REVIEWVelodyne

Echt goed

Het is lastig om te beschrijven wat een subwoofer aan eigen geluid voortbrengt. Omdat een subwoofer aanvullend is op de hoofdluidsprekers. Gelukkig maar dat een goede sub invloed heeft op meerdere aspecten van het totaalbeeld, zodat er aanknopingspunten genoeg zijn om aan te geven wat de Velodyne DD-18 in mijn systeem teweeg brengt. Op een door en door opgewarmde set verhoogt Jheena Lodwick de temperatuur met een paar graden tijdens het draaien van haar lp Getting To Know You. Het intronummer begint met trommelslagen, waar de DD-18 een extra dimensie aan geeft door ze intenser te maken. Daarboven gebeuren veel interessanter dingen. Zowel stemmen als instrumenten klinken net die streep voller, die ze brengt van “weergave” tot “bijna echt”. Alles heeft meer body dan voorheen.



Door de ingebouwde correctie van de Velodyne is het laag teruggenomen op frequenties waar de luisterruimte het moeilijk heeft. Aangezet waar de ruimte het laag juist absorbeert. Met als gevolg een dieper laag en nog belangrijker: een beter en strakker laag. Onder invloed van het betere fundament  ontstaat een meer ruimtelijk stereobeeld. Het geluid komt een streep verder los van de luidsprekers. De stem doet een stapje voorwaarts, de instrumenten een stapje achteruit. Hoogte is beter en meer beschikbaar. Heerlijk losjes. Alles wat een goede sub doet, doet de Velodyne ook. Wat de meeste subs niet doen, het corrigeren van de luisterruimte, zal ik node gaan missen ben ik bang.

Nog even krijgt Jheena de kans, daarna wil ik over gaan op cd’s met teveel laag in de putjes. Het werk van Patricia Barber. Cd’s die zoveel opgepepte bas hebben, dat elke mini monitor geweldig presteert, maar waar grote systemen het zwaar mee hebben. Van Café Blue ga ik 9 minuten en 3 seconden genieten van Nardis. Het is eerst de piano die profiteert van de Velodyne door een maat groter te klinken. Dan volgt slagwerk dat met een grenzeloze subtiliteit boven de piano uitstijgt. Gevolgd door een stuwende bas, om uit te komen in een angstaanjagende drumsolo. Razendsnel spat die uit de luidsprekers in een holografische weergave. Elke slag op de drums individueel waarneembaar. Elk tikje op een bekken een feestje op zich. Ik kan, met dank aan de correctie, harder spelen dan normaal zonder dat de zaak vastloopt.

Door de sub met de afstandbediening naar mute te schakelen hoor je gelijk wat de sub bijdraagt aan het geheel. Waarbij ik nogmaals wil aangeven dat het weergeven van de allerlaagste frequenties leuk is, de bijdrage aan de onderbouwing van muziek is in mijn ogen veel belangrijker. Dat gaat zeker op voor de weergave van klassieke muziek. Neem bijvoorbeeld de Peer Gynt Suite van Grieg. Die bevat een aantal zware passages waar bassen een belangrijke rol spelen om de sfeer neer te zetten. Of denk aan de golvende bewegingen van lucht in een concertzaal, in zekere mate herschapen in de huiskamer. Waarmee het gevoel “aanwezig te zijn in de zaal” wordt versterkt. Er is geen kleine luidspreker die dat in zijn eentje kan weergeven. Grote luidsprekers komen een heel eind, slechts een forse subwoofer met voldoende kracht, beheersing en groot conusoppervlak doet het echt goed. Vraag uw dealer maar eens het begin op te zetten van Anitras Tanz en u beseft exact wat ik bedoel. Een rollend, aanzwellend orkest, heftige pauken, breed uitgemeten beeld. Eigenlijk is elk stuk van deze stokoude lp de moeite waard om te beschrijven of naar te luisteren. De DD-18 voegt een extra dimensie toe aan het luisterplezier.


(Meetgegevens van het kleine systeem zonder sub)


(Optimale instelling van het kleine systeem volgens meting)


(Optimale instelling van het kleine systeem naar eigen smaak)

Een volgende stap is het toepassen van een Velodyne Digital Drive SMS-1 aan mijn eigen Focal/JMlab Electra SW 900 subwoofer. Na de SMS-1 via de meetmicrofoon te hebben ingemeten en met de hand te hebben bijgestuurd mag Barber haar kunsten nogmaals vertonen. Eerst met de SMS-1 in de keten geschakeld, straks draai ik dezelfde track zonder de SMS-1 en laat de sub het filterwerk doen. Eerste opvallende element t.o.v. de DD-18, het stereobeeld is lang niet zo diep. Een naar “s-je” duikt her en der op. Alles is kleiner, ook een tikje meer knisperend. Net wat meer snelheid. De piano levert zijn grootsheid in. De laagste frequenties vallen weg. Die kan de Focal niet weergeven tenzij ik het SMS-1 systeem zo instel dat de speaker heel hard gaat werken. Te hard. Bij het draaien van Grieg merk je in de laagste regionen wat de sub bijdraagt als je schakelt tussen actief en mute. Het is meer dan een nuance, het is een wezenlijke bijdrage aan muziek plezier.


EDITORS' CHOICE