaak schokkerig. Ook de geluidsweergave kan ons niet overtuigen: er is geen laag te bespeuren en bovendien zijn de hoge tonen sterk afgetopt. Als je echter een toestel zoekt om alleen maar tv-uitzendingen op te bekijken en niet al teveel belang hecht aan de geluidsweergave, kan de BenQ er nog mee door. Tv-beelden zien er namelijk redelijk uit, al blijft het contrastverhaal ook hier minpunt. Als afsluiter vermelden we graag nog even dat het bedieningsgemak van de BenQ erg goed scoort: een degelijke, prettige afstandsbediening en een duidelijke user interface hebben daar alles mee te maken.

Every inch a Samsung
Samsung LE40R71

Samsung leverde ons voor deze test een 40-inch scherm aan. Niets mis mee, maar de impact van het beeld is iets minder groot – zo’n 5 centimeter – dan bij een 42-inch beeldscherm het geval is. De tv komt in een blinkend, zwart plastic jasje met veel speelse afrondingen. Every inch a Samsung, in ieder geval. Wel is de behuizing zeer gevoelig voor vingerafdrukken. Voor de volledigheid noteren we nog even dat de voet draaibaar is. Dat gaat trouwens erg vlot, wat allicht te maken heeft met het geringe gewicht van het scherm. Achteraan toont de Sammy zich met zijn enkelvoudige HDMI-ingang van de oude stempel. Op het eerste gezicht is het beeld erg hard, met een overdreven contrastweergave, overgesatureerde kleuren en een overschot aan rood. Ondanks uitvoerig gepriegel in de parameters krijgen we het beeld bij tv-uitzendingen niet zoals we het willen. Eén en ander blijft onnatuurlijk ogen, enigszins vlekkerig en erg hard en digitaal. User interface en afstandsbediening zijn over het algemeen erg goed, maar we zoeken tevergeefs naar een knopje op de afstandsbediening om de beeldverhoudingen bij te regelen.

De geluidsweergave is op zich redelijk, maar het maximale volume dat de ingebouwde versterker en speakers kunnen opwekken is veel te beperkt. Als we onze Panasonic Blu-ray-speler aankoppelen, krijgen we dezelfde problemen als bij tv-uitzendingen te zien: een schokkerige beeldweergave en een teveel aan rood in het beeld. De Samsung heeft zijn looks mee, maar kan ons qua beeld en geluid – en daar gaat het toch om – niet overtuigen.

Uitstekende kleurenweergave
Toshiba 42EL67Z

De 42EL67Z is een strak gestileerd toestel met een matzwarte rand rond het scherm en een stijlvolle, roteerbare voet eronder. Qua aansluitingen heeft de Tosh weinig opmerkelijks in petto – op de composiet video-uitgang (!) na dan – maar hij beschikt tenminste wel over twee HDMI-ingangen. De afstandsbediening is een aardig stukje design, met duidelijke knoppen die voldoende ver uit elkaar staan. Vervelend is wel dat je nauwkeurig moet richten en vrij hard op de knoppen moet drukken, wil je de Toshiba tot actie aanzetten. Los van het gedoe met de afstandsbediening is het bedieningsgemak prima.

Het toestel klinkt vrij goed, maar zoals gebruikelijk is er van enige laagweergave geen sprake. Daarnaast is ook het hoog wat afgeroomd. Tv-uitzendingen zien er vrij goed uit, maar er zit hier en daar nog een restje ruis in het beeld. Bij de Blu-ray-fragmenten valt ons de uitstekende kleurenweergave op, met als gevolg natuurlijk ogende beelden en realistische huidtinten. Wel is ook hier een scheutje ruis aanwezig en worden bewegingen – horizontaal en verticaal – niet altijd even soepel weergegeven. Tot slot melden we nog even dat de 42EL67Z een aangehechte stroomkabel heeft. Niets aan de hand als die kabel lang genoeg blijkt te zijn, maar behoorlijk vervelend als dat niet zo is.

Scherpe beelden
JVC LT-40S70

Vermits JVC ons geen 42-inch scherm ter beschikking kon stellen, moesten we ons ding doen met de LT-40S70, een 40-inch exemplaar. De JVC heeft een weinig opwindend design met een blinkend, zwart schermkader en een grijze band daaronder, waarin de luidsprekers ingewerkt zijn. Er bestaat ook een alternatieve versie die helemaal in het grijs uitgevoerd is. Dat het grootste deel van de aansluitingen achteraan verborgen zit achter een flinke klep gebeurt wel meer. Maar dat we een schroevendraaier moeten bovenhalen en weer een andere klep los moeten schroeven om bij de twee HDMI-ingangen te kunnen komen, is niet echt gebruikelijk. En praktisch al evenmin. Dit terzijde gelaten zijn we niet ontevreden over het aansluitveld van de JVC. Wel jammer dat de voedingskabel vastzit aan het toestel.

Recht uit de doos staat de tv in ‘toorts’-mode: kleuren voluit, contrast helemaal open en alle mogelijke digitale ‘beeldverbeteraars’ ingeschakeld. Nadat we één en ander getemperd hebben in de GUI (Graphical User Interface) ziet het beeld er een stuk aantrekkelijker uit. Toch vinden we – bij de kijktest van analoge tv-uitzendingen – dat het beeld wat te hard en te digitaal blijft ogen. De geluidsweergave is erg zwak, waarbij opvalt dat de speakers stevig vervormen als het volume teveel de hoogte in gaat. Met bronmateriaal van Blu-ray toont de JVC zich van z’n beste kant: weinig of geen artefacten, een absoluut minimum aan beeldruis en scherpe beelden. Wel is de kleurweergave – met name rode en oranje tinten – voor verbetering vatbaar. Wat het bedieningsgemak betreft hebben we geen klachten, behalve dan dat sommige knopjes op de afstandsbediening in lilliputterformaat zijn uitgevoerd.