Hoewel “mooi smal” een wel heel kernachtige beschrijving van de Dali Epicon 6 is, klopt hij vrij aardig. Zowel de uiterlijke als technische afwerking van de luidsprekers is van een adembenemende perfectie. De diepe laag transparante hoogglans lak over het Ruby Macassar Palissander fineer is spiegelglad. De aluminium montageplaat van de dubbele hoogunit is verzonken in het front gemonteerd en loopt vrijwel naadloos over in de bovenste dunne aluminium sierrand die rond beide roodbruin gelakte met houtvezel versterkte papieren woofers is aangebracht. Deze zeer lichte drivers geven elk een eigen stukje van het frequentiespectrum weer, dat in zijn geheel loopt van ongeveer 35 tot 30.000 Hertz. Met een nominale impedantie van 5 Ohm en een gevoeligheid van 88 dB vormt de Epicon 6 geen al te ingewikkelde belasting voor de aangesloten versterker.

Lars Worre (CEO Dali) legt uit bij de eerder aangehaalde presentatie (PHOTO40)

De direct achter beide woofers gemonteerde baspijpen zijn zowel aan de buitenkant als in de kast voorzien van een trechtervormige beker die ook bij hoge volumes een stille luchtstroom garandeert. De zeer fraaie bi-wiring aansluiting heeft grote, goed bereikbare knoppen die ook voor mensen met grote handen prima te bedienen zijn. De jumpers die bij single-wire gebruik de laag- en mid/hoog sectie van het filter met elkaar verbinden zijn nu eens niet uit conservenblikjes-staal gestanst, maar zijn gemaakt van dik, verguld koper. Dali raadt aan om ze beslist een kans te geven. De frontjes klemmen zich vast door middel van magneten die onzichtbaar onder het gelakte front zijn weggewerkt. Ik heb voornamelijk zónder de frontjes en mét de originele jumpers geluisterd.

Luisteren
De voorzijde van de luidsprekers wordt volgens de opgave van Dali parallel aan de achterliggende muur geplaatst, dus zonder toe-in. Het afstraalpatroon is geoptimaliseerd voor deze manier van plaatsen. De achterkant van de luidspreker bevindt zich ongeveer 40 centimeter van de wand. Dat had misschien iets meer mogen zijn, maar ik moet het ermee doen. Mijn AudioQuest Gibraltar luidsprekerkabel wordt in de onderste luidsprekeraansluitingen gestoken.

(PHOTO40)

De luidsprekers waren ingespeeld toen ze arriveerden, maar ik heb ze toch eerst een paar dagen zachtjes laten spelen zonder er echt naar te luisteren. Bij de eerste serieuze luistersessie hoor ik meteen dat supersnelle, neutrale en volstrekt onvervormde geluid dat me ook opviel tijdens de presentatie in Amsterdam. De ruimtelijke weergave is van een zeer hoog niveau. Een favoriete track om dieptestaffeling te beluisteren is ‘All Is One’, van het album From The Stairwell van The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble. De ver achter de piano geplaatste geluidjes lijken minstens tien meter verderop te staan, een zelden waargenomen afstand in mijn woonkamer. Het laag dat de dubbele woofers weergeven is lichtvoetig en snel maar ook buitengewoon diep. Als ik de track Norbu van de Himalaya soundtrack van Bruno Coulais draai schudt de bank.