Elke man heeft periodes in zijn leven, waarin een bepaald soort speelgoed hem in de ban kan houden. Bij mij waren dat automodellen, gevolgd door Legosteentjes, daarna kwamen in mindere mate modeltreinen, terwijl buiten spelen met een kar steeds leuker werd. De eerste muziek kwam in mijn kamer, verzamel-lp’s en daarnaast ook de eerste vriendinnetjes. Een liefde voor audioapparatuur ontwikkelde zich.
Op verscheidene momenten in mijn leven herhaalde dat proces zich. Ik ging opnieuw autootjes sparen en in elkaar plakken, pakte de treinen van zolder, kocht steeds meer muziek en kreeg meer serieuze vriendinnetjes. Muziek en techniek zijn altijd als een rode draad door mijn leven blijven lopen. Waarbij de apparatuur nog net zo kan lokken als een Ferrari model of een Fleischmann locomotief. Mijn huidige speelgoed bestaat voornamelijk uit versterkers en cd-spelers, zonder uitzondering voorzien van elektronenbuizen. In de voortrap, de eindtrap, de voeding, waar je maar kijkt gloeien buizen.
Niet zo verwonderlijk dat ik aan Durob Audio om de nieuwe PrimaLuna DiaLogue Three voor- en Six eindversterkers vroeg voor een recensie. In één klap kreeg ik er twaalf stuurbuizen, twee gelijkrichters en acht eindbuizen bij. Ik de koning te rijk en Eneco blij met de extra omzet. Vrolijk gelardeerd met nog eens zes buizen in de PrimaLuna cd-speler, eigenlijk zeven als ik de interne buis van de digitale clock meetel.
Speelgoed
Speelgoed verzamelen is leuk, nog leuker is het om er mee te spelen, alleen of samen met vrienden. Dus als ik een nieuw apparaat binnenkrijg, zet ik dat niet op de plank als een 1:43 model; het moet gaan leven. Het gaat aan de stroom en de cd- of lp-kast wordt minutieus onderzocht op fraaie werkjes van deze of gene. Al moet de hele kamer op zijn kop, ik wil het horen. Daarom zingt nu, op heel lieflijke wijze Carla Bruni, tegenwoordig beter bekend als mevrouw Sarkozy. Met haar zoete, hese stem klinken de teksten over de set, terwijl ze zachtjes op haar gitaar speelt. De eerste cd met de titel Quelqu’un M’a Dit houdt me al jaren in de ban. Toch lijkt hij wel nieuw, nu ik hem speel op de PrimaLuna DiaLogue versterkerset. Onverwacht warm en vriendelijk is haar stem. Zingt ze alleen voor mij? Het lijkt haast zo. Ik mag wel even genieten van dit schoons voordat ik vertel, dat deze verrassing nu pas tevoorschijn komt.
Want het begon allemaal een beetje anders, zo vlak nadat ongeveer 85 kilo aan versterkers naar de 3e etage was gesleept. Gloednieuw uit de doos (althans de eindversterkers) dus eerst flink uren maken op een plekje waar ze geen last veroorzaakten. Om die reden gingen ze naar de achterkamer, waar een paar Ruark Sabre III monitors stond te wachten. Een combinatie met mijn eigen PL8 cd-speler is snel gemaakt. De DiaLogue Three voorversterker een beetje open en de set z`n gang laten gaan. Tot het moment dat je komt binnenlopen en verbaasd opkijkt. Zijn dit mijn Ruark’s? Zo ken ik ze niet. Wat een kracht zit daar achter. Ik zoek naar het juiste woord en kom uit op “autoriteit”. Dat dekt precies de lading. Deze monoblokken met elk vier EL34 buizen laten de luidspreker precies doen wat de versterker ze voorschrijft. De luidsprekers geven zich volledig over en doen hun best de meester tevreden te stellen. Tegen deze autoriteit kan niemand op.
Ik speel op dat moment helemaal niets bijzonders, een verzamel-cd die ik pakte omdat hij toevallig binnen handbereik was. Niets audiofiels of speciale muziek om in te spelen. Ik krijg een aantal popnummers om de oren waaronder Phil Collins, Sting, Natalie Cole en Chris Rea. Ik haal mijn vrouw erbij om de autoriteit te laten horen, die gaat prompt zitten en zingt zachtjes mee. Het pakt haar al net zo als het mij grijpt. Daarna is het natuurlijk leuk om zo door te spelen, maar op die manier komt de set niet volledig tot zijn recht.
