Als je naar de aansluitingen op de Consolette kijkt zie je echt een apparaat van deze tijd. Op de achterkant vind je naast de IEC net-entree een enkele analoge ingang, een standaard USB-A ingang (voor een externe harde schijf of een USB-stick) en een RJ45 netwerkaansluiting. In het (metalen) front van het kastje onder de luidspreker zit een zwarte kunststof lade die je kunt ontgrendelen door er tegen te duwen, waarna hij zachtjes naar buiten schuift.
Hierop is een traditionele iPod 30-pins connector gemonteerd waarop je zowat alle iDevices kunt aansluiten. Alleen de jongste generatie Apple producten met de nieuwe Lightning-connector kun je helaas niet op deze connector aansluiten. Begrijpelijk, aangezien de Consolette is ontworpen en gebouwd voordat deze connector definitief door Apple werd toegepast. De adapters die hiervoor beschikbaar zijn passen echter ook op de Consolette.
Een belangrijk design-kenmerk van Marantz is het horizontaal geplaatste gyroscopische duimwiel dat een zeer nauwkeurige instelling van het volume mogelijk maakt. Heel herkenbaar, net als het ronde venster waarin het duidelijk leesbare OLED-display is geplaatst. De houten achterkant van de luidsprekerbehuizing is schitterend en de foto's doen de afwerking absoluut geen recht. Ik had voor de recensie de beschikking over de wat minder opvallende zwarte uitvoering, maar de zilveren versie met wit luidsprekerdoek is net zo fraai. De bediening kan via de meegeleverde luxe (metalen) afstandsbediening, of via een gratis App op je iPhone of Android-telefoon. Er is (nog) geen iPad versie beschikbaar. De App werkt weliswaar prima op een iPad, maar dan wordt het beeld opgerekt, wat de scherpte niet ten goede komt. Of dat ook voor Android tablets geldt weet ik niet, aangezien ik die niet tot mijn beschikking heb.
Een ander minpuntje van de App vond ik dat het - overigens fraaie - grafische ontwerp een beetje ten koste gaat van de functionaliteit. Maar Marantz vertelde me desgevraagd dat de nieuwste versie van de App (die voor maart 2013 gepland staat) op dat punt sterk is verbeterd. Zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers voorzie ik daar dus geen problemen. Mijn laatste maar belangrijkste puntje van kritiek is dat de streamer in de Consolette op het moment dat ik het apparaat in huis heb voor deze recensie gapless playback nog niet ondersteunt. Dat betekent dat er altijd een kleine pauze tussen de tracks te horen is. Bij albums met losse tracks is dat geen enkel bezwaar, maar als je veel naar klassieke muziek of live-albums luistert, waar nummers in elkaar doorlopen, kan het storend zijn.
Naast de kleine standby schakelaar op de achterkant vind je een aparte knop om de Consolette te verbinden met een WPS-beveiligd draadloos modem. Daarnaast kun je met een Netlink knop de Consolette laten zoeken naar een thuisnetwerk dat via een login is beschermd. Je kunt dan via de speciale Consolette-App (voor iOS en Android) de gebruikersnaam en het wachtwoord invoeren. Een derde methode om met een draadloos netwerk te verbinden is door een iDevice op de connector in het front te plaatsen en dan via de App in te loggen. Dat is misschien niet de meest logische, maar wel de eenvoudigste manier om de Consolette draadloos te verbinden en je hoeft het maar één keer te doen. Als er een bedrade ethernetverbinding aanwezig is raad ik echter altijd aan om die te gebruiken. Dat is nog gemakkelijker en zeker ook stabieler. Als kers op de slagroom is er ook nog Airplay aan boord waardoor je bestanden met een maximale resolutie van 16 bit/44,1kHz vanaf je iDevice draadloos kunt afspelen.
