Vertalen
Eén van de lastigste zaken van een recensie is het proberen over te brengen op u als lezer, wat ik waarneem. Kunnen wij techniek perfect beschrijven en goed aangeven hoe en waar wij luidsprekers plaatsen, geluid vangen in woorden is en blijft lastig. Toch waag ik weer een poging aan de hand van CD’s, DVD’s en LP’s. Met uitzondering van de LP is normaal in de winkel verkrijgbaar materiaal toegepast zodat u zelf kunt vergelijken met mijn ervaring. Dat het luisteren zich niet heeft beperkt tot onderstaande muziek moge duidelijk zijn, elke recensent van HiFi.nl leeft enige tijd met het te recenseren product. In die periode wordt langzaam maar zeker een mening gevormd, die vertaald is naar de lezers met onderstaande voorbeelden. Het principe “snel-uit-de-doos-horen-zien-zwijgen-in-de-doos” is voor elke recensent not done. Aan de slag. Bij de eerste stukken muziek valt al direct op hoe ver de volume regelaar open moet. Deze kleine speakers lusten wel een slokje vermogen. De 100 Watt per kanaal die ik kan bieden is geen overbodige luxe. De McIntosh die hier onlangs heeft gestaan zou met zijn twee maal 200 Watt niet misplaatst zijn. Ik schat het rendement van de speakers op ongeveer 82 dB voor 1 Watt aan 8 Ohm. In mijn begrippen heeft een luidspreker met een laag rendement een probleem als het gaat om dynamiek. Dat heb ik voor mijzelf als eens geprobeerd te verklaren, maar echt onderbouwen met feiten kan ik het niet. Misschien heeft het er mee te maken dat versterkers een grotere sprong moeten maken als het geluidsniveau stijgt. Zou een hoog rendement speaker van 1 naar 2 volt springen, dan heeft een laag rendement bijvoorbeeld een sprong van 5 naar 10 volt nodig. Elektronica heeft altijd een bepaalde traagheid en dat remt de dynamiek. Even zo goed kan het kleuring zijn, hoog rendement kleurt vaak meer en pieken in de frequentie karakteristiek zijn minder gedempt. Dus wie weet vallen die pieken meer op en ervaren wij dat als extra dynamiek. Feit blijft dat over het algemeen hoorns meester zijn in dynamiek weergave en monitors het slechtste presteren.
De eerste indruk die de Octave neerzet is erg beheerst. Het laag loopt ver door naar beneden en blijft zo vlak als een plank. De nare eigenschapen van de luisterruimte (staande golven) deren de Octave totaal niet. Je vraagt je verbaasd af hoe het zo laag kan uit de bescheiden afmetingen. Het beeld dat wordt geschetst is holografisch en zonder enige moeite verdwijnt de speaker uit beeld. Het geluid hangt niet aan de kasten. De plaatsing is niet kritisch. Neerzetten en gaan. Binnen de beperkte ruimte waar speakers kunnen staan in mijn kamer kan ik het beeld nauwelijks veranderen door te schuiven. Ik begin de beschrijving met een CD van Lori Lieberman. ‘A thousand dreams’ is meesterlijk opgenomen met Cello apparatuur. De sound is erg direct en schoon. Geen trucs, geen overdubs. Op een bepaald nummer zingt een uit acht mannen bestaand koor mee, mannen die keurig in een carré achter Lori staan. Opvallend hoe goed akoestische instrumenten worden weergegeven. De piano is krachtig aanwezig zonder nadrukkelijk te worden. Hij staat op enige afstand van zangers en instrumentalisten. De stem van Lori is netjes geprojecteerd in de ruimte voor mij. Hoe lastig haar stem ook soms weer te geven is als ze flink uithaalt, het blijft een pakkende weergave, heel neutraal zonder opvallende uitschieters. Een dame met een ander genre is Holly Cole. Op ‘Romantically helpless’ laat zij de ‘One trick pony’ de kunstjes vertonen. Hier laat de Octave zijn tanden zien en bewijst een muziek speaker te zijn. Het laag, dat met de bassist van Cole altijd nadrukkelijk aanwezig is, gaat erg diep, blijft strak en boemt absoluut nergens. De stem van Cole staat er weer gaaf op. De hoge tonen blijven bescheiden en wat meer extensie naar boven zou geen kwaad kunnen. De opgegeven frequentie karakteristiek lijkt niet gehaald te worden, maar af te lopen aan de bovenzijde. Hoe harder je speelt, hoe minder dat opvalt. Je moet er een flinke versterker voor zetten en niet te bescheiden zijn met het volume. Al met al is de weergave puntig en gaaf. Het brede stereobeeld komt buiten de luidsprekers. Door dat de laagweergave zo diep gaat heeft Cole het fundament waar haar muziek om vraagt.
